Ανοιχτή Συνάντηση στο διαδίκτυο του Balkan Decentralised Network κάθε κυριακή στις 17.00 στο http://irc.indymedia.org στο κανάλι /j pga για περισσότερες πληροφορίες καθώς και πως μπορείτε να συμμετέχετε στο autonomous_gr@riseup.net
Αναρτήθηκε από Autonome Bird
Wednesday, December 12, 2007 στις 5:33 AM | 0 σχόλια  

Καπιταλισμός: ένα πολύπλοκο σύστημα

Καμιά φορά, οι πιο ένθερμοι οπαδοί του καπιταλισμού είναι οι αντι-καπιταλιστές. Δεν είναι τόσο παράδοξο όσο ακούγεται. Πολλοί νομίζουν ότι ο καπιταλισμός έχει την ικανότητα να υπερνικά κάθε μορφή αντίστασης και να ξεπερνά κάθε κρίση. Αυτό τον κάνει αήττητο, οπότε το μόνο που μας μένει είναι να γράφουμε κριτικά άρθρα για τον καπιταλισμό - κάτι που κάνουν αρκετοί αντι-καπιταλιστές! Εδώ επισημαίνουμε μια εντελώς απρόσμενη πηγή αισιοδοξίας για τη ζωή μετά τον καπιταλισμό, που προέρχεται από την πιο ριζοσπαστική επιστημονική εξέλιξη του τέλους του 20ου αιώνα: Τη θεωρία της πολυπλοκότητας[1].

Η θεωρία της πολυπλοκότητας έχει να κάνει με κάθε σύστημα στο οποίο πολλά διαφορετικά μέρη συνδέονται σε ένα δυναμικό δίκτυο, δηλαδή ένα δίκτυο που αλλάζει με το χρόνο. Ένα χαρακτηριστικό τέτοιων συστημάτων, είναι ότι διέπονται από μη-γραμμικότητες. Αυτό σημαίνει ότι ένα μικρό γεγονός συνήθως έχει μικρή επίδραση στο σύστημα, αλλά κάποιες φορές μπορεί να έχει τεράστια επίδραση[2]. Αν ο καπιταλισμός είναι ένα δυναμικό, μη-γραμμικό σύστημα, τότε η θεωρία της πολυπλοκότητας είναι ένας καλός τρόπος να κατανοήσουμε τον κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε.

Ο καπιταλισμός είναι ένα πολύπλοκο σύστημα, αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης περισσότερων από έξι δισεκατομμύρια ανθρώπων. Είναι ένα δυναμικό σύστημα, όπως φαίνεται από τη συνεχή αλλαγή εργασιακών πρακτικών και τη διαρκή εξάπλωση της εμπορευματοποίησης. Είναι ένα δίκτυο, επικεφαλής του οποίου δεν είναι κανείς (θυμηθείτε τις ιστορικά αποτυχημένες απόπειρες να κατευθυνθεί ο καπιταλισμός[3]). Τέλος, ο καπιταλισμός είναι εξαιρετικά μη - γραμμικός: Οι απρόβλεπτες οικονομικές κρίσεις, όπως αυτή που συγκλόνισε την Αργεντινή το 2001, αλλάζουν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων. Η κρίση εκδηλώθηκε όταν κάποιοι επενδυτές έβγαλαν τα λεφτά τους από τη χώρα. Όμως οι επενδυτές βγάζουν τα λεφτά τους από χώρες κάθε μέρα, με μηδαμινές επιπτώσεις.

Η πολυπλοκότητα απλοποιημένη

Τα πολύπλοκα αναγεννητικά δυναμικά συστήματα διατηρούν αυτούσια τη δομή τους, την ίδια στιγμή που γίνονται μεγάλες αλλαγές στα επιμέρους κομμάτια που αποτελούν το σύστημα. Το ανθρώπινο σώμα είναι ένα καλό παράδειγμα αναγεννητικού συστήματος. Με την πάροδο του χρόνου, αλλάζουμε τα μέρη που μας αποτελούν (τα κύτταρά μας) – αλλά διατηρούμε τα δομικά μας γνωρίσματα (εσωτερικά όργανα, δέρμα, χρώμα κ.ο.κ.). Η αλλαγή - και ταυτοχρόνως η συνέχεια - είναι ο κανόνας. Τέτοιου είδους πολύπλοκα, αναγεννητικά συστήματα υπάρχουν υπό δύο προϋποθέσεις: Πρώτον, τα στοιχεία που αποτελούν το σύστημα πρέπει να είναι πολλά και διαφορετικά και να βρίσκονται σε αλληλεπίδραση. Δεύτερον, ο νόμος της εντροπίας, ή αλλιώς ο δεύτερος νόμος της θερμοδυναμικής, πρέπει να αναχαιτιστεί[4]. Ο νόμος της εντροπίας λέει ότι ένα σύστημα φθίνει με την πάροδο του χρόνου - η οργάνωσή του σταδιακά καταρρέει και το σύστημα απλοποιείται. Αυτή είναι και η εμπειρία μας για το ανθρώπινο σώμα. Χωρίς τροφή, νερό και οξυγόνο, το σώμα μας φθίνει: τα όργανα καταρρέουν, το σώμα χάνει την πολυπλοκότητά του. Τελικά νεκρώνει και αποσυντίθεται στα μόρια που το αποτελούν.

Επομένως, τα πολύπλοκα αναγεννητικά συστήματα είναι ανοικτά, όσον αφορά την ύλη και την ενέργεια. Αυτό ισχύει είτε είναι φυσικά (όπως το ανθρώπινο σώμα), είτε είναι τεχνητά (όπως το internet). Απαιτείται συνεχής παροχή ύλης και ενέργειας για να διατηρήσουν την πολυπλοκότητα και την οργάνωσή τους κι αυτό τα αποτρέπει από το να καταλήξουν σε μια θέση στατικής ισορροπίας. Πάρτε το παράδειγμα ενός παιδιού σε μια κούνια. Αυτό το σύστημα έχει μία θέση στατικής ισορροπίας (όταν το παιδί κάθεται στην κούνια ακίνητο), αλλά αυτή δεν έχει και μεγάλο ενδιαφέρον. Μόλις το παιδί αρχίζει να κουνιέται, το σύστημα γίνεται δυναμικό. Μέσα από την παροχή ενέργειας, το σύστημα μπορεί να καταλάβει μια δυναμική θέση ισορροπίας.[5] Οι βιολογικοί οργανισμοί, τα οικοσυστήματα, ο καπιταλισμός, το internet, είναι παραδείγματα πιο πολύπλοκων δυναμικών συστημάτων. Η συνεχής παροχή ενέργειας και ύλης τα αποτρέπει από το να καταλαμβάνουν θέσεις στατικής ισορροπίας - τα σπρώχνει μακριά από τη στασιμότητα. Για να υπάρχει το internet, για παράδειγμα, τα χαλασμένα κομπιούτερ πρέπει να αντικαθίστανται. Χωρίς την παροχή ύλης και ενέργειας, το σύστημα φθίνει και χάνει την πολυπλοκότητά του.

Τα πολύπλοκα συστήματα είναι κάτι παραπάνω από το άθροισμα των μερών που τα αποτελούν. Ένας άνθρωπος είναι κάτι παραπάνω από ένα άθροισμα νερού, άνθρακα, αζώτου και άλλων μορίων, από μια συλλογή μακρομορίων ή κυττάρων ή οργάνων. Το internet είναι κάτι παραπάνω από μια συλλογή από κομπιούτερς. Αυτό το κάτι παραπάνω είναι η τοπολογία των συνδέσεων - η «συνδεσμολογία» του συστήματος. Στα πολύπλοκα συστήματα, οι πολυάριθμοι σύνδεσμοι ανάμεσα στα επιμέρους κομμάτια σχηματίζουν βρόγχους (loops) αλληλεπίδρασης. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με πολλά ιεραρχικά συστήματα, όπου οι αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στα επιμέρους κομμάτια σκόπιμα ελαχιστοποιούνται. Το σύστημα αλλάζει επειδή οι συνδέσεις σχηματίζουν βρόγχους ανάδρασης (feedback loops). Οι λεγόμενοι βρόγχοι αρνητικής ανάδρασης τείνουν να κρατούν το σύστημα στην εκάστοτε κατάστασή του, ενώ οι βρόγχοι θετικής ανάδρασης το σπρώχνουν προς μια νέα κατάσταση, ή προς ένα άλλο τύπο συστήματος.

Εδώ μπαίνει ένα άλλο σημαντικό ζήτημα: τα πολύπλοκα αναγεννητικά συστήματα συχνά έχουν όχι μία, αλλά πολλές σταθερές καταστάσεις. Για να το εξηγήσουμε αυτό, ας φανταστούμε έναν ανάγλυφο χάρτη με κοιλάδες και λόφους και μια μπάλα να κινείται πάνω του (όλα αυτά είναι η τοπολογία του συστήματος). Ας υποθέσουμε τώρα ότι η μπάλα κινείται συνεχώς υπό την επίδραση του αέρα (αυτή είναι η ενέργεια που διοχετεύεται στο σύστημα). Αυτό είναι το πολύπλοκο σύστημά μας. Τον περισσότερο χρόνο, η μπάλα θα περιφέρεται μέσα σε μια κοιλάδα: ο αέρας μπορεί να την απομακρύνει από το χαμηλότερο σημείο της κοιλάδας, αλλά πάντα θα τείνει να επιστρέφει εκεί. Ολόκληρη η κοιλάδα γύρω απ’ αυτό το χαμηλό σημείο, ονομάζεται λεκάνη έλξης. Θα χρειαζόταν μια ισχυρή διαταραχή, η μια ανεπαίσθητη διαταραχή την κατάλληλη στιγμή, για να ενεργοποιηθεί ένας βρόγχος θετικής ανάδρασης που θα έκανε την μπάλα να κυλήσει έξω από τη λεκάνη έλξης, σε μια διπλανή κοιλάδα. Τέτοιες μεγάλες μεταβολές - από μια κοιλάδα σε μια άλλη - συμβαίνουν, αλλά είναι σπάνιες και συνήθως απαιτούν αρκετές ταυτόχρονες αλλαγές.

Αυτές οι μεγάλες αλλαγές, από μια κοιλάδα σε μια άλλη, ονομάζονται μεταβολές φάσης και συχνά ακολουθούν περιόδους ‘κρίσιμης αστάθειας’. Σε τέτοιες περιόδους, το σύστημα βρίσκεται σε μεγάλη ένταση και παρουσιάζει μεγάλες ταλαντώσεις, που μοιάζουν χαοτικές. Τελικά κατασταλάζει σε μια νέα, πιο σταθερή, κατάσταση. Αυτά ονομάζονται ‘σημεία διακλάδωσης’, γιατί φαίνεται πως το σύστημα θα πάει προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση. Σε αυτά τα σημεία, η μπάλα ισορροπεί ασταθώς σε μια κορυφογραμμή και υπάρχουν αρκετές κοιλάδες μέσα στις οποίες θα μπορούσε να κατρακυλήσει.

Ένα παράδειγμα μεταβολής φάσης είναι η μετάβαση ολόκληρης της Γης από ψυχρές, παγετώνιες περιόδους σε θερμές, μεσοπαγετώνιες περιόδους (όπως αυτή που διανύουμε τώρα). Άλλο παράδειγμα είναι η κοινωνικο-οικονομική μετάβαση από τις κοινότητες κυνηγών/τροφοσυλεκτών σε κοινότητες αγροτικές/κτηνοτροφικές κι από τη φεουδαρχική κοινωνική οργάνωση στην καπιταλιστική. Οι επαναστάτες συχνά επιζητούν ακριβώς αυτό: μια μεταβολή φάσης.

Στα συστήματα με μεγάλη πολυπλοκότητα, ο αριθμός των λεκανών έλξης (ελκυστών) είναι όχι μόνο άγνωστος, αλλά και αδύνατο να προσδιορισθεί. Λέγονται ελκυστές γιατί το σύστημα, ανεξάρτητα από την κατάσταση στην οποία είναι τώρα, έλκεται προς μια τέτοια κατάσταση. Κάποια συστήματα καταλήγουν σε μια σταθερή κατάσταση. Αλλά τα λεγόμενα χαοτικά ή περιοδικά συστήματα, περνούν διαδοχικά από μια σειρά ελκυστών και η διαδρομή που ακολουθούν είναι αδύνατο να προβλεφθεί, επειδή μια φαινομενικά ασήμαντη αλλαγή μπορεί να μετατοπίσει το σύστημα από ένα ελκυστή σε κάποιον άλλο. Φυσικά, δεν μπορείς να κατευθύνεις ή να διαχειριστείς ένα σύστημα του οποίου η τροχιά είναι απρόβλεπτη. Ωστόσο, μπορεί να προβλεφθεί ότι ορισμένα γεγονότα είναι πολύ πιο πιθανό να σπρώξουν το σύστημα προς ένα νέο ελκυστή, ακόμα κι αν η φύση αυτού του ελκυστή είναι άγνωστη. Τέτοια γεγονότα συνήθως συμπεριλαμβάνουν δραστικές αλλαγές στην ύλη ή την ενέργεια που τροφοδοτεί το σύστημα ή αλλαγές στον τρόπο που συνδέονται τα επιμέρους κομμάτια μεταξύ τους, όπως η προσθήκη ή η απάλειψη πολλών συνδέσεων.

Ποια είναι η χρησιμότητα αυτής της θεωρίας; Αναλογιστείτε τις πρόσφατες ριζικές μεταβολές παγκόσμιας εμβέλειας που έχει υποστεί η ανθρωπότητα: δραστική αύξηση της ενεργειακής κατανάλωσης και της υλικής παραγωγής, επικοινωνιακή έξαρση λόγω της κινητής τηλεφωνίας, του διαδικτύου και της ολοένα και πιο εύκολης μετάβασης σε μακρινούς προορισμούς. Η τεράστια αύξηση της ενέργειας, της ύλης και των συνδέσεων του συστήματος, μαζί με την επικείμενη οικολογική κρίση, είναι πιθανώς οι βέλτιστες συνθήκες για μια μεταβολή φάσης, που εξ’ ορισμού θα σήμαινε το τέλος του καπιταλισμού.


Κοινωνική οργάνωση: μια κατεξοχήν πολύπλοκη υπόθεση

Η κοινωνική οργάνωση των ανθρώπων πάντα ήταν και θα είναι πολύπλοκη και δυναμική, επειδή αφορά μεγάλο αριθμό ατόμων που αλληλεπιδρούν ως δίκτυο. Στην ανθρώπινη Ιστορία έχουν υπάρξει 2 ή 3 ευσταθείς καταστάσεις κοινωνικής οργάνωσης, που απέκτησαν και διατήρησαν μια παγκόσμια εμβέλεια: οι κοινωνίες τροφοσυλλεκτών, οι αγροτικές κοινωνίες και ο καπιταλισμός (αν διαρκέσει). Δεν περιλαμβάνουμε πολλά ιεραρχικά συστήματα, όπως το φεουδαρχικό σύστημα της μεσαιωνικής Ιαπωνίας, τον πολιτισμό των Μάγια ή την αρχαία Ρώμη, επειδή τέτοια συστήματα δεν απέκτησαν ποτέ παγκόσμια εμβέλεια. Αυτό υποδηλώνει ότι αυτοί οι πολιτισμοί δεν μπορούσαν να αποτελέσουν γενικευμένο μοντέλο ευσταθούς κατάστασης του παγκόσμιου συστήματος. Συμπεραίνουμε ότι ο αυταρχισμός και η ιεραρχία δεν είναι βιώσιμη στρατηγική για ένα κοινωνικό σύστημα. Ο αυστηρός κοινωνικός έλεγχος δεν επιτρέπει τη συνεχή αναγέννηση και αναπροσαρμογή του συστήματος καθώς μεταβάλλονται τα στοιχεία του (οι άνθρωποι) και το περιβάλλον.

Το χαρακτηριστικό και των δύο μεταβολών φάσης - από τους τροφοσυλλέκτες στην αγροτική κοινωνία κι από κει στον καπιταλισμό – είναι ότι και οι δύο σημαδεύτηκαν από μεγάλη προσθήκη ενέργειας και υλικών, αλλά και από αύξηση και πύκνωση των συνδέσεων μεταξύ των ανθρώπων. Πάρτε για παράδειγμα την κοινωνία των τροφοσυλλεκτών, την πρώτη σταθερή κατάσταση της ανθρωπότητας που εξαπλώθηκε σε όλες τις ηπείρους και διήρκεσε τουλάχιστον δύο εκατομμύρια χρόνια. Η μετάβαση από αυτή την κατάσταση στην αγροτική κοινωνία έγινε πριν από 8 με 12 χιλιάδες χρόνια, ξεκινώντας σχεδόν ταυτόχρονα από 8-9 διαφορετικά σημεία. Η μετάβαση βασίστηκε στη θετική ανάδραση της καλλιέργειας της γης με την πληθυσμιακή ανάπτυξη: Η καλλιέργεια της γης αύξησε το διαθέσιμο σπόρο για περαιτέρω καλλιέργειες κι έτσι οι σοδειές μπορούσαν να φυλαχτούν για τους δύσκολους καιρούς, με αποτέλεσμα να επιβιώνει μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, που με τη σειρά του καλλιεργούσε μεγαλύτερες εκτάσεις. Αυτός ο κύκλος θετικής ανάδρασης οδήγησε σε αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού από μόλις 250,000 το 6,000 π.Χ. σε 600 εκατομμύρια το 1,500 μ.Χ. Δεν αυξήθηκε όμως μόνο ο πληθυσμός. Σε σχέση με τις κοινωνίες τροφοσυλλεκτών, που ήταν οργανωμένες σε χαλαρά δίκτυα, οι αγροτικές κοινωνίες είχαν πολύ περισσότερες συνδέσεις μεταξύ των μελών τους.

Η μετάβαση στον καπιταλισμό πραγματοποιήθηκε μέσω ενός άλλου κύκλου θετικής ανάδρασης: της επανεπένδυσης των κερδών. Κι αυτός ο κύκλος, συνοδεύτηκε από μεγάλη προσθήκη ενέργειας και υλικών στο σύστημα. Με τη γέννηση του κεφαλαίου και του εμπορεύματος, η κυκλοφορία αγαθών και υπηρεσιών άρχισε να γίνεται σε κλίμακα που μέχρι τότε ήταν αδιανόητη κι αυτό οδήγησε, για μια ακόμη φορά, σε αύξηση και πύκνωση των συνδέσεων μεταξύ ανθρώπων και μεταξύ κοινοτήτων.

Σκεφτείτε τώρα, δύο πρόσφατα φαινόμενα που επηρεάζουν τις ανθρώπινες κοινωνίες: την αλματώδη αύξηση των συνδέσεων, εξαιτίας του internet και άλλων τεχνολογιών, και την ραγδαίως εξελισσόμενη οικολογική κρίση. Πιστεύουμε ότι η κλίμακα αυτών των αλλαγών είναι τέτοια, που μπορεί να συμβάλλουν σε μια τρίτη μεταβολή φάσης της κοινωνικής οργάνωσης στην ανθρώπινη Ιστορία. Κλείνουμε το άρθρο με μια ανάλυση αυτών των αλλαγών.

Η παγκόσμια οικολογική κρίση

Το μοντέλο παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών με σκοπό την πώλησή τους σε μια ανταγωνιστική αγορά, όπου τα κέρδη επενδύονται σε περαιτέρω παραγωγή κι αυτό επαναλαμβάνεται επ’ άπειρον, περιέχει μια βασική αντίφαση: Παραγωγή που εκτείνεται στο διηνεκές προϋποθέτει άπειρους πόρους και καταλήγει σε μια χρόνια κρίση χωρίς διέξοδο - την παγκόσμια οικολογική κρίση. Με άλλα λόγια, ο καπιταλισμός ανέκαθεν βασιζόταν στην αέναη επέκταση, αλλά δεν μπορεί να υπάρξει αέναη επέκταση σε ένα πεπερασμένο πλανήτη. Μετά από 500 χρόνια, ο καπιταλισμός έχει πάψει να αποτελεί μια καλή στρατηγική επιβίωσης.

Ο καπιταλισμός έχει πέραση γιατί, ως στρατηγική επιβίωσης, δουλεύει (υπάρχουν βέβαια κι αυτοί που τον απεχθάνονται). Σκύβεις το κεφάλι, δουλεύεις σκληρά, παίζεις το παιχνίδι κι ανταμείβεσαι με τροφή, στέγη και πιθανόν ένα γάμο με παιδιά. Καθώς όμως το υλικό υπόβαθρο του συστήματος καταρρέει, ο καπιταλισμός γίνεται ολοένα και λιγότερο ελκυστικός ως στρατηγική επιβίωσης. Στο μυαλό όλο και περισσότερων ανθρώπων, η σχέση «κόστους-ωφέλειας» μεταβάλλεται. Για να επιβιώσουν, οι άνθρωποι πρέπει να βρουν εναλλακτικές στον καπιταλισμό. Κι αυτό θα κάνουν, γιατί απ’ αυτό εξαρτάται η επιβίωσή τους.

Υπάρχουν δύο αντίλογοι σ’ αυτό το επιχείρημα. Ο πρώτος προέρχεται από καπιταλιστές και συγκεκριμένα απ’ τους υπέρμαχους του «πράσινου καπιταλισμού» (τι ευφάνταστη ακυρολογία!) Στην καλύτερη περίπτωση, ο «πράσινος καπιταλισμός» μπορεί να επιβραδύνει την πτώση του καπιταλισμού για μερικές δεκαετίες. Ωστόσο, ο πράσινος καπιταλισμός δεν παύει να είναι καπιταλισμός: το ζητούμενο της αέναης συσσώρευσης (εργασίας, ύλης και ενέργειας) παραμένει. Το δεύτερο αντεπιχείρημα προέρχεται από ριζοσπάστες που υποστηρίζουν ότι η απειλή της κλιματικής αλλαγής εμπίπτει στη συνήθη ρητορική περί φανταστικών κρίσεων. Πρόκειται για κινδυνολογίες που χρησιμοποιούνται με σκοπό την αιτιολόγηση της εργασιακής εκμετάλλευσης και της βίαιης καταστολής κάθε αντίδρασης. Η αλήθεια είναι πως κάποιες κρίσεις όντως ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας. Κάποιες άλλες όμως είναι πραγματικές. Είπαμε και στην αρχή ότι μερικές φορές, οι αντι-καπιταλιστές είναι αυτοί που πιστεύουν πιο πολύ στον καπιταλισμό. Ο καπιταλισμός όμως δεν είναι υπεράνω των φυσικών νόμων και ο πλανήτης μας είναι πεπερασμένος.

Παγκόσμια Διασύνδεση

Οι συνδέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους αλλάζουν ριζικά. Η τεχνολογία των επικοινωνιών και των μαζικών μεταφορών κυριολεκτικά μετασχηματίζουν αυτές τις συνδέσεις - δηλαδή τη φυσική ικανότητα ενός μέρους του συστήματος να συνδέεται με ένα άλλο. Καθώς αυξάνεται ο αριθμός των συνδέσεων, το σύστημα γίνεται όλο και πιο πολύπλοκο, και είναι πιο πιθανό οι μικρές αλλαγές να μεγεθύνονται. Ο συνδυασμός της πληροφορικής με τους διαύλους επικοινωνιών παρήγαγε το αρχέτυπο δίκτυο των δικτύων: το Διαδίκτυο. Το internet, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη τηλεπικοινωνιακή υποδομή, είχε ως αποτέλεσμα τη ραγδαία αύξηση της διασύνδεσης, η οποία ενισχύεται περαιτέρω μέσω της σύγκλισης με την κινητή τηλεφωνία και τη ραγδαία επέκταση της τελευταίας μέχρι και τις αγροτικές περιοχές του Τρίτου Κόσμου. Σε περιόδους σταθερότητας, οι άνθρωποι χρησιμοποιούν αυτές τις τεχνολογίες για να κάνουν αυτά που κάνουν όταν οι καιροί είναι εύκολοι: φλερτάρουν, για παράδειγμα, χρησιμοποιώντας sms. Όταν όμως διακυβεύεται η επιβίωσή τους ή όταν βλέπουν την αναλαμπή ενός καλύτερου μέλλοντος, αυτές οι τεχνολογίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για διαφορετικούς σκοπούς – για μια σύνθετη, παγκόσμια κινητοποίηση που όμοιά της δεν έχει υπάρξει μέχρι τώρα.

Ο πρώτος γύρος των κινητοποιήσεων ενάντια στην παγκοσμιοποίηση ήταν ουσιαστικά το αποτέλεσμα των νέων διαδυκτιακών συνδέσεων που έφεραν κοντά το Βορά με το Νότο. Καθώς όλο και περισσότεροι αποκτούν πρόσβαση σε αυτές τις τεχνολογίες, αυτοί που δεν έχουν να προσβλέπουν σε πολλά από το υπάρχον κοινωνικό σύστημα θα χρησιμοποιήσουν την νεοαποκτηθείσα ικανότητά τους να επικοινωνούν για δικούς τους σκοπούς. Η συλλογική αντίδραση των ανθρώπων στα γεγονότα θα είναι πλέον πολύ πιο γρήγορη απ’ ότι παλιότερα. Μια νέα κοινωνική τάξη πραγμάτων μπορεί να αναδυθεί αυθόρμητα μέσα από τις διασυνδέσεις που επιλέγουν οι άνθρωποι, αντί για την τάξη πραγμάτων που επιβάλλουν οι ηγέτες.

Και τώρα;

Αναφερθήκαμε στην κολοσσιαία αύξηση των συνδέσεων. Αναφερθήκαμε στην τεράστια αύξηση των υλικών και ενεργειακών εισροών στον καπιταλισμό, που τον φέρνουν αντιμέτωπο με εξωτερικά περιβαλλοντικά όρια. Πέρα από όλα αυτά, η ίδια η σχιζοφρένεια της εποχής μας, μάς κάνει να πιστεύουμε ότι διανύουμε μια περίοδο κρίσιμης αστάθειας. Αυτός είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγραφεί ένα σύστημα που συμπεριφέρεται άναρχα και χαοτικά. Η κρίσιμη αστάθεια είναι συνήθως το πρώτο ανιχνεύσιμο στάδιο πριν το σημείο διακλάδωσης, το σημείο εκείνο από το οποίο αρχίζουν μαζικές συστημικές αλλαγές. Οδεύουμε προς ένα ή περισσότερα συστήματα τα οποία μάς είναι άγνωστα. Μόνο μία γενιά στις 40 ή 50 έχει την ευκαιρία να βιώσει μια μεταβολή φάσης της ανθρώπινης κοινωνίας, πόσο μάλλον να δημιουργήσει η ίδια τη νέα κοινωνία. Το φάσμα της κατάρρευσης είναι ταυτοχρόνως τρομακτικό και συναρπαστικό.

Σε εποχές μεγάλης αβεβαιότητας για το μέλλον, συχνά ανθεί η νοσταλγία για σταθερότερα κοινωνικά συστήματα του παρελθόντος. Σκεφτείτε τα πλήθη ανθρώπων στη Μέση Ανατολή που επιθυμούν την επιστροφή σε μια φεουδαρχική θεοκρατία ή τους λεγόμενους ‘πριμιτιβιστές’ που θέλουν να ξαναγίνουμε όλοι τροφοσυλλέκτες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι διαφορετικοί κόσμοι μπορεί να είναι εφικτοί (και πιθανοί), αλλά ορισμένοι απ’ αυτούς είναι χειρότεροι από τον τωρινό. Ευτυχώς, ούτε μια φεουδαρχική θεοκρατία (γιατί είναι υπερβολικά αυταρχική) ούτε μια κοινωνία τροφοσυλλεκτών (γιατί θα σήμαινε το θάνατο του 90% της ανθρωπότητας) είναι πιθανές. Η διασύνδεση είναι τόσο πυκνή και η ύλη και η ενέργεια του συστήματος τόσο μεγάλη (6.6 δισεκατομμύρια άνθρωποι!), που αυτά τα σενάρια είναι ανέφικτα. Η μεταβολή φάσης που πλησιάζει θα μας οδηγήσει σε κάτι νέο, κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί.

Μια πιθανή λεκάνη έλξης είναι ο οικο-φασισμός. Μια ελίτ που χρησιμοποιεί σύγχρονα εργαλεία επιτήρησης και ελέγχου θα εγκαθιδρύσει ένα είδος κοινωνικά αυταρχικής παγκόσμιας οικονομίας. Όσοι δεν ανήκουν σ’ αυτήν την ελίτ, θα ζουν σε ένα σύστημα σταθερής κατάστασης από υλική άποψη[6]. Σε μια εποχή με περιορισμένους πόρους, θα επιβληθούν διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στους έχοντες και τους μη-έχοντες, που θα ενισχύονται από το φόβο της αδυναμίας πρόσβασης σ’ αυτούς τους πόρους. Οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στους έχοντες και στους μη-έχοντες θα είναι πιο βάναυσες από τις σημερινές. Παίρνουμε μια γεύση αυτού του ελκυστή από τα τεράστια μεταναστευτικά ρεύματα που αναμένεται να ενταθούν καθώς η παγκόσμια οικολογική κρίση προκαλεί μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών. Ο οικο-φασισμός είναι ένας διπρόσωπος εχθρός, επειδή πολλοί υποστηρικτές του χρησιμοποιούν αντικαπιταλιστική ρητορική. Είναι πολύ απίθανο ο οικο-φασισμός να είναι ένας σταθερός ελκυστής – αργά ή γρήγορα θα καταρρεύσει λόγω της κλειστής φύσης του, που περιορίζει τη διασύνδεση. Εντωμεταξύ, όμως, το κόστος για την ανθρωπότητα και τον πλανήτη θα είναι τεράστιο.

Ένας δεύτερος πιθανός ελκυστής είναι αποκεντρωμένες συνεταιριστικές κοινότητες με ψηλό βαθμό διασύνδεσης μεταξύ τους. Αυτό το σύστημα βασίζεται στην παραδοχή ότι τελικά όλοι μοιραζόμαστε την ίδια βιόσφαιρα. Αντίθετα από το φασισμό και, παραδόξως, ομοίως με τον καπιταλισμό, είναι ένα σύστημα του οποίου η δύναμη και η ανθεκτικότητα βασίζεται στην πυκνότητα των συνδέσεών του. Αυτή η μορφή κοινωνικής οργάνωσης παραμένει ανοιχτή, αναζητώντας συνεχώς νέες συνδέσεις και σε αντίθεση με προηγούμενα επαναστατικά κινήματα, δεν ασπάζεται κανενός είδους ντετερμινισμό. Η λογική της αυτονομίας επιτρέπει στα μέρη του συστήματος να βελτιστοποιήσουν τις μεταξύ τους διασυνδέσεις – δηλαδή να συνδεθούν με ανθρώπους, υλικά, τόπους και πάθη, κατά τρόπο που να επωφελούνται τα μέγιστα από τις ροές ενέργειας και ύλης. Η παραγωγή δεν βασίζεται στη λογική της ανάπτυξης, αλλά στην ικανοποίηση συλλογικών αναγκών στη βάση «κοινόκτητων αγαθών» - όπως εξηγεί ο Nick Dyer-Witheford σε άλλο άρθρο αυτού του τεύχους.[7] Η διαδικασία της παραγωγής και οι αποφάσεις που αφορούν σε αυτή γίνονται με άμεση δημοκρατία – κάτι που αυξάνει τη διασύνδεση. Ένα τόσο ευέλικτο σύστημα αυτονομίας, συλλογικότητας και κοινόκτητων αγαθών είναι σε θέση να αντιμετωπίσει την οικολογική κρίση.

Έχουμε λόγους να είμαστε αισιόδοξοι. Η απάντηση στο ερώτημα αν ο καπιταλισμός θα παραμείνει το κυρίαρχο μοντέλο παραγωγής στο τέλος αυτού του αιώνα είναι σχεδόν πάντα αρνητική. Η πορεία του κεφαλαίου δεν μπορεί να συνεχιστεί. Τα πολύπλοκα συστήματα μπορεί να αλλάξουν μέσα σε μια στιγμή. Η παγκόσμια οικολογική κρίση συνήθως είναι αιτία απαισιοδοξίας. Κατά παράδοξο ίσως τρόπο, είναι και πηγή ελπίδας. Οι συνθήκες σήμερα για άμεσες αλλαγές της κοινωνικής οργάνωσης είναι οι καταλληλότερες τα τελευταία 200, ίσως και 500 χρόνια. Φυσικά, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι μορφή θα έχει αυτό το νέο κοινωνικό σύστημα. Δεν πρέπει πάντως να ξεχνάμε ότι η ελεύθερη βούληση, η ανθρώπινη καινοτομία και δημιουργικότητα είναι οι κρυφές μεταβλητές. Ενέργειες που, εκ πρώτης όψεως φαίνονται μικρές, μπορεί σε υπερσυνδεδεμένες εποχές κρίσιμης αστάθειας να έχουν επιπτώσεις μεγεθυμένες πέρα από κάθε φαντασία.

Ο Kay Summer και ο Harry Halpin εμπλέκονται εδώ και χρόνια με το κίνημα των κινημάτων. Βγάζουν το ψωμί τους κάνοντας επιστημονική έρευνα, μέρος της οποίας αφορά στην κατανόηση μη-γραμμικών συστημάτων και ιδεών. Αυτή είναι η δεύτερη συνεργασία τους πάνω στη μη-γραμμικότητα των κινημάτων. Η πρώτη δημοσιεύτηκε στο Shut them Down!: The G8, Gleneagles 2005 and the Movement of Movements (www.shutthemdown.org). Μπορείτε να έρθετε σε επαφή μαζί τους στις διευθύνσεις kaysmmr@yahoo.co.uk και harry@j12.org

Όλες οι υπογραμμίσεις και οι υποσημειώσεις είναι του μεταφραστή. Ορισμένες υποσημειώσεις γράφτηκαν μετά από επικοινωνία με τους συγγραφείς.

Το κείμενο είναι μετάφραση από το περιοδικό Turbulence

Η μετάφραση έγινε από την ομάδα μετάφρασης του περιοδικού Turbulence στα ελληνικά. Για να διαβάσετε τις υπόλοιπες μεταφράσεις, επισκεφθείτε το χώρο της ομάδας. Αν θέλετε να συμμετάσχετε στη μετάφραση ή να επικοινωνήσετε μαζί μας, στείλτε ένα e-mail στο turbulence-translation@lists.indy.gr



[1] Στο πρωτότυπο: complexity theory. Η θεωρία πολυπλοκότητας είναι πιο γνωστή ως θεωρία του χάους. Η θεωρία του χάους περιγράφει τη συμπεριφορά μη-γραμμικών δυναμικών συστημάτων, που είναι πολύ ευαίσθητα σε αλλαγές στις αρχικές τους συνθήκες με αποτέλεσμα η συμπεριφορά τους να μοιάζει τυχαία. Εντούτοις, τα χαοτικά συστήματα είναι ντετερμινιστικά, με την έννοια ότι η μελλοντική συμπεριφορά τους είναι πλήρως καθορισμένη από τις αρχικές τους συνθήκες και τους φυσικούς νόμους. Αυτή η συμπεριφορά ονομάζεται ντετερμινιστικό χάος, ή απλώς χάος.


[2] Το πιο γνωστό παράδειγμα είναι το «φαινόμενο της πεταλούδας»: Το πέταγμα μιας πεταλούδας στη Βραζιλία μπορεί να προκαλέσει ένα τυφώνα στο Τέξας. Το παράδειγμα αυτό δείχνει ότι η συμπεριφορά του καιρού, ενός κατεξοχήν μη-γραμμικού συστήματος, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη σε αλλαγές στις αρχικές συνθήκες.

[3] Οι συγγραφείς αναφέρονται στις σχολές του κεϋνσιανισμού και του νεοφιλελευθερισμού. Ο κεϋνσιανισμός είναι το καπιταλιστικό μοντέλο στο οποίο η κρατική παρέμβαση (πχ. με μεγάλα έργα υποδομής) μειώνει την ανεργία, βοηθά στην αναδιανομή του πλούτου και αμβλύνει τις οικονομικές ανισότητες που προκαλεί η άναρχη καπιταλιστική ανάπτυξη. Πολλοί πιστεύουν ότι ο κεϋνσιανισμός υιοθετήθηκε από την οικονομική ελίτ μετά τη Οκτωβριανή Επανάσταση, ως μια κίνηση τακτικής υποχώρησης προς τις κατώτερες τάξεις που εξεγείρονταν διαρκώς από τα μέσα του 19ου αιώνα. Καθώς ο καπιταλισμός εδραιώθηκε στη Δύση μετά το 2ο ΠΠ, ο κεϋνσιανισμός άρχισε να δίνει τη θέση του στο νεοφιλελευθερισμό, δηλαδή το σαρωτικό περιορισμό του κράτους προς όφελος του ιδιωτικού τομέα (πρώτα στη Χιλή του Πινοτσέτ τη δεκαετία του ’70 κι ύστερα στην Αγγλία και στις ΗΠΑ επί Θάτσερ και Ρέιγκαν). Με την πτώση της ΕΣΣΔ, ο νεοφιλελευθερισμός γνώρισε μεγάλη άνθηση αλλά σήμερα αμφισβητείται έντονα, όπως φαίνεται από την αποτυχία του ΔΝΤ, την απόρριψη του μοντέλου από πολλά κράτη της Ν. Αμερικής και την άνοδο του διεθνούς αντι-παγκοσμιοποιητικού κινήματος.


[4] Ένας απλός ορισμός της εντροπίας είναι «το μέτρο της αταξίας ενός συστήματος». Ο 2ος νόμος της θερμοδυναμικής λέει ότι η συνολική εντροπία ενός κλειστού συστήματος αυξάνει με την πάροδο του χρόνου. (Αν δεν τακτοποιείς το δωμάτιό σου, έχει την τάση να γίνεται όλο και πιο ακατάστατο.)

[5] Η ενέργεια παρέχεται από τη χημική ενέργεια των μυών του παιδιού που κάνει κούνια, ή την κινητική ενέργεια κάποιου που το σπρώχνει. Και στις δύο περιπτώσεις το σύστημα μεταβαίνει από μια θέση στατικής ισορροπίας σε μια θέση δυναμικής ισορροπίας.


[6] Φανταστείτε ένα αυταρχικό σύστημα με μηδενική ανάπτυξη, που όμως εξασφαλίζει τα προς το ζην. Η ελίτ επιχειρεί να διαμορφώσει μια κατώτερη τάξη σταθερή, ομοιόμορφη και ολιγαρκή.

[7] Απόσπασμα από το σχετικό άρθρο: Αν το κύτταρο του καπιταλισμού είναι το εμπόρευμα, τότε η κυτταρική μορφή μιας μετακαπιταλιστικής κοινωνίας είναι το κοινόκτητο αγαθό. Το εμπόρευμα παράγεται με σκοπό να πουληθεί, ενώ το κοινόκτητο αγαθό παράγεται ή διατηρείται με σκοπό να μοιραστεί. Κοινόκτητα αγαθά νοούνται στη σφαίρα της οικολογίας (νερό, ατμόσφαιρα, ιχθυότοποι, δάση), στη σφαίρα της κοινωνίας (δημόσια πρόνοια, υγεία, παιδεία κ.ο.κ) και στη σφαίρα της δικτύωσης (πρόσβαση στα μέσα επικοινωνίας).

Αναρτήθηκε από Autonome Bird

το τεύχος #3 μπορείτε να το κατεβάσετε στον υπολογιστή σας αρκεί να ακολουθήσετε το παρακάτω λινκ http://aresistance.net/data/PGA_inspired_newsletter_3_reading.pdf

αν κάποια ομάδα θέλει να αναλάβει κάποια από τις μελλοντικές εκδόσεις επικοινωνία pga_europe_process@squat.net ή με το autonomous_gr@riseup.net - PGA infopoint Athens

περισσότερες πληροφορίες για το PGA στα ελληνικά

PGA infopoint athens και στο pgaconference.org
Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες
Wednesday, December 5, 2007 στις 5:07 AM | 0 σχόλια  
Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες
Tuesday, December 4, 2007 στις 5:41 AM | 0 σχόλια  

*(Ακόμα) ένα "μεταλλαγμένο" συνέδριο στην Αθήνα…

Με αφορμή το 4ο Διεθνές Συνέδριο Βιοτεχνολογίας στο Ζάππειο Μέγαρο στις 2-3
Φλεβάρη 2008

Τα μεταλλαγμένα στην Ελλάδα δεν μπαίνουν πια μόνο με ανεξέλεγκτα τσουβάλια
σόγιας. Τα τελευταία χρόνια η Αθήνα φιλοξενεί ετήσια διεθνή συνέδρια
διοργανωμένα από ένα φορέα που απροκάλυπτα επωμίζεται τον ρόλο του υπεύθυνου
εκπροσώπου των λόμπι των Εταιρειών Βιοτεχνολογίας και την προώθηση των
Γενετικά Τροποποιημένων Οργανισμών. Προπαγανδίζουν στα ΜΜΕ υπέρ των
ευεργετικών χρήσεων της βιοτεχνολογίας, δικτυώνουν και δελεάζουν
ερευνητικά-πανεπιστημιακά ιδρύματα για συνεργασία και χρηματοδότηση
πολυεθνικών, υπόσχονται κέρδη από μεθόδους όπως το πατεντάρισμα Έμβιου
Υλικού και ευελπιστούν για το πότε επιτέλους θα αρθούν τα …άδικα απαγορευτικά
μέτρα κατά των μεταλλαγμένων. Όλα αυτά με την χορηγία του Ελληνικού κράτους,
των εμπλεκόμενων εταιρειών και καμιά φορά και της κυβέρνησης των Η.Π.Α….

*Όπως Αμερική…*

Συμβαίνει εδώ και καιρό. Το κυριότερο λόμπι γκρουπ της Βιοτεχνολογίας στην
Αμερικάνικη ήπειρο είναι ο Οργανισμός Βιομηχανιών Βιοτεχνολογίας BIO
(Biotechnology
Industries Organization, www.bio.org) ο οποίος εκπροσωπεί περισσότερες από
1000 εταιρείες, πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα.**

Κάθε χρόνο η BIO διοργανώνει αντίστοιχο συνέδριο με σκοπό την προώθηση των
επενδυτικών ευκαιριών και των δημοσίων σχέσεων των εταιρειών που
συμμετέχουν.
***** Τα συνέδρια αυτά είναι για τις ομάδες αντίστασης κατά της
βιοτεχνολογίας το αντίστοιχο των ****διασκέψεων των ** G**8 για τους
πολέμιους της παγκοσμιοποίησης*. Κάθε χρόνο συναντούν πάμπολλες αντιδράσεις
με αντι-συνέδρια και διαδηλώσεις κατά την διάρκειά τους.

Στην Ευρώπη, η βιομηχανία της βιοτεχνολογίας αντιπροσωπεύεται από τη
αντίστοιχη EuropaBio (European Association of Bio-Industries,
www.europabio.org), η δράση της οποίας περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τη
"προώθηση ενεργειών (lobbying) στα ανώτερα κέντρα λήψης αποφάσεων (Ευρωπαϊκό
Κοινοβούλιο, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Συμβούλιο Υπουργών και Συναντήσεις
Κορυφής).

Αποκαλυπτικό για τον τρόπο δράσης της EuropaBio είναι το σκάνδαλο
που είχε ξεσπάσει το 1997 όταν διέρρευσε η αναφορά της Burson Marsteller,
κορυφαίας εταιρείας συμβούλων δημοσίων σχέσεων, η οποία είχε αναλάβει να
σχεδιάσει την στρατηγική που έπρεπε να χαραχθεί ώστε να δημιουργηθεί μια
αρεστή εικόνα για τα γ.τ. τρόφιμα στην Ευρώπη. Οι οδηγίες που δίνονταν ήταν
ξεκάθαρες:

*"…Πρέπει να αποφεύγονται ανοιχτά debate στα Μ.Μ.Ε. σχετικά με τους**
**κινδύνους
των γ.τ.ο. γιατί είναι μάχες που εύκολα θα χαθούν….Χρησιμοποιήστε πολιτικά
πρόσωπα και έγκυρους δημοσιογράφους για να μεταφέρουν το μήνυμα και
αποφεύγετε επίσης κατ' ιδίαν εμφανίσεις. Αυτό κάνει πιο έγκυρο το μήνυμα και
δεν συνδέει την αξιοπιστία της πληροφορίας με τον χώρο των βιομηχανιών
βιοτεχνολογίας και την επιδίωξη κέρδους…Μέσω των Μ.Μ.Ε. πρέπει να** **παρέχουν
υλικό με θετικά, ανθρώπινα μηνύματα που να γεννούν ελπίδα, ικανοποίηση,
φροντίδα"*

Η παραπάνω εταιρεία Δημοσίων σχέσεων είναι ειδική στο να καθαρίζει βρωμιές
αφού η ίδια είχε προσπαθήσει να "ξελασπώσει" και την πολυεθνική εταιρεία
χημικών Union Carbide μετά από την έκρηξη εργοστασίου της στην Ινδία που
έχει προκαλέσει χιλιάδες θύματα με παράπλευρες απώλειες μέχρι και σήμερα.

*Ποιοι είναι και τι θέλουν οι διοργανωτές των Συνεδρίων Βιοτεχνολογίας στην
Ελλάδα*

Η Bionova Ε.Ε. ( www.bionova.gr), ως EuropaBio Hellas-αντιπρόσωπος του
*Ευρωπαϊκού
Λόμπι Βιοτεχνολογίας EuropaBio*- ιδρύθηκε με σκοπό να προπαγανδίζει και να
υποβοηθά την εισαγωγή και εδραίωση της βιοτεχνολογίας σε τεχνολογικό και
εμπορικό επίπεδο και στην Ελλάδα. Ιδρυτές της. είναι, μεταξύ άλλων,
πανεπιστημιακοί καθηγητές από τα πανεπιστήμια Κρήτης και Αθηνών ενώ η εταιρεία
έχει δημιουργήσει ένα δίκτυο ατόμων που εμπλέκει αντιπροσώπους εταιρειών και
σύμβουλους επιχειρήσεων με πανεπιστημιακούς και ερευνητές προσπαθώντας να
"προάγει την συνεργασία την συνεργασία μεταξύ της Ακαδημαϊκής κοινότητας και
του κόσμου των επιχειρήσεων". Όλα αυτά βέβαια με το αζημίωτο..

Η Bionova διαθέτοντας ως *ανεξάντλητη πηγή υποστήριξης τις εμπλεκόμενες
εταιρείες βιοτεχνολογίας* συμβουλεύει, εκδίδει το λουσάτο
επιστημονικό-επιχειρηματικό περιοδικό *BIO* , διοργανώνει πανεπιστημιακά
σεμινάρια για την βιοτεχνολογία και, το πιο σημαντικό, πραγματοποιεί κάθε
χρόνο το διεθνές συνέδριο της (www .igbf.gr ) όπου
επιχειρήσεις και ακαδημαϊκός κόσμος τα βρίσκουν σε θέματα βιοτεχνολογίας
στην Γεωργία, Ιατρική, Φαρμακευτική κτλ.

*Όταν ο λύκος ταΐζει τα πρόβατα*

Τον τελευταίο χρόνο η Bionova έχει επωμιστεί επίσης τον ρόλο του "μεσίτη"
στο μοίρασμα του Κοινοτικού χρήματος για την Έρευνα και Τεχνολογική Ανάπτυξη
των θεματικών Τρόφιμα, Γεωργία και Βιοεχνολογία μέσω του
7ουΠρογράμματος-Πλαισίου, τις επιδοτήσεις δηλαδή από τις οποίες
εξαρτώνται
πανεπιστημιακά και ερευνητικά ιδρύματα για να πραγματοποιήσουν έρευνα. **

Τα οφέλη που θα προκύψουν κατ' αυτούς είναι ότι "*.. η
κοινωνία, η επιστήμη και η βιομηχανία θα επωφεληθούν της προόδου της
βιοτεχνολογίας στους μικροοργανισμούς, τα φυτά και τα ζώα, για να αναπτύξουν
νέα, πιο υγιή, οικολογικά αποδοτικά και ανταγωνιστικά προϊόντα..*" ενώ η
έρευνα θα περιλαμβάνει "*εφαρμογές των βιοεπιστημών και βιοτεχνολογίων στην
παραγωγή αειφόρων μη-εδώδιμων προϊόντων και διαδικασιών που θα αναπτύξουν
και θα βελτιώσουν τις καλλιέργειες**…"* Ίσως είναι παραπάνω από φανερό πως
μεταλλαγμένες τομάτες θα φυτευτούν σε Ελληνικά ερευνητικά θερμοκήπια
περισσότερο από κάθε άλλη φορά…

*Οι χορηγοί *

Η Bionova φαίνεται να έχει πολλούς καλούς φίλους σε ανώτερα κρατικά κλιμάκια
αλλιώς δεν εξηγείται πως-πέρα από το να αναλαμβάνει "μεσιτείες" μοιράσματος
Ευρωπαϊκού χρήματος- μεταξύ των χορηγών της φιγουράρουν αρκετά υπουργεία
όπως το *Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων*, Το *Υπ. Παιδείας και το
Υπουργείο Πολιτισμού*… Ανάμεσα στους προσκεκλημένους ομιλητές εμφανίζεται
κάθε χρόνο κάποιος υπουργός όπου στις εναρκτήριες ομιλίες θα τονίζει το
σημαντικό έργο που επιτελείται σε αυτά τα συνέδριο. Στο περασμένο συνέδριο
καλεσμένος υπουργός ήταν αρχικά ο Δ. Αβραμόπουλος ενώ τελευταία λόγω του ότι
δεν ήταν δυνατόν να παραστεί, καλέστηκε η τ. Υπουργός Παιδείας Μ. Γιαννάκου
ώστε να μην μείνει το γεγονός χωρίς επίσημο προσκεκλημένο. Στο ίδιο συνέδριο
για ένα περίεργο λόγο χορηγός ήταν και η πρεσβεία των Η.Π.Α. καθώς και του
Ισραήλ, προφανώς από κάποια άγνωστα συμφέροντα ίσως όχι δύσκολα κατανοητά
μιας και είναι χώρες με μεγάλες επενδύσεις στον βιοτεχνολογικό τομέα

*Καθαρή Επιστήμη;*

Τα Συνέδρια Βιοτεχνολογίας *δεν είναι κατ' ουσία επιστημονικά αλλά μια
υβριδική μορφή προώθησης της ατζέντας των εμπλεκόμενων εταιρειών που
περιλαμβάνει την έρευνα και πιο πολύ την εφαρμογή των γενετικά
τροποποιημένων φυτών, την επιχειρηματική διάσταση της επιστημονικής έρευνας
με διασύνδεση των ερευνητικών ομάδων και εργαστηρίων με δημόσιες και
ιδιωτικές επιχειρήσεις, προπαγάνδα μέσω των Μ.Μ.Ε. Όλα αυτά με την
επικάλυψη επιστημονικοφανούς ¨σοκολάτας" που να γλυκαίνει τους λιγότερο
υποψιασμένους νέους επιστήμονες και κοινό κόσμο.*

Η Bionova, ως EuropaBio Hellas ακολουθεί ξεκάθαρα τις πάγιες
τακτικές των μηχανισμών της βιοτεχνολογίας όπως ήδη έχουν εφαρμοστεί στο
εξωτερικό, εξυπηρετώντας έτσι την προπαγάνδα που θέλει να παρουσιάζει την
επικράτηση των γ.τ.ο ως αναπόφευκτο βήμα για ανάπτυξη. Καλεσμένοι της είναι
"αμερόληπτοι" επιστήμονες, πολλοί από αυτούς πρώην εργαζόμενοι σε
πολυεθνικές όπως την Monsanto ,

Απροκάλυπτα παρουσιάζονται και ως οι φορείς που θα μεσολαβήσουν
για την νομική κάλυψη και την μεσιτεία εξεύρεσης διεθνών προστατών που θα
χρηματοδοτήσουν την έρευνα και το πατεντάρισμα της. Δίνουν με αυτό τον τρόπο
την απαραίτητη παρότρυνση στους επιστήμονες του χώρου να μπουν για τα καλά
στον παζάρι της συνεργασίας με μεγάλες εταιρείες που θα τους καλύψουν
οικονομικά και φυσικά θα επωμιστούν τα οφέλη και την εγκυρότητα της
ερευνητικής τους δουλειάς.

* Η επιρροή των εταιρειών στους κρατικούς μηχανισμούς αποκτά
λοιπόν ένα θεσμοθετημένο άλλοθι, αποφεύγοντας το να δοθεί η ρετσινιά της
συνεργασίας με "μεγάλες βρώμικες πολυεθνικές που προωθούν τα μεταλλαγμένα"
και ενδύεται με το ενάρετο καθήκον για την "επιχειρηματική δραστηριότητα,
την οικονομική και επιστημονική πρόοδο σε συνεργασία με την Ελληνική
Ακαδημαϊκή κοινότητα".*

Έτσι, η Bionova Ε.Ε. επωμίζεται καθαρά τον ρόλο του θιασώτη της
Βιοτεχνολογίας στην Ελλάδα και κατ΄ επέκταση των γ.τ.ο. με ότι αυτά μπορούν
να επιφέρουν, πρεσβεύοντας τους διεθνείς βιοτεχνολογικούς μηχανισμούς στην
προσπάθεια επιβολής των συμφερόντων τους.

*Η αντίδραση*

Τα συνέδρια της Bionova δεν έχουν περάσει απαρατήρητα. Το 2004 και 2006
μερίδα ακτιβιστικών και οικολογικών ομάδων αντέδρασαν με τη δημιουργία
συντονιστικού και πραγματοποίησης διαδηλώσεων. Ωστόσο οι τελευταίες
εξελίξεις με τις κοινοτικές οδηγίες που διευκολύνουν την εδραίωση των
βιοτεχνολογικών μηχανισμών και η διφορούμενη στάση του κράτους δείχνει ότι
απαιτείται μια επαναζωογόνηση των κινημάτων κατά της βιοτεχνολογίας. Τόσο
στον τρόπο με τον οποίο οργανώνεται η αντίσταση όσο και στην αξιολόγηση των
παρεμβάσεων και ενεργειών. Η περιγραφή και η δημοσιοποίηση των λειτουργιών
των βιοτεχνολογικών μηχανισμών μπορεί μόνο να καταδείξει τους γενικές
γραμμές των τρόπων δράσης. Αυτό που θα πρέπει να επιδιωχθεί είναι η
αλληλέγγύα και εμπνευσμένη συν-διαμόρφωση που θα τους κάνει συνεχή πρακτική.

- Ολοκληρωμενη αναφορά γα το λόμπι της Βιοτεχνολογίας στην Ελλάδα, άρθρο και
έντυπο:

http://www.ecocrete.gr/index.php?option=content&task=view&id=2384

-Άρθρο της Ελευθεροτυπίας βασισμένο στην αντίδραση με αφορμή το 3ο συνέδριο
της Bionova:

http://www .enet.gr/online/online_text/c
=112,dt=15.10.2006,id=37873172

-Video από την διαδήλωση στο 3ο συνέδριο βιοτεχνολογίας στην Αθήνα-Οκτώβρης
2006

http://www.youtube.com/watch?v=bFfKU7dKwiE

-Επιστημονικά δεδομένα επικινδυνότητας για τους γ.τ.ο. οργανισμούς:
http://order81.blogspot.com/2006/12/blog-post_6285.html

Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες

Αγροκαύσιμα: η κρυφή πληγή πίσω από τους πανηγυρικούς της Δύσης…

Το τελευταίο διάστημα, κυβερνήσεις, Μ.Μ.Ε., επιχειρήσεις και «ειδικοί» στη Δύση πανηγυρίζουν για την επερχόμενη επανάσταση στο θέμα των καυσίμων, η οποία θα αλλάξει το μέλλον της ανθρωπότητας: τα (λεγόμενα) βιοκαύσιμα. Καύσιμα, δηλαδή, που προέρχονται από την επεξεργασία φυτών, με πιο γνωστό την αιθανόλη.

Ωστόσο, τα κινήματα στις χώρες του «Τρίτου Κόσμου» δίνουν, αντίστοιχα, τη δική τους μάχη ενάντια στην παραγωγή των αγροκαυσίμων, τουλάχιστον με τον τρόπο με τον οποίο προτείνεται και γίνεται σήμερα. Μάλιστα, το θέμα των αγροκαυσίμων αποτέλεσε έναν από τους βασικούς άξονες συζήτησης στο πρόσφατο 5ο Εθνικό Συνέδριο του MST. Τα στελέχη του Κινήματος των Χωρίς Γη περιέγραψαν τα αγροκαύσιμα, και ό,τι αυτά επιφέρουν (αύξηση της συγκέντρωσης γης, αύξηση της τιμής των τροφίμων, εντατική χρήση αγροχημικών, εισβολή των πολυεθνικών στον κάμπο, χρήση μεταλλαγμένων, περιβαλλοντική καταστροφή, επιστροφή των συνθηκών εργασίας στην εποχή της δουλείας, κοινωνική κρίση), ως τη βασική απειλή για τους φτωχούς του «Τρίτου Κόσμου».

Ας δούμε το θέμα λίγο πιο αναλυτικά.

Τα εγκώμια της Δύσης

Τα τελευταία χρόνια έχει εξαπολυθεί στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στις ΗΠΑ μια τεράστια επικοινωνιακή εκστρατεία, γεμάτη μισές αλήθειες και ψευδείς πληροφορίες, που έχει στόχο να πείσει την κοινή γνώμη για τη σπουδαιότητα των «βιοκαυσίμων». Στο πλαίσιο αυτό χρησιμοποιείται και το politically correct πρόθημα «βιο-», παρόλο που, όπως θα δούμε παρακάτω, τα καύσιμα αυτά δεν είναι και τόσο βιολογικά.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει ως στόχο μέχρι το 2010 το 5,75% της συνολικής παραγωγής καυσίμων για τις μεταφορές να προέρχεται από αγροκαύσιμα. Το ποσοστό αυτό πρέπει να γίνει τουλάχιστον 10% μέχρι το 2020. Στο πλαίσιο αυτό έχει δοθεί μια σειρά από κίνητρα στις επιχειρήσεις που εμπλέκονται σε αυτή τη διαδικασία. Το ίδιο κάνει και η Ελλάδα: τεράστιες φορολογικές ελαφρύνσεις, επιχορήγηση 35-40% κ.ά. Απόσβεση της επένδυσης προβλέπεται μέσα σε 7-9 χρόνια, ενώ κίνητρο αποτελεί το μεγάλο κέρδος που προβλέπεται για τις εταιρείες. Στην Ελλάδα έχουν υπαχθεί σε αυτή την τόσο ευνοϊκή νομοθεσία 13 επιχειρήσεις (από τις 23 που ήταν υποψήφιες).

Βέβαια, στη Δύση υπάρχουν και φωνές που προειδοποιούν για τους κινδύνους που μπορεί να προκύψουν από τα αγροκαύσιμα – φωνές όχι μόνο ειδικών αλλά ακόμη και του ΔΝΤ και του ΟΟΣΑ, που προειδοποιούν για επερχόμενη διατροφική κρίση στις χώρες του «Τρίτου Κόσμου».

Η παραγωγή των αγροκαυσίμων είναι παλιά ιστορία. Απλώς τα τελευταία χρόνια έχει έρθει έντονα στην επικαιρότητα, επειδή πλέον η αξιοποίηση αυτής της τεχνολογίας έχει γίνει συγκριτικά επικερδής για τις μεγάλες επιχειρήσεις πετρελαίου και αυτοκινήτων. Οι χώρες της Δύσης (ή, του Βορρά, αλλιώς) χρειάζονται φτηνό καύσιμο για τα αυτοκίνητά τους (και πολλαπλάσιο χαρτί – θα δούμε παρακάτω ποια είναι η σχέση). Έχουν εγκαινιάσει έτσι αυτό που ονομάστηκε «πράσινος ιμπεριαλισμός». Αυτό που, όπως λέγεται, «θα φέρει σε αντιπαράθεση 800 εκατομμύρια ιδιοκτήτες αυτοκινήτων με τα 2 δισεκατομμύρια που δεν έχουν πρόσβαση σε βασική διατροφή».

Ο «πράσινος ιμπεριαλισμός»

Οι χώρες της Ε.Ε. και οι ΗΠΑ προσπαθούν να παρουσιάσουν την τεχνολογία των αγροκαυσίμων ως μια πράσινη επανάσταση. Στην προπαγάνδιση του μύθου αυτού, οι καταστροφικές συνέπειες στις φτωχές χώρες εξαφανίζονται. Ας τις δούμε συνοπτικά:

α) Η παραγωγή των αγροκαυσίμων εμπορευματοποιεί προϊόντα που θα έπρεπε να καλύπτουν βασικές ανάγκες του πληθυσμού, και ως εκ τούτου εκτοξεύει τις τιμές βασικών τροφίμων στα ύψη. Τεράστιες εκτάσεις καλλιεργούνται με ζαχαροκάλαμα ή σόγια ή καλαμπόκι, το οποίο όμως απορροφάται στην αγορά των αγροκαυσίμων, αφού εκεί οι τιμές είναι πιο συμφέρουσες. Ήδη όμως οι τιμές βασικών τροφίμων στις χώρες αυτές ανεβαίνουν με ραγδαίο ρυθμό – χαρακτηριστικό παράδειγμα, η τιμή του καλαμποκιού στο Μεξικό. Εξ ου και οι προβλέψεις για επερχόμενη διατροφική κρίση στις χώρες του «Τρίτου Κόσμου», αφού το φαγητό των φτωχών θα μετατραπεί σε βενζίνη των αυτοκινήτων μας, μιας και οι τιμές στην αγορά αυτή είναι πιο συμφέρουσες.

β) Το κύκλωμα των αγροκαυσίμων αποτελεί το απόλυτο πανηγύρι των πολυεθνικών. Στην παραγωγή και στη διακίνηση των αγροκαυσίμων συναντιούνται: οι μεγάλοι γαιοκτήμονες που προσφέρουν τις τεράστιες εκτάσεις γης· οι εταιρείες πετρελαίου και αυτοκινήτων που προωθούν τη νέα τεχνολογία· οι εταιρείες αγροχημικών και μεταλλαγμένων· οι πολυεθνικές τροφίμων. Δεν είναι τυχαίο ότι μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες (Φορντ, Σάαμπ, Βόλβο) έχουν πάθει «οικολογικό» παραλήρημα και δεν φείδονται εξόδων για να διαφημίσουν τη νέα τεχνολογία. Λογική συνέπεια, σύμφωνα με την εφημερίδα Χορνάδα του Μεξικού, η ένταξή τους στα διάφορα αναπτυξιακά «μεγα-προγράμματα», όπως το Σχέδιο Πουέμπλα-Παναμά, μιας και όλα αυτά ούτε διακτινίζονται ούτε τηλεμεταφέρονται και απαιτούν για τη μεταφορά και την εξαγωγή τους υποδομές, δρόμους, λιμάνια κ.λπ.. Να σημειώσουμε εν παρόδω πως, από τα 99 προγράμματα που συνθέτουν το Σχέδιο Πουέμπλα-Παναμά, τα 8 έχουν ολοκληρωθεί, τα 50 είναι υπό εκτέλεση και τα 41 βρίσκονται στη φάση της διαπραγμάτευσης για τη χρηματοδότησή τους.

γ) Προϊόν και δείγμα αυτών των μεγάλων εταιρικών συμμαχιών είναι η μεγάλη αγροτοεξαγωγική επιχείρηση (agronegocio). Σύμφωνα με το MST, το agronegocio είναι το πάντρεμα του μεγάλου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου με τους μεγάλους γαιοκτήμονες. Είναι η εισβολή της ιδιωτικής επιχείρησης στον κάμπο. Πρόκειται για επιχειρήσεις προσανατολισμένες στις εξαγωγές· το γεγονός ότι φέρνουν συνάλλαγμα έκανε τον Λούλα να τους αποκαλέσει «ήρωες του έθνους», και όλο το κίνημα να καταγγείλει τη δεξιά δουλοπρέπεια του Λούλα. Στη Βραζιλία, οι μεγάλες αγροτοεξαγωγικές επιχειρήσεις, επειδή εξάγουν, δεν πληρώνουν φόρους (νόμος Καντίρ). Επιπλέον, με νόμο του 2006, «κατέκτησαν» το δικαίωμα να καταθέτουν το 50% της αξίας των εξαγωγών σε τράπεζες του εξωτερικού. Η αγροτική παραγωγή στις μεγάλες αγροτοεξαγωγικές επιχειρήσεις είναι σε υψηλότατο βαθμό βιομηχανοποιημένη, γεγονός που δημιουργεί μεγάλη έξοδο των αγροτών από τον κάμπο ή προλεταριοποίησή τους στα αγροτικά εργοστάσια. Με άλλα λόγια, το όραμα της αγροτοεξαγωγικής επιχείρησης είναι αγροτική παραγωγή χωρίς παραγωγούς, χωρίς αγρότες.

δ) Η ανάπτυξη της μεγάλης αγροτοεξαγωγικής επιχείρησης που είναι προσανατολισμένη στις εξαγωγές έχει επιφέρει τρομακτική επιδείνωση στις εργασιακές συνθήκες. Πολλοί περιγράφουν τη σημερινή κατάσταση ως επιστροφή στην εποχή της δουλείας. Στη Βραζιλία, στην κοπή του ζαχαροκάλαμου, που προορίζεται για αγροκαύσιμο, δουλεύουν περίπου 170 με 200.000 εργάτες, περίπου 12 με 14 ώρες την ημέρα, με προσωρινές συμβάσεις. Το 80% περίπου της δουλειάς (το κόψιμο) γίνεται με τα χέρια, μέσα σε εξαιρετικά σκληρές συνθήκες (ζέστη κ.λπ.). Κάθε κόφτης βγάζει περίπου 12 με 17 τόνους τη μέρα· για 10 τόνους, ο κόφτης πρέπει να δώσει 72.000 χτυπήματα με το μαχαίρι (τη ματσέτα), να λυγίσει 36.000 φορές το πόδι του, ενώ χάνει 10 λίτρα νερό και περπατάει 10 περίπου χιλιόμετρα τη μέρα. Το 1993, ένας στους 4 κόφτες ήταν 7-17 ετών. Στις τελευταίες δύο σοδειές, πέθαναν 14 άτομα λόγω υπερβολικής εργασίας.

Στη Βραζιλία, όλα αυτά μετατρέπονται ενίοτε σε πραγματική δουλεία. Στις αρχές Ιουνίου η αστυνομία απελευθέρωσε από φυτεία ζαχαροκάλαμου για αιθανόλη, στο Παρά, 1100 σκλάβους. Το 2006 απελευθερώθηκαν συνολικά 3.308 άτομα, ενώ η πραγματική κατάργηση της δουλείας αποτελεί πάγιο αίτημα των βραζιλιάνικων κινημάτων.

ε) Η εντατική καλλιέργεια επιφέρει και εντατική χρήση αγροχημικών (λιπασμάτων κ.λπ.). Επίσης, εξαφανίζεται η βιοποικιλότητα, καθώς η ανάγκη για φυτά που προορίζονται για καύσιμα και η υψηλή τιμή τους «επιβάλλει» τη μονοκαλλιέργεια. Οι επιπτώσεις στο περιβάλλον είναι προφανείς. Επιπλέον, η παραγωγή των αγροκαυσίμων είναι εξαιρετικά ενεργοβόρος, τουλάχιστον με τους τρόπους που εφαρμόζονται σήμερα, γεγονός που επιβαρύνει το έτσι κι αλλιώς αρνητικό ισοζύγιο για το περιβάλλον.

στ) Αντίστοιχη είναι και η διάδοση των μεταλλαγμένων. Σήμερα, στις ΗΠΑ, το 70% του καλαμποκιού και της σόγιας είναι μεταλλαγμένο. Στη Νότια Αμερική η κυριαρχία της βασικής εταιρείας μεταλλαγμένων, της Monsanto, είναι απόλυτη. Τα ίδια ισχύουν και στη Βραζιλία, παρά τη βασική δέσμευση του Λούλα για μια Βραζιλία χωρίς μεταλλαγμένα. Πρόσφατα, 60 οικογένειες κατέλαβαν μια έκταση που είχε η εταιρεία Syngenta στο Παρανά και τη χρησιμοποιούσε για δοκιμές μεταλλαγμένων. Εκεί σήμερα υπάρχει μια πρότυπη μονάδα αγροτοοικολογίας.

Είναι χαρακτηριστικό αυτό που συμβαίνει με τις επιμολύνσεις: Ως γνωστόν η επιμόλυνση των χωραφιών από όμορες εκτάσεις με μεταλλαγμένα είναι πολύ εύκολη. Σε μια παρόμοια περίπτωση, αγρότες του Ρίο Γκράντε ντο Σουλ, στη Βραζιλία, ήρθαν σε αντιδικία με τη Monsanto, καταγγέλλοντας ότι τα χωράφια τους επιμολύνθηκαν από μεταλλαγμένα από την Αργεντινή. Οι αγρότες αυτοί όχι μόνο δεν αποζημιώθηκαν, αλλά η Monsanto τους ζήτησε να της πληρώσουν από πάνω και δικαιώματα, για τη «χρήση» των μεταλλαγμένων σπόρων της!

ζ) Αντίστοιχα προβλήματα υπάρχουν και με το νερό, αλλά στο θέμα αυτό έχει γίνει ειδική αναφορά στο Resistencias (τεύχος ……….).

ζ) Τέλος, να πούμε ότι όλες αυτές οι ριζικές κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές καταλήγουν συνήθως σε μεγάλη κοινωνική κρίση στις περιοχές που συμβαίνουν. Ο Ζ.Π. Στέντιλε αναφέρει συχνά το παράδειγμα του δήμου Ριμπέιρο Πρέτο, στο Σάο Πάολο, όπου η εισαγωγή της μονοκαλλιέργειας ζαχαροκάλαμου δημιούργησε τεράστιο πληθυσμό στις φαβέλες και καταστροφή του αγροτικού κόσμου. Αυτή η κάποτε ήσυχη και αυτάρκης πόλη έχει σήμερα μόλις 2.412 άτομα που ασχολούνται στη γεωργία και 3.813 άτομα στη φυλακή. Αντίστοιχα παραδείγματα, όμως, αναφέρονται πολλά. Στο Ντέλτα, όπου τα τελευταία 4 χρόνια έχουν προστεθεί 300 χιλιάδες εκτάρια ζαχαροκάλαμου, ο πληθυσμός των 5.000 γίνεται 10.000 κατά τη διάρκεια της σοδειάς. Η εγκληματικότητα και οι απαγωγές έχουν αυξηθεί κατακόρυφα, σε αυτή την πόλη με τα 0 ξενοδοχεία και τα 27 πορνεία.

Η «πράσινη έρημος»

Μία από τις μονοκαλλιέργειες που έχουν «επιβληθεί» στη Βραζιλία είναι εκείνη του ευκαλύπτου. Ο ευκάλυπτος χρησιμοποιείται κυρίως για την παραγωγή χαρτιού. Ωστόσο, πρόκειται για ένα δέντρο που απορροφά τεράστιες ποσότητες νερού και προκαλεί ερημοποίηση, ακόμη και σε περιοχές τροπικού δάσους. (Να σημειώσουμε ότι τα τελευταία 20 χρόνια έχει καταστραφεί τροπικό δάσος όσο 6 Γαλλίες, κυρίως για μεγάλες καλλιέργειες επιχειρήσεων).

Σήμερα, η Βραζιλία είναι παγκοσμίως ο μεγαλύτερος παραγωγός και εξαγωγέας κελουλόζης για χαρτί. Η αγορά της κελουλόζης ελέγχεται στο μεγαλύτερο μέρος της από 4 πολυεθνικές.

Τα αγροκαύσιμα στην Αμερική

Η Βραζιλία και οι ΗΠΑ πρωταγωνιστούν στην παραγωγή αιθανόλης στην Αμερική και παγκοσμίως. Μαζί οι δύο χώρες παράγουν το 70-74% της αιθανόλης που παράγεται παγκοσμίως. Μάλιστα, έχει στόχο να φτάσει το 23-25% στην πρόσμιξη της αιθανόλης με βενζίνη. Άλλωστε, η χρήση της αιθανόλης είναι παλιά ιστορία στη Βραζιλία, η οποία κατασκεύασε το πρώτο αυτοκίνητο ευρείας χρήσης με αλκοόλη το 1979.

Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα η Βραζιλία, επωφελούμενη από τη νέα συγκυρία, επιδιώκει να αναδειχθεί σε παγκόσμια δύναμη μέσω του ενεργειακού τομέα και της πρωτοπορίας που έχει στη χρήση αγροκαυσίμων. Πρόσφατα, ο Λούλα πραγματοποίησε μεγάλη περιοδεία στη Λατινική Αμερική για να πλασάρει το εμπόρευμα, υπέγραψε συμφωνίες (π.χ., με τον Παναμά, τον Αύγουστο του 2007), στο Μεξικό προσέφερε δωρεάν τεχνολογία για την παραγωγή αιθανόλης, για να προσελκύσει επενδυτές. Οι πρόσφατες συμφωνίες με τις ΗΠΑ επικρίθηκαν πολύ, αλλά ο Λούλα μοιάζει απτόητος σε αυτή τη μάχη του «υπέρ της προόδου». Το κόστος της παραγωγής αιθανόλης στη Βραζιλία είναι πολύ χαμηλό – 0,3$ το λίτρο, μισό κόστος από εκείνο των ΗΠΑ, 1/3 της τιμής της ευρωπαϊκής, 30% χαμηλότερη της βενζίνης.

Από την άλλη, ο Λούλα ορκίζεται διαρκώς πως θα προστατέψει την Αμαζονία, αλλά η μονοκαλλιέργεια ζαχαροκάλαμου (και η αντίστοιχη περιβαλλοντική καταστροφή) αυξάνεται διαρκώς – από 17,6 σε 19,3 εκατομμύρια τόνους μεταξύ 2006 και 2007.

Η Κολομβία είναι ο 2ος παραγωγός αιθανόλης στη Λατινική Αμερική, η οποία όμως έχει αποφασίσει να εισβάλει δυναμικά στην αγορά της ηπείρου. Πρόσφατα έκανε δωρεά εργοστάσια στο Ελ Σαλβαδόρ και στην Ονδούρα, ενώ υπέγραψε και ενεργειακές συμφωνίες με το Ελ Σαλβαδόρ, τη Γουατεμάλα και την Ονδούρα. Γενικά στη Λατινική Αμερική η αιθανόλη προωθείται ξέφρενα και μέχρι και μικρές χώρες εμπλέκονται όλο και περισσότερο στην παραγωγή αγροκαυσίμων. Για παράδειγμα η Γουατεμάλα, η οποία παράγει 90 εκατομμύρια λίτρα αιθανόλη τον χρόνο, από ζαχαροκάλαμο.

Όλα αυτά γίνονται στο φόντο μιας πολιτικής αντιπαράθεσης: η περιοδεία του Λούλα στις χώρες της Λατινικής Αμερικής για την προώθηση των αγροκαυσίμων παρουσιάστηκε από όλα τα Μ.Μ.Ε. ως αντίβαρο στην αντίστοιχη περιοδεία του Τσάβες σε άλλες χώρες της ηπείρου, ο οποίος προωθούσε το σχέδιο για ενεργειακή ολοκλήρωση της Λατινικής Αμερικής (ενιαίους πετρελαιαγωγούς κ.λπ.).

Φαίνεται λοιπόν πως το ζήτημα των αγροκαυσίμων θα μας απασχολήσει για πολύ καιρό ακόμη. Για την ακρίβεια, δεν έχουμε δει ακόμη παρά μόνο την αρχή του. Οι θιασώτες τους προσπαθούν να παρουσιάσουν τους αντιπάλους ως κήρυκες της οπισθοδρόμησης και υποστηρικτές της «βρόμικης ενέργειας», αποκρύπτοντας το γεγονός πως η αντίθεσή τους αφορά τον συγκεκριμένο, κοινωνικά καταστροφικό, τρόπο με τον οποίο εφαρμόζεται αυτή η τεχνολογία, η οποία είναι κομμένη και ραμμένη ακριβώς στις προδιαγραφές και στις απαιτήσεις των μεγάλων πολυεθνικών και αδιαφορεί πλήρως για την κοινωνική διάλυση που αφήνει πίσω της η «επανάσταση των αγροκαυσίμων».

Τα κινήματα του «Τρίτου Κόσμου» έχουν αρχίσει να δίνουν τη δική τους μάχη. Ωστόσο, όλοι επισημαίνουν ότι αυτά τα κινήματα, τα κινήματα του Νότου, δύσκολα θα μπορέσουν να νικήσουν αν τα κινήματα του Βορρά δεν κάνουν τον δικό τους αγώνα τόσο για να πληροφορηθούν οι κάτοικοι στις χώρες τους τις επιπτώσεις των αγροκαυσίμων στις χώρες του «Τρίτου Κόσμου» όσο και για να αλλάξει το καταναλωτικό «αυτοκινητοκεντρικό» μοντέλο και να βρεθούν τρόποι να περιοριστεί η ξέφρενη κατανάλωση ενέργειας στις πλούσιες χώρες.
Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες

Η επόμενη συνέλευση για την προετοιμασία του PGA conference θα γίνει στις 7 του Δεκέμβρη στις 20:00 στο Αυτόνομο στέκι στα Εξάρχεια. περισσότερες πληροφορίες για αυτήν την συνάντηση στο email που υπάρχει σε αυτό το blog καθώς και στην λίστα autonomous-infopoint at lists(.)riseup(.)net

Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες


Τα βιοκαύσιμα σηματοδοτούνε τον ανταγωνισμό ανάμεσα σ΄ αυτούς που πεινάνε και αυτούς που καταναλώνουν τεράστια ποσά ενέργειας

Τις τελευταίες δεκαετίες τα βιοκαύσιμα εμφανίζονται δυναμικά στο προσκήνιο της παγκόσμιας αγοράς ενέργειας. Οι λόγοι που επικαλούνται οι κυβερνήσεις, οι πολυεθνικές και τα ερευνητικά κέντρα για την προώθηση τους έχουν να κάνουν

  1. Με την απεξάρτηση των παγκόσμιων ενεργειακών αναγκών από την παραγωγή και την κατανάλωση του πετρελαίου και των άλλων ορυκτών καυσίμων.
  2. Με την αλματώδη αύξηση των παγκόσμιων ενεργειακών αναγκών του σημερινού καπιταλιστικού μοντέλου ανάπτυξης.
  3. Με την αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου και της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη λόγω των εκπομπών ρύπων όπως
CO2, CO, SO2 κλπ.

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΚΠΟΜΠΗ ΡΥΠΩΝ

8,4% 2,9%kwkwkw

Και όλα αυτά όταν 2 δισεκατομμύρια άνθρωποί δεν έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια. Μέχρι το 2025 η παγκόσμια κατανάλωση ενέργειας θα έχει διπλασιαστεί, ενώ μέχρι το 2075 θα έχει τετραπλασιαστεί, χωρίς όμως να ανατραπεί η αναλογία σε σχέση με τους φτωχούς και πλούσιους πληθυσμούς του πλανήτη.

Ανάλογα δεν είναι αδιαφοροποίητη και ενιαία η ευθύνη για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, αφού το 70% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου προέρχεται από τις βιομηχανικές χώρες στις οποίες κατοικεί το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού. Οι εκπομπές

CO2 στις ΗΠΑ αντιπροσωπεύουν το ¼ των παγκόσμιων εκπομπών.CO2 κατανέμεται ως εξής

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΒΙΟΚΑΥΣΙΜΑ

;

Τα ΒΙΟΚΑΥΣΙΜΑ είναι κάθε καύσιμο που παράγεται από την επεξεργασία της ΒΙΟΜΑΖΑΣ. Η ΒΙΟΜΑΖΑ δεν είναι παρά οργανικά βιο-αποδομήσιμα προϊόντα ή υλικά. Την βιομάζα μπορούμε να την πάρουμε είτε από ενεργειακές καλλιέργειες , είτε από οργανικά απόβλητα (απόβλητα γεωργικής, δασικής αγροτοβιομηχανικής προέλευσης καθώς και οικιακά απόβλητα).

Τα βασικά πλεονεκτήματα των βιοκαυσίμων σε σχέση με τα ορυκτά καύσιμα είναι

CO2, SO2, CO κατά την καύση τους.

Οι βασικοί τύποι βιοκαυσίμων που έχουν σήμερα την μεγαλύτερη εμπορική χρήση είναι

lt βενζίνης lt ήταν 0,33-0,54 ευρώCO2. Το ίδιο συμβαίνει και για την παραγωγή των αζωτούχων λιπασμάτων που είναι απαραίτητα για τις Ενεργειακές Καλλιέργειες και την εκτεταμένη χρήση γεωργικών μηχανημάτων. Πολλοί επικριτές των βιοκαυσίμων υποστηρίζουν ότι για την παραγωγή της βιοαιθανόλης απαιτούνται περισσότερα ρυπογόνα καύσιμα από αυτά που υποκαθιστά. Πριν την συγκομιδή του ζαχαροκάλαμου για την παραγωγή της βιοαιθανόλης γίνεται καύση του χωραφιού απελευθερώνοντας έτσι μεθάνιο και πρωτοξείδιο του αζώτου, επίσης αέρια του θερμοκηπίου.παράγεται από φυτικά έλαια (ελαιοκράμβη, σόγια, ηλιοτρόπιο, φοινικέλαιο, σιναπόσπορος, κλπ). Το βιοντίζελ είναι το κύριο βιοκαύσιμο που παράγεται στην ΕΕ, αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης (Ρουμανία, Ουκρανία κλπ), καθώς και στην Ινδονησία κ.α που παράγεται από φοινικέλαιο. Το κόστος του βιοντίζελ το 2006 ήτανlt βενζίνηςlt

2) Από σόγια (ΗΠΑ) 0,33-0,68 ευρώ/

lt

3) Από ελαιοκράμβη (ΕΕ) 0,33-0,54 ευρώ/

lt

Η χονδρική τιμή του ντίζελ ανά

lt είναι 0,33-0,54 ευρώ/lt.

Κατά την καύση του βιοντίζελ έχουμε 68% λιγότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από ότι με το ντίζελ.

Στην Ευρώπη το 2005 η παραγωγή ανήλθε σε 3.100.000 τόνοι βιοντίζελ, η Γερμανία από μόνη της παράγει 1,89 δισεκατομμύρια lt βιοντίζελ.παράγεται από αστικά απορρίμματα και κτηνοτροφικά απόβλητα (κοπριές ζώων, εντόσθια, λίπη κλπ). Μπορεί να καθαριστεί και να αναβαθμιστεί σε επίπεδο φυσικού αερίου. Στην Ευρώπη υπάρχουν 3000 παραγωγηκές μονάδες βιοαερίου. Στην Ελλάδα υπάρχει μια από τις μεγαλύτερες μονάδες παραγωγής βιοαερίου στην χωματερή των Α. Λιοσίων με πρώτη ύλη σκουπίδια.CO2, CO εκπέμπει και διοξίνες.

ΤΑ ΒΙΟΚΑΥΣΙΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ

Όπως αναφέραμε και παραπάνω τα βιοκαύσιμα παρουσιάζονται ως μια ανανεώσιμη και καθαρή μορφή ενέργειας, είναι όμως πράγματι έτσι;

Καταρχάς τα βιοκαύσιμα δεν κατατάσσονται στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, αφού η πρώτη ύλη για την παραγωγή τους ούτε ανεξάντλητη είναι, ούτε δωρεάν όπως συμβαίνει με την ηλιακή, την αιολική και την γεωθερμική ενέργεια, τις κύριες μορφές των ΑΠΕ.

Σε σχέση με το πόσο καθαρή ή πράσινη μορφή ενέργειας μπορεί να είναι τα βιοκαύσιμα οι ενστάσεις είναι πολλές. Μπορεί τα βιοκαύσιμα όταν καταναλώνονται να έχουν μικρότερες εκπομπές

Αλλά το βασικότερο είναι κάτω από την πίεση της ζήτησης για βιοκαύσιμα τεράστιες εκτάσεις τροπικών δασών στην Βραζιλία και την Νοτιοανατολική Ασία θα καταστραφούν

. Το γεγονός αυτό θα εντείνει σε πολύ μεγάλο βαθμό το φαινόμενο του θερμοκηπίου, που υποτίθεται ότι θα μας επιλύσουν τα βιοκαύσιμα. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ το 98% των τροπικών δασών της Ινδονησίας θα καταστραφούν έως το 2020. Ένας σοβαρός λόγος της καταστροφής είναι η παραγωγή φοινικέλαιου. Η παραγωγή του φοινικέλαιου αυξήθηκε κατά 10 εκατομμύρια τόνους (41%) μεταξύ 2003-2007. Η αύξηση λόγω των βιοκαυσίμων το 2007 υπολογίζεται σε 30.000 τόνους.

ΚΑΥΣΙΜΑ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΤΡΟΦΙΜΑ

lt βιοντίζελ απαιτούνται 232 κιλά καλαμπόκι.

Μία αντικατάσταση του 5% του ντίζελ και της βενζίνης στην ΕΕ θα απαιτήσει το 15% της διαθέσιμης αγροτικής γης για την παραγωγή ενεργειακών φυτών. Η ΕΕ έως το 2020 θα χρειαστεί 30 εκατομμύρια τόνους βιομάζας, για την παραγωγή βιοκαυσίμων, το περισσότερο μέρος από την οποία θα πρέπει να εισάγει. Ο στόχος της ΕΕ για την αντικατάσταση του 5,75% των καυσίμων από βιοκαύσιμα μέχρι το 2010 αντιστοιχεί σε 80 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ καλλιεργειών.

Στις ΗΠΑ το 2006 το 20% της σοδείας καλαμποκίου χρησιμοποιήθηκε για παραγωγή βιοκαυσίμων

lt) παράγεται από καλαμπόκι. Μόνο στην πολιτεία της Νεμπάσκα των ΗΠΑ καλλιεργείθηκαν άλλα 4 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ καλαμπόκι για παραγωγή βιοαιθανόλης. Αντίστοιχα στην Βραζιλία (14,99% δισεκατομμύρια lt). Συνολικά στην Βραζιλία θα καλλιεργηθούν ενεργειακά φυτά σε 912 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ.

Στην Ινδία η κυβέρνηση σχεδιάζει να διαθέσει 140 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ για τις ενεργειακές καλλιέργειες. Στην Ν. Αφρική καλλιεργούνται ενεργειακά φυτά σε 4 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ. Στην Ινδονησία έως το 2025 για την παραγωγή φοινικέλαιο θα διατεθούν 260 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ

.

Εάν στο 19ο και στον 20ο αιώνα η πείνα στον "τρίτο κόσμο" οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στην επιβολή των μονοκαλλιεργειών για την ικανοποίηση των αναγκών του ανεπτυγμένου κόσμου και την απληστία των τοπικών ελίτ (τσάι, καφές, ζαχαροκάλαμο, κακάο, σόγια για ζωοτροφές κλπ), στον 21ο αιώνα ένας από τους πιο σοβαρούς λόγους θα είναι οι ενεργειακές καλλιέργειες. Οι καλλιέργειες με στόχο την παραγωγή βιοκαυσίμων έχουν σοβαρό αντίκτυπο συνολικά στους φτωχούς πληθυσμούς του πλανήτη, αφού αφαιρώντας σημαντικές ποσότητες από το παγκόσμιο απόθεμα τροφίμων, συμβάλλουν στην αύξηση των τιμών τους.

Το 2007 τα αποθέματα σταριού έχουν αγγίξει το χαμηλότερο επίπεδο της τελευταίας 25ετίας και η τιμή του είναι η υψηλότερη των 10 τελευταίων ετών

, Την τελευταία βδομάδα μάλιστα του Αυγούστου 2007 το στάρι έφτασε τα 7,44$ το μπούσες (36,4lt), τιμή ρεκόρ. Τα 2 τελευταία χρόνια η τιμή του καλαμποκιού έχει διπλασιαστεί. Άλλα προϊόντα που έχουν αυξηθεί σημαντικά λόγω των ενεργειακών καλλιεργειών είναι η ζάχαρη, το γάλα, το κακάο, χυμός πορτοκάλι κλπ. Σύμφωνα με εκτιμήσεις τα τρόφιμα θα αυξηθούν 20- 50% την επόμενη 10έτια. παρατηρούνται στο ψωμί, το μοσχάρι, τα αυγά, το γάλα.

Ακόμα μερικές πλευρές του ζητήματος των βιοκαυσίμων.

Η καλλιέργεια των ενεργειακών φυτών για την παραγωγή βιοκαυσίμων είναι υπεύθυνη για το διωγμών εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων από ιθαγενικές και αγροτικές κοινότητες. Τα εδάφη που χρησιμοποιούσαν για να παράξουν την τροφή τους και άλλα χρήσιμα για την επιβίωση τους αγαθά, τώρα θα χρησιμοποιούνται για την παραγωγή καύσιμων για όσους μπορούν να τα αγοράσουν. Οι κάτοικοι, θα μετατραπούν σε ακτήμονες εργάτες γης ή θα καταλήξουν στις παραγκουπόλεις των μητροπόλεων σε συνθήκες πολύ χειρότερες από αυτές που ζούσαν.

Στο όνομα της μεγαλύτερης απόδοσης των ενεργειακών καλλιεργειών, γίνεται προσπάθεια να γίνουν αποδεκτές οι ΓΤΟ καλλιέργειες, που συναντούσαν σοβαρή αντίσταση στις κοινωνίες όταν αφορούσαν το ζήτημα της διατροφής. Οι ενεργειακές καλλιέργειες χρησιμοποιούνται σαν δούρειος ίππος για να επιτραπεί η καλλιέργεια ΓΤΟ φυτών δίπλα σε οργανικά και βιολογικά. Έτσι αυξάνονται οι κίνδυνοι επιμόλυνσης οργανικών και βιολογικών καλλιεργειών που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή τροφής.

ΤΑ ΒΙΟΚΑΥΣΙΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Στα πλαίσια της ΕΕ η Ελλάδα πρέπει και αυτή μέχρι το 2010 να αντικαταστήσει το 5,7% των καυσίμων με βιοκαύσιμα. Η 2005 η ελληνική παραγωγή βιοντίζελ ήταν 470 κυβικά μέτρα, το 2006 91000 κυβικά μέτρα. Η παραγωγή σε βιοαέριο ανέρχεται σε 36000 τόνους ισοδύναμου πετρελαίου.

Στα πλαίσια της προώθησης των βιοκαυσίμων , γίνεται μια συστηματική προπαγάνδιση τους στους αγρότες όλης της χώρας με την διοργάνωση διάφορων ημερίδων σε συνεργασία ιδιωτικών φορέων, κρατικών οργανισμών, πανεπιστημίων, και αγροτικών συνεταιρισμών. Τέτοιες προπαγανδιστικές ημερίδες έχουν γίνει σε Πρέβεζα, Θράκη, Θεσσαλονίκη, Κοζάνη κ.α.

Το 1999 πραγματοποιήθηκε στην Θράκη πιλοτικό πρόγραμμα διάθεσης βιοντίζελ για αγροτικά μηχανήματα , που διατέθηκαν, μέσω πρατηρίων βενζίνης 321.000

Η νέα ΚΑΠ θα αναγκάσει να εγκαταλειφθούν οι καλλιέργειες τεύτλων, καπνού, βαμβακιού, μαλακού και σκληρού σιταριού, καθώς και καλαμποκιού σε 6 εκατομμύρια στρέμματα σε 21 νομούς στην Ελλάδα. Για να επιτευχθούν οι στόχοι της Ελλάδας σε βιοκαύσιμα πρέπει το 60% από αυτά, δηλαδή 3,7 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ να καλλιεργηθούν με ενεργειακά φυτά. Στην Θεσσαλία προγραμματίζεται περισσότερα από 1,5 εκατομμύρια στρέμματα να καλλιεργηθούν με ελαιοκράμβη για παραγωγή βιοαιθανόλης. Όμως για να είναι οικονομικά βιώσιμες οι ενεργειακές καλλιέργειες πρέπει να επιδοτηθούν με 45 ευρώ ανά εκτάριο. Ταυτόχρονα θα απαλλάσσονται από τον Ειδικό φόρο Κατανάλωσης καυσίμων οι 15 (προς το παρών) εταιρίες που εντάχθηκαν στο “Πρόγραμμα Κατανομής Ποσότητας Βιοκαυσίμων”.

Αυτή τη στιγμή εκτός από το εργοστάσιο παραγωγής βιοαέριου από σκουπίδια στην χωματερή των Α. Λιοσίων, λειτουργούν δύο μονάδες παραγωγής βιοντίζελ, μία στο Κιλκίς και μία στο Βόλο με συνολικό ετήσιο δυναμικό 80.000 τόνους βιοντίζελ. Ταυτόχρονα από τα 5 εργοστάσια ζάχαρης (ΕΛ.ΒΙ.Ζ.) τα 2 ήδη ετοιμάζονται να παράγουν βιοαιθανόλη. Στην Πάτρα στον χώρο παραγωγής βιοκαυσίμων ετοιμάζεται να μπει η Π.Ν. ΠΕΤΤΑΣ ΑΒΕΕ- ΕΛΑΙΟΥΡΓΙΑ με στόχο τις 65.000

Τέλος στην Μεσσηνία σε συγκεκριμένο ελαιοτριβείο από την μούργα παράγονται 60.000 τόνοι βιοκαύσιμα, χρησιμοποιώντας μάλιστα ως καύσιμο για την ξήρανση το πυρινόξυλο, που και αυτό προέρχεται από τα απόβλητα του ελαιουργείου.

Μεγάλη εντύπωση προκαλεί ότι αντί για την προώθηση μονάδων παραγωγής βιοκαυσίμων από σκουπίδια και γεωργικά απόβλήτα προωθούνται οι ενεργειακές καλλιέργειες. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι

η καύσιμη ύλη από τα υπολείμματα μπαμπακιού στο Θεσσαλικό κάμπο αντιστοιχούν σε 2.000.000 βαρέλια πετρελαίου. Από τα λιοτρίβια δημιουργούνται 1.500.000 τόνοι απόβλητα το χρόνο. Η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων καταλήγουν σε χωματερές, χαράδρες, ποτάμια και λίμνες ενώ θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή βιοκαυσίμων, χωρίς να καταλαμβάνουν αγροτική γη και να καταναλώνουν νερό για ύδρευση.

Αντί για αυτού προωθούνται ενεργειακές καλλιέργειες όπως η ελαιοκράμβη , στερώντας έτσι γη και νερό από την παραγωγή τροφίμων και συμβάλλοντας στην αύξηση των τιμών των τροφίμων. Το κριτήριο του κέρδους μπαίνει πιο πάνω από αυτό της προστασίας του περιβάλλοντος

ΒΓΑΖΟΝΤΑΣ ΜΕΡΙΚΑ ΑΚΟΜΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΒΙΟΚΑΥΣΙΜΑ

1)

Γίνεται αντιληπτό ότι η επιλογή των βιοκαυσίμων δεν έχει να κάνει τόσο με το φαινόμενο του θερμοκηπίου (που χρησιμοποιείται περισσότερο ως μια καλή δικαιολογία) όσο με την απεξάρτηση από τις χώρες πετρελαιοπαραγωγούς και την βαθμιαία αντικατάσταση του πετρελαίου, της βενζίνης, του φυσικού αερίου και των άλλων ορυκτών καυσίμων από άλλες μορφές ενέργειας αφού τα αποθέματα των καυσίμων έχουν μπει εδώ και καιρό σε τροχιά εξάντλησης. Αντί να αμφισβητηθούν και να ανατραπούν τα μοντέλα παραγωγής μεταφορών και μετακίνησης που δημιουργούν όλο και πιο μεγάλες ενεργειακές ανάγκες. Αντί να αναιρέσουμε πχ τον λόγο ύπαρξης των 4Χ4 ή των πολεμικών αεροπλάνων αναζητούμε νέες πηγές καυσίμων Η συμβολή των βιοκαυσίμων στην μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου δεν μπορεί να δικαιολογήσει τις συνέπειες που προκαλεί σε όλο τον πλανήτη.

2)

Είναι φανερό ότι η αγορά και το κέρδος καθορίζουν τι θα παραχθεί. Γιατί λοιπών να καλλιεργούνται τρόφιμα για τους φτωχούς που δεν μπορούν να τα αγοράσουν και όχι καύσιμα που θα πουληθούν σε καλή τιμή; Η “λογική” του καπιταλισμού δεν χωράει συναισθηματισμούς, πρώτα οι μπίζνες και μετά η φιλανθρωπία. Η γη και το νερό υπάρχουν για να ικανοποιήσουν την ακόρεστη μανία για κέρδος και όχι τις παγκόσμιες ανθρώπινες ανάγκες. . Τώρα δεν είναι μόνο αναγκασμένοι να αγοράζουν το σπόρο, τα φυτοφάρμακα και τα λιπάσματα από αυτές. Η διάθεση των ενεργειακών φυτών δεν μπορεί παρά να γίνει προς τις βιομηχανίες παραγωγής βιοκαυσίμων, οι οποίες θα καθορίζουν και τις τιμές τους. Ακόμα και η κρατική επιδότηση στα πλαίσια της ΚΑΠ δίνεται στους αγρότες που έχουν υπογράψει συμβόλαια με τις βιομηχανίες και για τις ποσότητες που αναφέρουν τα συμβόλαια. Η παραγωγή βιοκαυσιμών προωθεί ακόμα πιο πολύ την συγκέντρωση της γης στα χέρια λίγων μεγαλογαιοκτημόνων ή εταιριών αφαιρώντας από τους αγρότες τα μέσα παραγωγής και επιβίωσης , μετατρέποντας τους σε εργάτες γης, που εργάζονται κάτω από άθλιες συνθήκες, που σε κάποιες περιπτώσεις φτάνουν στα όρια της δουλείας.

4)

Με την προώθηση των βιοκαυσίμων καταρρέει όλη η επιχειρηματολογία ότι οι ΓΤΟ καλλιέργειες είναι αναγκαίες για την καταπολέμηση της πείνας στον πλανήτη. Αντίθετα γίνεται ακόμα πιο φανερό ότι η πείνα έχει να κάνει με την επιβολή των καπιταλιστικών αναγκών πάνω στις κοινωνικές ανάγκες. Με την κυριαρχία των εμπορευμάτων έναντι των αγαθών. Οι μονοκαλλιέργειες, αυτή την φορά για την παραγωγή βιοκαυσίμων, είναι που καταστρέφουν τον παραγωγικό ιστό που μπορεί να εξασφαλίζει την ικανοποίηση των διατροφικών αναγκών κάθε περιοχής. Η απαίτηση για ενεργειακές καλλιέργειες θα αυξήσει την διάδοση των ΓΤΟ καλλιεργειών στο όνομα της ενεργειακής αποδοτικότητας των μεταλλαγμένων φυτών. Αλλά και για να καλυφθεί το κενό στην παραγωγή τροφίμων που θα αφήσει η διάθεση αγροτικής γης για την παραγωγή βιοκαυσίμων. Ενώ ταυτόχρονα θα επιβαρύνει το περιβάλλων με την αύξηση της χρήσης αγροχημικών προϊόντων (φυτοφάρμακα, ζιζανιοκτόνα, λιπάσματα κλπ). Η “ενεργειακή κρίση” εκτός από την κατανομή της κατανάλωσης της ενέργειας που έχουμε αναφέρει ποίο πάνω έχει να κάνει και με την παραγωγή της ως ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ. Έτσι επιλέγονται μορφές παραγωγής που προωθούν αυτήν την εμπορευματοποίηση (μεγάλα έργα, βιομηχανικές μονάδες κλπ) και αποτρέπονται μορφές παραγωγής ενέργειας, που μέσω του μικρού και τοπικού μεγέθους θα προωθούσαν την αυτοκατανάλωση και την ανταλλαγή της παραγόμενης ενέργειας, συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο στην ελαχιστοποίηση των περιβαλλοντικών προβλημάτων. Αντίθετα ακόμα και όταν χρησιμοποιούνται Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, ο γιγαντισμός των παραγωγικών εγκαταστάσεων, ώστε να είναι εμπορικά κερδοφόρες (μεγάλα υδροηλεκτρικά φράγματα, βιομηχανικού τύπου, τεράστια αιολικά πάρκα κλπ), δημιουργεί μια σειρά από αρνητικές περιβαλλοντικές συνέπειες. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο η παραγωγή βιοκαυσιμών από εκεί που θα μπορούσε να συμβάλει στην μείωση του όγκου των σκουπιδιών και των αγροκτηνοτροφικών και αστικών απόβλητων, μετατρέπεται σε μια υπέρ-βιομηχανία, που οδηγεί στην πείνα και την εκμετάλλευση εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων, αφαιρώντας τους την δυνατότητα να κατέχουν τα μέσα παραγωγής για την διατροφή και την επιβίωση τους.

Αυτόνομο Στέκι

Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες
Tuesday, November 20, 2007 στις 7:27 AM | 0 σχόλια  

Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες


1. Η MONSANTO προσπαθεί να αντιμετωπίσει την κοινωνική οργή στη Γαλλία

19 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Το Reuters δημοσίευσε την καταγγελία της βιοτεχνολογικής εταιρείας Monsanto ότι καταστράφηκε από αγνώστους σοδειά με γ.τ. καλαμπόκι στο Valdivienne της Κεντρικής Γαλλίας. Η Monsanto δήλωσε ότι "η αναίσθητη αυτή πράξη βίας ποινικοποιεί τη γαλλική βιοτεχνολογική έρευνα και δεν έχει επιστημονική βάση."
[ http://www.reuters.com/article/companyNewsAndPR/idUSL1944836620071019] Έχει
εν μέρει δίκιο: Τέτοια κοινωνική δράση, όλο και πιο συχνά τελευταία, μετά από μια ύφεση για πέντε περίπου χρόνια σε αυτές τις ενέργειες λόγω τεραστίων ποσών που δαπανήθηκαν από τις βιοτεχνολογικές για προπαγάνδα και χρηματισμό δικαστηρίων για τη φυλάκιση και την καταδίκη αγωνιστών, πράγματι απονομιμοποιεί κοινωνικά τέτοιου είδους έρευνες.

24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Μετά από τρομερή πίεση αγροτών και ακτιβιστών (οι επίσημες πηγές θέλουν το 80% των αγροτών να εναντιώνεται στις γ.τ.καλλιέργειες), η Γαλλία δηλώνει ότι προτίθεται να ενεργοποιήσει την απαγόρευση του ζιζανιοκτόνου MON810 του βιοτεχνολογικού κολοσσού της Monsato, όπως ανακοινώθηκε στον πρόεδρο της επιτροπής της ΕΕ.
[http://www.altercampagne.net/] Ίσως πρόκειται για προσωρινή απαγόρευση καθώς ετοιμάζεται ο νόμος για τις τοξικολογικές εξετάσεις προϊόντων γενετικής μηχανικής. Ίσως όμως και όχι, καθώς η δράση εντείνεται εναντίον των δολοφονικών βιοτεχνολογικών εταιρειών και των σοδειών τους.

26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Δύο μέρες μετά, ο Οργανισμός της Βιοτεχνολογικής Βιομηχανίας (ΒΙΟ) δήλωσε μέσω του προέδρου του Jim Greenwood ιδιαίτερα απογοητευμένος που ο γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί σταματά τις γ.τ. καλλιέργειες για εμπορική χρήση στη Γαλλία, καθώς αυτό "περιορίζει την ελευθερία επιλογής των Γάλλων αγροτών και το δικαίωμα της πρόσβασης σε ό,τι ταιριάζει καλύτερα στις επιχειρήσεις τους". Ο Οργανισμός προτείνει τη σύσταση επιστημονικής επιτροπής που θα αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει τίποτε επικίνδυνο στις γ.τ. καλλιέργειες.
[http://www.bio.org/news/newsitem.asp?id=2007_1026_01 ]

2. Σεκιουριτάδες της SYNGENTA εκτελούν τον 32χρονο αγωνιστή του κινήματος των ακτημόνων αγροτών Βαλμίρ Μότα στη Βραζιλία

21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Δύο άτομα, ένας φρουρός κι ένας γνωστός αγωνιστής στο ΚΙΝΗΜΑ ΑΚΤΗΜΟΝΩΝ ΓΕΩΡΓΩΝ (MST) και τo αγροτικό κίνημα VIA CAMPESINA, σκοτώθηκαν από επίθεση πενήντα ένοπλων ιδιωτικών φρουρών σε χωράφι με γενετικά τροποποιημένη καλλιέργεια που ανήκε στην ελβετικών συμφερόντων βιοτεχνολογική εταιρεία Syngenta Seeds (τη μεγαλύτερη αγροχημική στον κόσμο) που είχαν καταλάβει πάνω από διακόσιοι ακτήμονες αγρότες και αλληλέγγυοι. Η κατάληψη εντασσόταν σε μια σειρά κινητοποιήσεων διαμαρτυρίας ενάντια στην εκμετάλλευση της γης και τη χρήση γ.τ. από τις μεγάλες εταιρείες ολόκληρη την εβδομάδα εκείνη στη νότια πολιτεία της Παράνα στη Βραζιλία. Τραυματίστηκαν έξι από τους αγωνιστές και τρεις φρουροί κατά τη διάρκεια των συμπλοκών που ακολούθησαν τη βίαιη
εισβολή των φρουρών στο χωράφι. Η αποστολή ενόπλων μισθοφόρων των εταιρειών είναι συνηθισμένη πρακτική στη Βραζιλία για την αποτροπή κινητοποιήσεων και καταλήψεων γης, το συγκεκριμένο χωράφι μάλιστα καταλαμβανόταν από αγρότες για δεύτερη φορά.
[ http://www.viacampesina.org/main_en/index.php?option=com_content&task=view&id=450&Itemid=1]

(by Lia)

Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες
Monday, November 19, 2007 στις 6:48 AM | 0 σχόλια  
Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες
Ισως κάποιοι έχετε ακουσει το όνομα PGA αλλα ίσως δε γνωρίζετε για την πολιτική της δυναμική και για το ποιές ομάδες το δίκτυο της περιλάμβανει.
Το κείμενο αυτο σκοπεύει να κανει ενα μικρό flashback και περιγραφή του PGA τόσο στην Ευρώπη όσο και παγκόσμια

Ειναι μία μικρή περίληψη της ιστορίας της PGA και της προβληματικής που τη συνοδεύει.
Δε χρειάζεται να πούμε οτι το κείμενο δε στοχεύει σε κανενός είδους δογματισμούς αναφορικά με την ιστορία της PGA και τους πολιτικούς της στόχους.

Η PGA δεν έχει εκπροσώπους και κανείς δε μπορεί να μιλήσει στο όνομα της ως τέτοιος.
Τα παρακάτω σχόλια ειναι μια άποψη , ανάμεσα σε πολλές άλλες , σχετικά με το τι είναι η PGA , από μια ομάδα ατόμων τα οποία ειναι κομμάτι αυτής της ευρείας , πολύπλοκης και συναρπαστικής διαδικασίας που ονομάζεται PGA

Απο τις πρώτες μέρες...μέχρι τις αντισυνόδους

Στην αυγή της Ζαπατίστικης εξέγερσης το Γενάρη του '94 στο Μεξικό ξεκίνησε μια σειρά επαφών και συναντήσεων. Μεταξύ αυτών και οι γνωστές Διαγαλαξιακές συναντήσεις ενάντια στο Νεοφιλελευθερισμό και για την Ανθρωπότητα ,στην αρχή στην Chiapas και αργότερα στο Ισπανικό κράτος.Το πολιτικό τοπίο ήταν κατηφές. Το Τείχος είχε μόλις πέσει και ο καπιταλισμός της ελεύθερης αγοράς εμφανιζόταν, για λίγο , θριαμβευτής . Οι ιθαγενείς της Chiapas είχαν δημιουργήσει ένα σοκ ελπίδας που διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο.

Μέσα από αυτές τις επαφές η ιδέα για ένα παγκόσμιο δίκτυο συντονισμού και ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ διαφόρων ακτιβιστών, έγινε αρχικά αντικείμενο θεωρητικών συζητήσεων και αργότερα πράξη.

Ο πρώτος στόχος ήταν η επίθεση στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου ΠΟΕ. Η πρώτη παγκόσμια συνάντηση της PGA ενάντια στον ΠΟΕ και το ελεύθερο εμπόριο έγινε στη Γενεύη της Ελβετίας το Φλεβάρη του 1998

Αρκετές εκατοντάδες εκπρόσωποι διαφόρων κινημάτων από όλο τον κόσμο μαζεύτηκαν εκεί και κατόρθωσαν να καταλήξουν σε ένα κοινό πολιτικό μανιφέστο. Μεταξύ των συμμετέχοντων ήταν εργαζόμενοι στα Καναδικά ταχυδρομεία, ακτιβιστές της Earth First! , οργανώσεις ιθαγενών γυναικών της Βορείου Αμερικής, Γάλλοι αγρότες και ακτιβιστές ενάντια στα πυρηνικά , ιθαγενείς εκπρόσωποι των λαών των Maori , των Ogoni και των Uwa, Κορεάτες συνδικαλιστές, ουκρανοί ριζοσπάστες οικολόγοι και οργανώσεις αγροτών από όλες τις ηπείρους. Το μανιφ;eστο στο οποίο κατέληξαν συμπεριλαμβάνει θέματα όπως τη χρήση άμεσης δράσης σα μέσο πολιτικής πάλης , την καθιέρωση οργανωτικών δομών βασισμένων στην αποκέντρωση και την αυτονομία και στο χτίσιμο αμεσοδημοκρατικών εναλλακτικών.

Όλη αυτή η δομή θα προωθούνταν από 12 διαφορετικές ομάδες αποκαλούμενες convenors (συνέδροι ίσως στα ελληνικά) οι οποίες ήταν διασκορπισμένες σε διάφορα σημεία του πλανήτη.

Συνεδροι Convenors

Οι σύνεδροι της PGA είναι συλλογικότητες οι οποίες λειτουργούν σα σημεία επαφής, πληροφόρησης και συντονισμού. Συνδιοργανώνουν παγκόσμιες ή τοπικές διασκέψεις ενώ σε κάποιες περιπτώσεις υιοθετωντας προτάσεις τοπικών ομάδων, απηύθυναν καλέσματα για Παγκόσμιες Μέρες Δράσης. Π,χ ενάντια στις συνόδους του ΠΟΕ. Στην πρώτη επιτροπή convenors ήταν 3 ομάδες από τη Λ.Αμερικη, 1 από τη Δ.Ευρώπη , 1 από την Αν.Ευρώπη και 2 από την Ασία. Στην Ευρώπη οι πρώτοι convenors ήταν η ομάδα Reclaim The Streets. Στην Ασία οργανώσεις όπως η KRRS ένωση Ινδών αγροτών ,με εκατομμύρια μέλη στο ενεργητικό της , γνωστή ευρύτερα από την καταστροφή γενετικά μεταλλαγμένων καλλιεργειών.

...Και έτσι η Αντιίσταση έγινε τόσο παγκόσμια όσο και το Κεφάλαιο

Το Μάη του 98 φάνηκαν οι πρώτοι καρποί της PGA. Τέσσερις μέρες παγκόσμιας δράσης ενάντια στη σύνοδο G8 στη Μεγάλη Βρετανία και τη σύνοδο του ΠΟΕ στη Γενεύη. Εκείνη ήταν η δεύτερη σύνοδος του ΠΟΕ σε επίπεδο πρωθυπουργών και παράλληλα ο εορτασμός για τα πενήντα χρόνια GATT και μεταπολεμικής καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων. Τις μέρες εκείνες η Γενεύη έζησε μερικές από τις πιο καυτές διαδηλώσεις στην ιστορία της ενώ στο Birmingham οι συμμετέχοντες στο G8 αναγκάστηκαν να σκηνοθετήσουν ένα μυστικό τρόπο διαφυγής για να αποφύγουν εκείνους τους οποίους κατευθυνόμενοι εναντίον τους, είχαν καταλάβει την πόλη. Την ίδια ώρα 200.000 Ινδοί αγρότες διαδήλωναν απαιτωντας τη διάλυση του ΠΟΕ.

Μία από τις πιο εντυπωσιακές μέρες Παγκόσμιας δράσης με πρωτοβουλία της PGA ήταν η 18η Ιουνη 1999 . Δράσεις οργανώθηκαν σε 72 διαφορετικές τοποθεσίες σαν απάντηση στη σύνοδο του G8 στην Κολωνία της Γερμανίας. Στο Λονδίνο οργανώθηκε μια εορταστικού χαρακτήρα κατάληψη της πόλης που κατέληξε να παραλύσει το οικονομικό κέντρο του Λονδίνου για αρκετές ώρες. Εκείνη την περίοδο ο χαρακτηρισμός αντικαπιταλιστής άρχισε να αναφέρεται ξανά τόσο στις συζητήσεις μεταξύ αγωνιστών όσο και στα Media. Το σύνθημα Το Κεφάλαιο είναι παγκόσμιο, η Πάλη είναι Παγκόσμια είχε μπει σε πρακτική εφαρμογή.

Το Νοέμβρη του 99 το κλείσιμο της διάσκεψης του ΠΟΕ στο Seattle κατέδειξε την αποτελεσματικότητα του συνδυασμού πολλών διαφορετικών δράσεων οργανωμένων από μικρές ομάδες συγγένειας. Δράσεις αλληλεγγύης υπήρξαν σε 70 χώρες. Η αποκαλούμενη Μάχη του Seattle , η οποία είχε ριζοσπάστες στην πρώτη γραμμή, έγινε γρήγορα αντικείμενο εκμετάλλευσης από παραδοσιακές αριστερές οργανώσεις οι οποίες την ανοίγαγαν σε ιδρυτικό μύθο των νέων στρατηγικών τους για το μοίρασμα της δύναμης μεταξύ των εμπορικών συνεταίρων και της λεγόμενης <κοινωνίας των πολιτών>.

Το Σεπτέμβρη του 2000 το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα συναντιούνταν στην Πράγα. Αυτή ηταν η ευκαιρία για την PGA να δει πόσο καλά , δράσεις που χρησιμοποιούσαν μια ποικιλία τακτικών , όπως πάρτυ στο δρόμο , χορός και κινούμενη αντιπαράθεση (ροζ μπλοκ), σαμποτάζ (μπλε μλοκ) και συγκρουσιακή κοινωνική ανυπακοή(κίτρινο) μπορούσαν να δράσουν μαζί σα συμπλήρωμα η μία της άλλης.

Οι Αντισύνοδοι και οι Παγκόσμιες μέρες δράσης γρήγορα μεταμορφώθηκαν σε ευκαιρίες για μαζική προσέλευση ακτιβιστών πράγμα που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα παρά το προήγουμενο της φοβερής καταστολής που συναντήσαμε στη Γένοβα της Ιταλίας, τον Ιούλη του 2001.

Σήμερα αυτές οι αντισυνόδοι συγκεντρώνουν ένα φάσμα ομάδων , πολιτικών κομμάτων και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) το οποίο είναι, βέβαια ,πολύ ευρύτερο των ομάδων που εμπλέκονται στη διαδικασία της PGA

Παρ'ολα αυτά συχνά ξεχνιέται οτι η αρχική ώθηση πίσω από αυτές τις αντισυνόδους, δώθηκε από ριζοσπαστικές ομάδες που εναντιώνονται στο lobbying και που αποκηρύσσουν το υποτιθέμενο κράτος πρόνοιας και την κοινοβουλευτική δημοκρατία το ίδιο όπως και τον -νεοφιλελεύθερο πια- καπιταλισμό.

Πέρα όμως από μεγάλα γεγονότα , η συχνότητα των οποίων καθορίζεται από μεγάλες καπιταλιστικές συναντήσεις , η PGA είναι υπεύθυνη και για την ανάπτυξη μιας σειράς λιγότερο γνωστών κινήσεων. Ένα παράδειγμα είναι το Διηπειρωτικό Καραβάνι που επέτρεψε σε περίπου 400 μέλη αγροτικών οργανώσεων της Ινδίας να ταξιδεύσουν μέχρι την Ευρώπη , να διαδηλώσουν φτάνοντας έξω από μεγάλους οργανισμούς όπως το ΔΝΤ, ο ΠΟΕ, το ΝΑΤΟ και καταστρέφοντας στη διαδρομή Γενετικά Μεταλλαγμένες καλλιέργειες και ένα κρατικό εργαστήρι ερευνών. Το σημαντικότερο είναι οτι το καραβάνι αυτό έδωσε τη δυνατότητα να χτιστούν γέφυρες επικοινωνίας μεταξύ των ομάδων που συμμετείχαν και κινήσεων στην Ευρώπη.

Οι εμπνεόμενες από την PGA Παγκόσμιες Μέρες Δράσης παρείχαν ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο μπόρεσαν να αναπτυχθούν δημιουργικές μορφές άμεσης δράσης, στις οποίες μπορούσαν να συμμετέχουν και να δράσουν ακόμα και πολύ μικρές συλλογικότητες. Η αποκέντρωση σε συνδυασμό με τον πολλαπλασιασμό των επαφών μεταξύ διαφόρων ομάδων οδήγησαν με τη σειρά τους, στην καθιέρωση και την ανάπτυξη συμμετοχικών εργαλείων επικοινωνίας , ένα παραδειγμα των οποίων είναι το δίκτυο Indymedia

Για την ίδια την PGA ένα απο τα πιο δυνατά εργαλεία επικοινωνίας είναι η ιστοσελίδα της ,που περιέχει ένα αρχείο ιστορικών κειμένων, ανακοινώσεων, αναφορών για διάφορες δράσεις καθώς και κειμένων από τις διάφορες συναντήσεις - www.agp.org . Ένα άλλο site είναι το all4all.org ένα Φορουμ για τη δημοσίευση άρθρων πάνω σε θέματα και δράσεις. Τρεις mailing lists έχουν δημιουργηθεί σαν εργαλεία επικοινωνίας για το ευρωπαικό τμήμα της PGA
(βλέπε στο τέλος της μπροσούρας)

Συνεχίζοντας...

H 2η σύνοδος της PGA έγινε στο Bangalore της Ινδίας τον Αύγουστο του 1999. Εκεί το δίκτυο διακήρυξε τη διάθεση του να πάει πέρα από την ελεύθερη ανταλλαγή ιδεών και πληροφοριών και να προσπαθήσει να προωθήσει μια γενικευμένη επίθεση ενάντια στον καπιταλισμό και άλλες μορφές κυριαρχίας όπως ο σεξισμός και ο ρατσισμός. Πάρθηκε η απόφαση να υπάρξει ξεκάθαρη αναγνώριση των διαφόρων μεταξύ της PGA και άλλων ομάδων ενάντια στην παγκοσμιοποίηση όπως δεξιές ομάδες, πολιτικά κόμματα και ρεφορμιστικές ΜΚΟ.

Στην 3η σύνοδο στην Cochabamba της Βολιβίας τονίστηκε η σημασία των τοπικών και περιφερειακών διαδικασιών. Παρ' ολες αυτές τις θετικές εξελίξεις και έπειτα από αρκετά χρόνια, ίσως κάπως ξέφρενου ακτιβισμού, άρχισαν να πολλαπλασιάζονται οι φωνές κριτικής τoυ τρόπου οργάνωσης και των πολιτικών στόχων της PGA.

H PGA στην Ευρωπη...

Οι συζητήσεις στις διάφορες συνόδους της PGA στην Ευρώπη τησ PGA , σε Μιλάνο, Leiden , Βελιγράδι και κύρια στην Γαλλία έθεσαν το ζήτημα των δυνατοτήτων και των ορίων ενός δικτύου βασισμένου στην αποκέντρωση και την αυτονομία , που δεν έχει επίσημη λίστα μελών, γραφεία, τραπεζικούς λογαριασμούς, ενός δικτύου χωρίς αντιπροσώπους, όπου κανείς δε μπορεί να μιλήσει σαν εκπρόσωπος στο όνομα όλου του δικτύου η να πάρει, μεμονωμένα αποφάσεις , για λογαριασμό του. Η συζήτηση για το ρόλο της PGAe συνεχίζεται και θα λάβει μέρος κατά πολύ και στην 5η σύνοδο του δικτύου στην Ευρώπη.

Για κάποιους η PGA, σε αντίθεση με τα πολιτικά κόμματα ή άλλους σχηματισμούς που συντονίζουν ενέργειες, δεν πρέπει να στοχεύει στο να προάγει καμπάνιες δράσης στο όνομα της. Αυτό, παρ'ολο που οι διάφορες συναντήσεις, οι δομές επικοινωνίας και τα δίκτυα επαφής που προσφέρει , έχουν σε πολλές περιπτώσεις διευκολύνει την ανάπτυξη κοινών και συμπαγών πρωτοβουλιών. Αυτό από την άλλη δε σημαίνει οτι οι διασκέψεις της PGA, οι ομάδες συνέδρων, ή απλές ομάδες που συμμετέχουν στο δίκτυο δε μπορούν να πάρουν την πρωτοβουλία να λανσάρουν κάποιες προτάσεις ή μια εκστρατεία στο υπόλοιπο δίκτυο. Αντιθέτως η πρωτοτυπία και η δυναμική της PGA έγκειται ακριβώς σε αυτό. Στο οτι,δηλαδή, στη βάση μιας μίνιμουμ συμφωνίας πάνω σε στόχους στα μέσα δράσης και μέσα σ ένα περιβάλλον συντονισμένης αυτονομάας, το δίκτυο είναι ικανό να ενεπνεύσει δράση.

Στην πράξη ,η προέλευση των προτάσεων είναι σε μεγάλο βαθμο αποκεντρωμένη. Τα καλέσματα δράσης στο Seattle και την Praha για παράδειγμα έγιναν πρώτα από κάποιες τοπικές ομάδες που δρούσαν στις πόλεις και στη συνέχεια υιοθετήθηκαν από άλλες ομάδες . Σε αντίθεση με παραδοσιακές πολιτικές οργανώσεις, όχι μόνο προτάσεις μπορούν να έρθουν από παντού αλλά γενικά δεν υπάρχει και προσπάθεια να εμφανίζονται οι δράσεις σα διεθνείς δράσεις της PGA. Οι δράσεις διευθύνονται που την οργανώνουν δρώντας τοπικά και χρησιμοποιώντας τη δική τους ονομασία. Για αυτό το λόγο το δίκτυο , ως τέτοιο, περνάει σχετικά απαρατήρητο, πράγμα όμως το οποίο δεν το κάνει λιγότερο αποτελεσματικό από παραδοσιακές οργανώσεις. Σκοπός της PGA δεν είναι να φτάσει σε ομόφωνες αποφάσεις για μια παγκόσμια στρατηγική για την επανάσταση. Πέρ από τις αρχές και το μανιφέστο οι ομάδες που την απαρτίζουν μπορούν να διαφωνούν σε πολλά πράγματα( όπως μορφές δράσης) χωρίς να πρέπει να υπάρξει σχίσμα μεταξύ τους ή να επιδίδονται σε ατέρμονες διαφωνίες

Για κάποιους η PGA δε θα έπρεπε να αποφασίζει για τίποτα άλλο παρά μόνο για τη δομή της και τον τρόπο με τον οποίο θα οργανωθούν συναντήσεις, λίστες, ιστοσελίδες και άλλα μέσα επικοινωνίας. Για τους ανθρώπους αυτής της άποψης, η PGA ειναι βασικά ένας τρόπος ανταλλαγής , μεταξύ διάφορων ομάδων που συμφωνούν πάνω στις αρχές της. Υπάρχει αξιοσημείωτη δυναμική σ'αυτό καθώς το δίκτυο που έχει αναπτυχθεί,βοηθά το συντονισμό τόσο σε περιφερειακό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, δίνει ευκαιρίες για προσωπική επαφή, για ανταλλαγή ιδεών , υλικού και εμπειριών, για αντιπαράθεση πολιτικών θεωριών και αντιλήψεων, δημιουργία επαφών και δίνει επίσης τον απαραίτητο χρόνο να κρίνουμε τα αποτελέσματα των δράσεων μας. Πέρα από αυτη την έμφαση σε αποκεντρώμενη και αυτόνομη δράση κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι η PGA οφείλει επίσης να βρίσκει τρόπους να προωθει εκστρατείες και συντονισμένες μέρες δράσης κάτω από το όνομα της. Αυτό το ζήτημα παραμένει υπο συζήτηση.

Και λίγα λόγια για τη στρατηγική...

Πέρα από αυτά έχει γίνει κατανοητό οτι οι αντισύνοδοι, οι οποίες απο το 1998 και έπειτα είναι το κοινό πεδίο παιχνιδιού του κινήματος έχουν , από την άνοιξη του 2000 κιόλας, γίνει το αντικείμενο διάφορων κριτικών:

Η δίνη της καταστολής, η έλλειψη συγκέντρωσης της προσοχής μας σε μάχες σε τοπικό επίπεδο, η εκμετάλλευση του κινήματος απο ΜΚΟ και ρεφορμιστικές οργανώσεις , η αναζήτηση μιας συναινετικής ενωτικής φόρμας ανάμεσα στις μάζες αντί για μια προσπάθεια θεμελιώδους ανάλυσης, η απώλεια του στοιχείου του αιφνιδιασμού ,της δικής μας επιλογής πάνω στον τόπο και στο χρόνο των δράσεων και η έλλειψη συνεχούς ανανέωσης , η οποία είναι απαραίτητη για την αποτελεσματικοτητα της δρασης μας.

Απο το Seattle και μετά, κάποιοι ακτιβιστές θεωρούν οτι πρεπει να αφησουμε τις αντισυνόδους στα συνδικάτα και της ΜΚΟ. Κάποιοι θέλουν να επαναναπτύξουν το στοιχείο του αιφνιδιασμού χρησιμοποιώντας άλλες μορφές δράσης και σε μέρη όχι τόσο ασφυκτικά φυλασσόμενα από τις δυνάμεις καταστολής.

Κάποιοι απ την αλλη, αν και συμμεριζονται την προβληματιή , αναρωτιούνται αν μπορούμε έτσι απλά να εγκαταλείψουμε το πεδίο στα χέρια των μπάτσων και των ρεφορμιστών ενώ ξέρουμε οτι αυτός ο μεγάλος μαγνήτης που εμεις δημιουργήσαμε ,συνεχίζει να τραβάει χιλιάδες κοσμου, πολλοί απο τους οποίους ψάχνουν ουσιαστικά εμάς και όχι το μπλα μπλα των ρεφορμιστών. Και επιπλέον, πως μπορούμε να λέμε οτι θέλουμε να ξεφύγουμε από τα γκέτο μας και να μιλησουμε με ολων των ειδων τους ανθρωπους αλλά απ την άλλη αρνούμαστε να μιλησουμε με ανθρωπους απο τη βάση της ATTAC για παράδειγμα.

Η συζήτηση συνεχιζει...

Εχει γινει επισης λογος πανω στο οτι δεν ειναι πλεον αρκετο να αναγνωριζουμε τον εχθρο σαν αποτελουμενο μονο απο μεγαλες πολυεθνικες και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Πρέπει να συγκερντρωσουμε ξανά την κριτική μας του κρατικου και κοινωνικού ελεγχου, όπως και όλων των μορφών κυριαρχίας, μέσα στις ίδιες τις ανθρώπινες σχέσεις (κάτι που περιλαμβάνει τον καταναλωτισμό, το σεξισμό, ρατσισμό, διακρίσεις με βάση τη σεξουαλικότητα και άλλα συστήματα καταπίεσης) και στους τρόπους με τους οποίους τα συστήματα αυτά έχουνε ενσωματωθεί στην πραγματικότητα μας , την καθημερινή μας ζωή και τις κοινωνικές διεργασίες στις οποίες παίζουμε ένα ρόλο. Ποικιλώντας τις τακτικές και τα πεδία δράσης μας, παραμένωντας εφευρετικοί και απρόβλεπτοι μπορούμε ακόμη να ταράξουμε τους συγχρονους μας από την παραίτηση και την αλλοτρίωση.
Άνθρωποι μίλησαν για την ανάπτυξη δομών για την υπερασπιση αυτονομων κοινοτητων και σχεσεων αυταρκειας. Για δραση και τέχνη στο δρόμο, για τη δημιουργία σποραδικών και μονιμων καραβανιων, κάμπινγκ δράσης καταληψεις και αυτόνομους χώρους ή νεες διεθνείς μέρες δρασεις σε τόπο και χρόνο της δικής μας επιλογής , όχι αυτήν που ορίζει η κυριαρχία κανοντάς μας να τρέχουμε πίσω από τις εξελίξεις ή οργανώνοντας εξαντλιτικές καμπάνιες χωρίς στρατηγική.

Η σημασία πειραμάτων αυτοοργάνωσης, αυτόνομων χώρων , καταληψεων και άλλων χώρων προσωρινής αυτονομίας, οι οποίοι αυτή τη στιγμη απειλούνται και γίνονται αντικειμενο επιθεσης σε ολη την Ευρωπη τονιστικε κατ επαναληψη. Διαφορες στρατηγικές καμουφλάζ και αντικαταστολής προταθηκαν κατα καιρούς. Χωρίς αστέρια των media ή επαγγελματιες θεωρητικούς, η PGA προχωράει, χάρη στη δημιουργικότητα και τη διάθεση των ατομων και των ομάδων που τη στηριζουν, δημιουργωντας κοινα δίκτυα συλλογικης δρασης μεταξυ ολων αυτων που δε διατιθενται να αναγνωρισουν τους εαυτους τους μέσα στην αριστερά των πολιτικών κομμάτων και των θεσμικών οργανώσεων, με τη άκρα λιστα των ιεραρχικων και δογματικων οργανωσεων. Συνεχίζοντας την δράση και την προσπάθεια διεύρυνσης της αυτονομίας όχι στην δευτέρα παρουσία αλλά σήμερα.



Περιγραφή του Balkan decentralised network convenor της 5ης συνόδου

Το συγκεκριμένο δίκτυο είναι προϊόν μιας μακροχρόνιας συζήτησης όχι μόνο
στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Ίσως πολλοί να ξέρουν πολιτικά project
όπως το abolishing the borders from below που εστιάζει στην ανατολική
Ευρώπη ή συναντήσεις όπως το PGA congerence Belgrade 2004 , no border
camp - food not bombs international camps το 2007.

Με ένα τρόπο αυτό θέτει στην επιφάνεια την εστίαση πολλών ομάδων στα Βαλκάνια και την ανατολική Ευρώπη , στην οικοδόμηση ενός δικτύου αλληλεγγύης , κοινής δράσης και

επικοινωνίας στην περιοχή .

Το balkan decentralised network πιο συγκεκριμένα ξεκίνησε να υπάρχει μετά από το PGA inspired infotour. Το συγκεκριμένο project πέρασε από 7 χώρες , βρεθήκαμε με πάνω από 200

ακτιβιστές και επισκεφτήκαμε καταλήψεις , αυτόνομους χώρους και infoshops.

Στην προπαρασκευαστική συνάντηση της Θεσσαλονίκης το δίκτυο άρχισε να υπάρχει και επίσημα , όταν ακτιβιστες από Βουλγαρία , Ρουμανία ,Τουρκία , Ουγγαρία , Ελλάδα βάλαμε στόχους , άρχισαμε να δουλεύουμε μαζί μιά σειρά ζητήματα και να δημιουργούμε τα δικά μας εργαλεία επικοινωνίας.


Ήδη στο balkan decentralsed network συμμετέχουν και ακτιβιστές από Μακεδονία , Σλοβενία και Σερβία , με τους τελευταίους να ξεκινούν ένα νέο PGA inspired infotour στις χώρες της πρώην ενωμένης Γιουγκοσλαβίας.


Πολύ πριν το infotour στα Βαλκάνια , είχε πέσει η ιδέα πως ο convenor θα έπρεπε να είναι κάτι το διαφορετικό από παλιότερες ευρωπαϊκες συνόδους.

Γιαυτό λοιπόν ξεκινήσαμε να ψάξουμε , να χαρτογραφήσουμε , να κάνουμε επαφές στα Βαλκάνια.
Ίσως είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του PGA που μιλάμε για convenorship σε επίπεδο μιας ολόκληρης γεωγραφικής περιοχης όπως είναι τα Βαλκάνια. Αυτό κάνει την ιδέα πιο συναρπαστική και πιο ενδιαφέρον.

μια περιγραφή της ομάδας στην Ελλάδα


Μια περιγραφή της ομάδας

Η όμαδα για την οργάνωση του επόμενου PGA conference στην Ευρώπη πρέπει να είναι κατά κύριο λόγο μία κοινότητα ανθρώπων με διαφορετικές καταβολές , δραστηριότητες και πολιτικές απόψεις , όχι τόσο για να τονίσουμε την πολυφωνία όσο για να υπάρχει φαντασία και δημιουργικότητα .
Η ομάδα δεν μπορεί να έχει δικαστική προσωπικότητα και σχέση με ιεραρχικές δομές. Όταν

χρησιμοποιόυμε τον όρο κοινότητα το κάνουμε για να τονιστεί η αναγκαιότητα η
ομάδα να προχωρήσει παρά πέρα (όχι μόνο μέχρι το καλοκαίρι του 2008 αλλά
και αργότερα).
Η συγκεκριμένη ομάδα δεν μπορεί να νοηθεί διαφορετικά παρά μόνο ως κομμάτι μίας ευρύτερης δικτύωσης στα Βαλκάνια που έχει και την κεντρική ευθύνη για την οργάνωση της συνάντησης.



ΕΡΓΑΛΕΙΑ

λίστες ηλεκτρονικού ταχυδρομείου

- autonomous infopoint at lists.riseup.net : είναι ένα από τα βασικά
εργαλεία της ομάδας για την εσωτερική επικοινωνία . η συγκεκριμένη λίστα
ηλεκτρονικού ταχυδρομίου είναι ένα από τα ποιο βοηθητικά εργαλεία μετά το
IRC και μας επιτρέπει με οριζόντιο τρόπο να πέρνουμε αποφάσεις , να
ανταλάζουμε κείμενα και να είμαστε συνεχώς αποτελεσματικοί σε τρέχοντα
ζητήματα.

- gr_global_info at lists.riseup.net: ή αλλιώς λίστα των infopoints στην
Ελληνική περιφέρεια...yeahh : η συγκεκριμένη λίστα φτιάχτηκε με στόχο τα
infopoints και η οργανώτρια συλλογικότητα του επόμενου conference να
στέλνουν ανακοινώσεις για συναντήσεις , υλικά και κάθε έίδους νέα. Η
συγκεκριμένη λίστα δεν είναι ανοιχτή για συζητήσεις.

- pga_europe_process at squat(.)net : είναι η λίστα της ευρωπαϊκής διαδικασίας
του δικτύου. Σε αυτήν την λίστα διεξάγεται η συζήτηση σε ότι αφορά το
δίκτυο στην Ευρώπη , τα infopoints , δράσεις και projects που
αναλαμβάνουν ακτιβιστές που συμμετέχουν στην διαδικασία ανάπτυξης ,
διεύρυνσης του PGA.

- pgabalkan at eurodusnie(.)nl : είναι η λίστα της Βαλκανικής διαδικασίας του
PGA και του balkan decentralised network.

- balkan-infoshop at lists(.)riseup.net : είναι η λίστα της ομάδας εργασίας
του balkan - infoshop website

- pga-www at pgaconference(.)org : είναι η λίστα της ομάδας εργασίας του
pgaconference.org

- pga_europe_resistance at squat(.)net : είναι λίστα ανακοινώσεων από δράσεις
στην Ευρωπαϊκη περιφέρεια

IRC communication tool

- https://irc.indymedia.org: /j pga2008 και /j pga : οι δύο συγκεκριμένοι
χώροι στο συγκεκριμένο server έχουν πάρει ήδη ένα κεντρικό ρόλο σε
διαδικαστικά αλλα και σε πολιτικά ζητήματα. Tο #pga2008 φτιάχτηκε ως
βοηθητικό εργαλείο στην επικοινωνία της ομάδας στην Ελλάδα και το #pga
είναι ένα άλλο εργαλείο της ευρωπαϊκης διαδικασίας του PGA . 'Oσο αναφορά
το δεύτερο είναι και ο ψηφιακός χώρος του Βαλκανικού αποκεντρωμένου
δικτύου που έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό , όπου οργανώνουμε μια σειρά
συναντήσεις για μια σειρά θέματα

PGA websites

  • http://pgaconference.org
  • : ισοσελίδα του δικτύου στην Ευρώπη

  • http://all4all.org
  • : globaaction database

  • http://deletetheborder.org
  • : ένα PGA inspired blog από την Β. Αμερική

    - PGA infopoints φυσικοί χώροι σε Αθήνα (αυτόνομο στέκι) και Πάτρα στο
    πανεπιστήμιο: Στην συνάντηση του PGA στο Leiden της Ολλανδίας 2002
    προσπαθήσαμε να ορίσουμε τον ρόλο των pga infopoints. Σύμφωνα με την εκεί
    συζήτηση τα infopoints είναι συλλογικότητες που αναλλαμβάνουν την ευθύνη
    να δώσουν ορατότητα , τόσο στο PGA όσο και στους διάφορους αγώνες που
    γίνονται παγκοσμίως. Τα PGA infopoints δεν είναι μέλη του PGA γιατί το PGA
    δεν έχει μέλη. Μετά την ευρωπαϊκη συνάντηση του PGA στην Γαλλία ο ρόλος
    των infopoints αναθεωρήθηκε αρκετά. Τα infopoints μπορεί να είναι
    συλλογικότητες , infoshops ή απλά διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
    και sites . Τα pga infopoints μετά την Γαλλία άλλαξαν ριζικά. Στην
    πλειοψηφία τους είναι μέσα σε αυτόνομους χώρους και κοινωνικά κέντρα. Οι
    άνθρωποι που τα αποτελούν εμπλέκονται με μία σειρα θεματικές όπως
    αυτόνομοι χώροι , ψηφιακοί αγώνες κλπ. Τα λεγόμενα keywords (θεμματικές)
    όπως έχουν αναρτηθεί στην λίστα των infopoints στο
    pgaconference.org μπορούν να σας δόσουν μία πληρέστερη εικόνα για το που
    κινούνται τα infopoints. Τα infopoints τους τελευταίους μήνες έχουν
    αυξηθεί κατά πολύ , thats cool !

    PGA materials : στα αγγλικά υπάρχουν μια σειρά κέιμενα όπως η
    παρουσίαση-ιστορική περιγραφή του PGA , η αποτίμηση του PGAconference 2006
    Γαλλία κλπ. Δυστυχώς δεν έχουν μεταφραστεί πολλά από αυτά ακόμα στα
    ελληνικά.


    5 ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ P.G.A

    1. Ξεκάθαρη απόρριψη του καπιταλισμού, του ιμπεριαλισμού, όλων των εμπορικών συμφωνιών, ιδρυμάτων, των κυβερνήσεων και όλων αυτών που προωθούν τις καπιταλιστικές επιλογές.

    2. Ξεκάθαρη απόρριψη όλων των μορφών εκμεταλλευτικών συστημάτων, κοινωνικής και ταξικής ανισότητας ότι συμπεριλαμβάνεται και δεν περιορίζεται μόνο σε αυτά (π.χ. ρατσισμός, πατριαρχία, θρησκευτικός φονταμενταλισμός, σεξισμός). Πιστεύουμε στην πλήρη ισότητα, αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη όλων των ανθρώπινων υπάρξεων.

    3. Αρνούμαστε κάθε διάλογο με κρατικούς, καπιταλιστικούς φορείς και ενώσεις και ειδικότερα αυτές που πιστεύουν ο μόνος αρμόδιος να κάνει πολιτική είναι η εξουσία.

    4. Κάλεσμα σε άμεση δράση και κοινωνική ανυπακοή, υποστηριξη των αγώνων του αντικαπιταλιστικού κινήματος και σε ότι προωθεί την τοπική και διεθνή αντίσταση ενάντια στις πολυεθνικές και τον καπιταλισμό.

    5. Φιλοσοφία οργάνωσης βασισμένη στην αποκέντρωση και την αυτονομία. Το PGA είναι ένα εργαλείο για το συντονισμό και όχι ένας οργανισμός.Δεν έχει μέλη και δεν έχει,ούτε θα έχει "δικαστική" προσωπικότητα. Ούτε οργανισμός ούτε πρόσωπο μπορεί να εκπροσωπεί το PGA.


    Συνεχιστε να χτιζετε δικτυα και να κανετε νεες επαφες

    Επιμελεια και μεταφραση κομματιων του κειμενου,
    Πρωτοβουλια Βαλκανιων ν-ομάδων μεσα απο την PGA
    Γαλλια Αυγουστος 2006

    αναπροσαρμογή , εκ νέου μετάφραση του κειμένου by vlanto at riseup.net

    balkan decentralised network

    Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες
    Visit the Site
    MARVEL and SPIDER-MAN: TM & 2007 Marvel Characters, Inc. Motion Picture © 2007 Columbia Pictures Industries, Inc. All Rights Reserved. 2007 Sony Pictures Digital Inc. All rights reserved. blogger templates