Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες
Friday, May 29, 2009 στις 1:56 AM | 0 σχόλια  
Η Εσκάντα είναι μια αυτόνομη αντικαπιταλιστική κολλεκτίβα στην Ισπανία, μια χώρα με παράδοση στην λαϊκή αυτονομία αλλά και τον αναρχισμό. Με έντονες οικολογικές ευαισθησίες, η Εσκάντα οργανώνει σεμινάρια κατασκευής ανεμογεννήτριας και καλλιεργεί το δικό της κήπο. Δεκτοί γίνονται και επισκέπτες, αρκεί να έχουν όρεξη για δουλειά και αντοχή στην έλλειψη ανέσεων που φαντάζουν τριτοκοσμικές στην καταναλωτική συνείδηση όσων δεν έχουν ζήσει σε παρόμοιο χώρο.

Η Εσκάντα (Escanda, που σημαίνει: συντονισμός) είναι μια διεθνής κολλεκτίβα στο μικρό αγροτικό χωριό Ρονζόν (Ronzon, τόσο μικρό που έχουμε μόλις δύο γείτονες) τέσσερα χιλιόμετρα έξω από τη κομόπολη Πόλα ντε Λένα της Αστώριας στην βόρεια Ισπανία μεταξύ της θάλασσας και των βουνών Καντάβρια, σε μια περιοχή με ωκαιάνιο κλίμα που έχει παράδωση στα ριζοσπαστικά πολιτικά κινήματα (όπως την επανάσταση των εργατών στα ορυχεία του 1934 που πότισε με αίμα ο Φράνκο αλλά και τη μετέπειτα ενεργή αντίσταση ενάντια στη δικτατωρία). Η Εσκάντα, με διαδυκτιακή παρουσία στη διεύθυνση www.escanda.org, είναι ένας χώρος για την επικοινωνία μεταξύ ομάδων και ανθρώπων, δικτύων και κινημάτων· ένας χώρος για τη πράξη και το πειραματισμό όσων θέλουν να ζουν μαζί, δίχως εμπορικές σχέσεις και με οριζόντιες δομές. Η κοινή μας καταγωγή είναι τα αντιεξουσιαστικά, αντικαπιταλιστικά λαϊκά κινήματα, με έμφαση στο περιβάλλον. Δουλεύουμε για την οικολογική και συνεργατική παραγωγή των τροφίμων και της ενέργειας που καταναλώνουμε. Ωστόσο, δεν αρνούμαστε τη σύγχρονη τεχνολογία που η επιστήμη έχει κάνει διαθέσιμη. Μας αρέσει και ο κινηματογράφος και τα ηχοσυστήματα όπως και τα σπιτικά φαγητά που φτιάχνουμε!

Είναι μια βάση οπου οι άνθρωποι μπορούν να συναντιώνται για να μιλήσουν, να σχεδιάσουν κοινές δράσεις, να βρουν άλλους για να δουλέψουν σε κάτι κοινό ή να γνωριστούν. Είμαστε μέρος ενός παγκόσμιου κινήματος ενάντια στο καπιταλισμό και προσπαθούμε να εκπαιδεύσουμε το κοσμο πάνω σε θέματα ανανεώσιμων μορφών ενέργειας και κοινωνικής αλλαγής. Έχουμε οργανώσει αντικαπιταλιστικές ημερίδες, επικοινωνούμε με το κόσμο μέσα από ελεύθερα μέσα αντιπληροφόρησης (σ.τ.μ: βάζουν σύνδεσμο στο Indymedia), έχουμε πάρει μέρος σε δράσεις κοινωνικής ανυπακοής αλλά και σε άμεση δράση, και έχουμε παράγει αρκετές εκδόσεις...

Παρόλο που υπάρχουμε ως Εσκάντα μόνο για 5 χρόνια, έχουμε ήδη αναπτύξει:

Ανανεώσιμη καθαρή ενέργεια: Γράψαμε μια έρευνα πάνω στη χρήση ανανεώσιμων μορφών ενέργειας στο τόπο μας. Οργανώσαμε μια ημερίδα με θέμα “Ανανεώσιμη ενέργεια και κοινωνική αλλαγή”, και παραδίδουμε μαθήματα κατασκευής ανεμογεννήτριας. Επίσης προσπαθούμε να αναπτύξουμε τη χρήση ανανεώσιμων μορφών ενέργειας στη περιοχή μας.

Λαϊκή εκπαίδευση: Οργανώσαμε μια διεθνής ημερίδα με θέμα τη λαϊκή εκπαίδευση, και κάνουμε δουλειά με τοπικά σχολεία και άλλες σχολές.

Κήπος οικολογικής καλλιέργειας: Ο όμορφος κήπος που έχουμε μας δίνει το φαγητό μας, τα φαρμακευτικά μας βότανα, έναν ευχάριστο χώρο για βόλτα, και έναν τρόπο επαφής με την φύση και μάθησης. Έχουμε οργανώσει μαθήματα καλλιέργειας, και είμαστε μέρος του δικτύου 'Wwoof'.

Διεθνής λαϊκή δικτύωση: Στην Εσκάντα γίνεται πάρα πολύ άτυπη δικτύωση ανάμεσα σε άτομα από διάφορους χώρους, όπως διάφορα πολιτικά δίκτυα και ομάδες όπως η Carbon Trade Watch, το Trapese και η Prol-position.

Η πολιτική μας δράση βασίζεται στην ιδέα πως η κοινωνική αλλαγή θα έρθει από αυτοοργανωμένη λαϊκή πάλη ενάντια στην καταπίεση οποιασδήποτε μορφής. Θέλουμε η Εσκάντα να είναι ένας χώρος συνεχούς ζύμωσης, ανοικτός σε ανθρώπους από οπουδήποτε στο κόσμο, ένας χώρος οπου οργανώσεις και ακτιβιστές μπορούν να ανταλλάζουν εμπειρίες, γνώσεις, δεξιοτεχνείες, ιδέες και να μαθαίνουν ο ένας από τον άλλο. Δεν βλέπουμε την Εσκάντα ως μια προσπάθεια απόδρασης από τη κοινωνία, αλλά ως ένα μέσο για να εμβαθύνουμε τη συμμετοχή μας σε παγκόσμια δίκτυα αλλυλεγγύης και αντίστασης. Μαθαίνουμε μαζί πως να μειώσουμε την εξάρτησή μας από τις αγορές και το κράτος, και το κάνουμε αυτό με οργανική καλλιέργεια, ανανεώσιμη ενέργεια, οικολογική διάχειρηση του δάσους, και αυτόνομες επικοινωνίες.

Η Εσκάντα δεν είναι κατάληψη. Η γη πάνω στην οποία λειτουργεί ο χώρος μας ανήκει σε ένα ίδρυμα το οποίο ιδρύθηκε όταν δυο αδελφές που ήταν ιδιοκτήτριες γης στη περιοχή πέθαναν δίχως να αφήσουν απογόνους. Το ίδρυμα ελέγχεται από τον Δήμαρχο της κομόπολης Πόλα ντε Λένα, ηγέτες πολιτικών κομμάτων της αντιπολίτευσης, και συμμετέχουν επίσης ένας αντιπρόσωπος των δασκάλων και ένας αντιπρόσωπος των γεωργών. Μας πήρε πάρα πολύ χρόνο και εξαιρετική προσπάθεια για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε την εμπιστοσύνη τους και να τους πείσουμε να μας επιτρέψουν να χρησιμοποιήσουμε το χώρο αυτό για τις ιδέες μας. Η μακροπρόθεσμη επιτυχία της Εσκάντα εξαρτάται από τις καλές μας σχέσεις με την τοπική κοινωνία και από τα αποτελέσματα των προσπαθειών μας.

Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μας, θα βρείτε την διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μας και το τηλέφωνό μας στην εξής σελίδα: http://www.escanda.org/contacto.php

Αν θέλετε να μας επισκευθείτε, μπορείτε να έρθετε εύκολα, αλλά θα πρέπει να μας το πείτε από πριν γιατί οι χώροι είναι μικροί και τα άτομα πολλά. Οι επισκέπτες δεν χρειάζεται να δώσουν χρήματα, μα υπάρχει στη κουζίνα ένα κουτί για προσφορές αν θέλετε να μας βοηθήσετε με τα διάφορα έξοδα. Κάθε βδομάδα υπάρχει και ένα διαφορετικό άτομο που δέχεται τους επισκέπτες, απαντά ερωτήσεις, και τους δείχνει τους χώρους μας. Ευελπιστούμε πως όσο μείνετε μαζί μας θα βγείτε έξω στο χωριό να γνωρίσετε τους χωρικούς και τους γείτονές μας. Το χτίσημο καλών σχέσεων με τη τοπική κοινωνία είναι βασικό μέρος της εργασίας μας στην Εσκάντα. Πρέπει να ξέρετε πως η ατομική σας συμπεριφορά θα έχει επιπτώσεις στις απόψεις που έχουν οι γεωργοί του χωριού για την Εσκάντα, κι έτσι θα ήταν καλό να φέρεστε λογικά και να χαμογελάτε, λέγοντας στο κόσμο πόσο ωραία είναι η Εσκάντα.

Η Εσκάντα, πρέπει να ξέρετε, δεν είναι μέρος για τουρισμό. Εδώ γίνεται δουλειά, και προσπαθούμε κάθε μέρα να δουλεύουμε. Κάθε βδομάδα στη κουζίνα υπάρχει ένα χαρτί με δουλειές που πρέπει να γίνουν. Όλοι οι άνθρωποι που συμμετέχουν στην Εσκάντα πρέπει να αναλαμβάνουν τρεις με τέσσερις εργασίες κάθε βδομάδα, και αυτό είναι το ελάχιστο. Αν δεν φτάνουν τα άτομα για όλες τις εργασίες, τότε ο καθένας πρέπει να αναλάβει περισσότερες δουλειές, μερικές από τις οποίες μπορεί να είναι: το μαγείρεμα, η καθαριότητα (και στις τουαλέτες), η ανακύκλωση, το μάζεμα αυγών από το κοτέτσι και η φροντίδα των πουλιών (κότες και χήνες), η φροντίδα και το πότισμα του κήπου καλλιέργειας, και άλλα πολλά! Επειδή όμως τα άτομα που έρχονται εδώ μπορεί να είναι απο πολύ διαφορετικούς ρυθμούς ζωής και ζώνες ώρας, με διαφορετικές ώρες ύπνου και ξυπνήματος, ο θόρυβος πρέπει να αποφεύγεται καθώς όλες τις ώρες μπορεί να υπάρχουν άτομα που κοιμούνται. Θα πρέπει επίσης να ξεχάσετε και τα όποια απομεινάρια καταναλωτισμού σας και τις ανέσεις σας. Κανείς εδώ στην Εσκάντα δεν υπηρετεί τους άλλους, κι έτσι μην περιμένετε άμεση τουριστικού τύπου εξυπηρέτηση αν κοπεί για λίγο η πρόσβαση στο διαδίκτυο, αν δεν υπάρχει ζεστό νερό ή και καθόλου νερό (το νερό της βρύσης της περιοχής δεν πίνεται, παίρνουμε νερό από μια πηγή και το βάζουμε σε ένα μεγάλο δοχείο, αν το βρείτε άδειο θα πρέπει εσείς να πάτε να το γεμίσετε από τη πηγή), αν δεν μπορείτε να βρείτε γάλα για το καφέ σας ή σοκολάτες. Υπάρχει ένα πλυντήριο ρούχων, μα δεν δουλεύει πάντα. Αν οι επισκέπτες είναι πολλοί, ίσως θα πρέπει να βάλετε μια σκηνή μπροστά από το χώρο μας για να κοιμώσαστε. Μπορεί να μην βρίσκετε που να παρκάρετε το αυτοκίνητό σας, αν έρθετε με αμάξι.

Κάθε Πέμπτη απόγευμα έχουμε γενική συνέλευση. Συζητάμε θέματα της κολλεκτίβας αλλά και θέματα οικονομικής φύσεως. Αυτές οι συνελεύσεις είναι πολύ σημαντικές για την Εσκάντα, και οι διάφορες ομάδες επίσης ενημερώνουν η μία την άλλη για την έκβαση διάφορων δράσεων και εργασιών. Οι νέοι επισκέπτες έχουν δικαίωμα να παρευρεθούν για ορισμένο λόγο για να μας πουν τι προτίθονται να κάνουν στην Εσκάντα.

Στο χώρο μας γενικά δεν καπνίζουμε τσιγάρα. Αν καπνίζετε, κάντε το έξω, εκτός κι αν όλοι οι παρευρισκόμενοι σε ένα δωμάτιο συμφωνούν (όπως για παράδειγμα στο δωμάτιο κινηματογράφου το βράδυ).

Προσπαθούμε να τρώμε ότι καλλιεργούμε στο κήπο μας, αλλά αυτά δεν φτάνουν. Κάθε Παρασκευή πρωί πηγαίνουμε στη πόλη να αγοράσουμε μερικά τρόφιμα που δεν μπορούμε να φτιάξουμε, και κάθε εξάμηνο κάνουμε από μια μεγάλη παραγγελία βιολογικών τροφίμων. Γενικά παραγγέλνουμε σπόρους, ζυμαρικά, φασόλια, ξηρούς καρπούς. Ένας έμπορας κοντά στην Οβιέντο μας δίνει λίγο φαγητό δωρεάν. Ότι μένει από το φαγητό το κομποστοποιούμε και με τα αποφάγια επίσης αναζωογονούμε και το χώμα του κήπου μας.

Για να επικοινωνήσετε μέσω τηλεφώνου κινητού η σταθερού όσο μένε στην Εσκάντα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια κάρτα διεθνών τηλεφωνικών κλήσεων των 5 ευρώ που μπορείτε να αγοράσετε όταν πάτε στην κομόπολη Πόλα ντε Λένα. Εσείς θα πρέπει να πληρώσετε για τα τηλεφωνήματά σας. Αν χρησιμοποιήτε πάρα πολύ το διαδίκτυο στην Εσκάντα, παρακαλούμε να μας βοήθησετε να πληρώσουμε και το λογαριασμό. Μόνο οι υπολογιστές στο χώρο των τηλεφώνων μπορούν να χρησιμοποιηθούν για πρόσβαση στο διαδίκτυο, οι άλλοι υπολογιστές στα γραφεία είναι μόνο για εργασίες που έχουν σχέση με τις δράσεις μας.

Για να έρθετε θα πρέπει να μας το πείτε από πριν, γιατί οι χώροι είναι μικροί και τα διαθέσιμα αγαθά που έχουμε είναι πολύ λίγα και δεν θα έφταναν για πάρα πολλά άτομα. Δυο βδομάδες αφότου έχετε έρθει, θα σας ρωτήσουμε πόσο παραπάνω θέλετε να μείνετε, και τι προτίθεστε να κάνετε όσο είσαστε στην Εσκάντα. Ενώ εμείς συζητούμε και αποφασίζουμε σχετικά με την παραμονή σας, θα πρέπει να φύγετε από το δωμάτιο όπου γίνεται αυτή η συζήτηση. Αν τελικά αποφασίσετε να μείνετε για λίγους μήνες, ή ακόμα και να γίνετε μέλος της κολλεκτίβας, παρακαλούμε να το συζητήσετε με το άτομο που αναλαμβάνει να απαντά τις ερωτήσεις των επισκεπτών για να σας εξηγήσει τις σχετικές διαδικασίες.


Περισσότερες πληροφορίες για επισκέπτες μπορείτε να διαβάσετε (στα Αγγλικά) στο κείμενο http://www.escanda.org/downloads/guia_visitantes/visitors%20guide%20english.pdf (υπάρχει και στα Ισπανικά)



www.escanda.org/
Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες ,
Ξεκινήσα σήμερα την ανανέωση της λίστας των συνδέσμων του land and autonomy , με διάφορα sites , προσανατολισμένα στην ριζοσπαστική κοινωνική αλλαγή. Αν πιστεύεις πως έχεις κάποιο ενδιαφέρον λινκ ή κάποια νέα κατηγορία που πρέπει να μπεί επιπλέον , δεν έχεις παρά να μου γράψεις ένα σχόλιο κάτω από αυτό το ποστ.
Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες
Saturday, May 23, 2009 στις 3:10 PM | 0 σχόλια  


Live your myth in Greece!

Come in Greece! Get arrested, get beaten and have your basic rights violated!









This is how the police state is treating demonstrators.















Α young passerby after he was attacked by the police for no reason, a couple of years ago.










This is how body search of "suspects" happens in Greece. In Greece of course, everyone is a suspect!












Riot police arresting a vicious demonstrator some months ago.


Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες
Wednesday, May 20, 2009 στις 11:33 AM | 0 σχόλια  


ή σημειώσεις για το Εβραϊκό Ζήτημα στες ΗΠΑ

από το ιστολόγιο http://dieschwulezeit.blogspot.com/
http://logo.cafepress.com/1/740183.1683901.jpg
Η βασική σκοπιά δια της οποίας ορούν οι "αντισιωνίστριες" της Αμερικής την προσπάθεια των Αράβων να εξαλείψουν το Ισραήλ και συνακόλουθα να κατακρεουργήσουν 6.000.000 περίπου Εβραίες, είναι ότι "our tax dollars feed Israel's war machine".

Σε αυτό το πλαίσιο η άμεση στοχοθεσία των είναι να παύσει όποια βοήθεια προσφέρει το Αμερικανικό Κράτος στο Εβραϊκό Κράτος, και εν τέληι να εφαρμοστεί μποϊκοτάζ κατά του Ισραήλ.

Ζητούν να δουν τις Εβραίες, αλλά και Αράβισσες του Ισραήλ, να γονατίζουν. Να συνεργάζονται με τις δημίους των. Να μπαίνουν υπάκουα στο τρένο.

Είναι εντελώς ασύλληπτο να δούμε το Ισραήλ να αποδυναμώνεται και να θέτει εαυτόν υπό το έλεος οποιασδήποτε.
Είναι εντελώς αδιανόητο να φανταστώ ότι μπορεί κι εγώ να έχω οτιδήποτε να κάνω με μια προσπάθεια που θα κάνει τις Εβραίες να υποφέρουν κατ' ελάχιστον.

Τα δύο μέτρα και δύο σταθμά* της Αμερικανικής Αριστεράς, ο λανθάνων όσο και προφανής αντισημιτισμός της δεν μπορεί να αγνοηθεί. Οι ίδιοι άνθρωποι που ακριβώς τώρα ζητούν την άρση του εμπάργκο κατά της Κούβας, που πάντοτε μιλούσαν κατά των εμπάργκο στην βάση μιας φιλοσοφίας εισοδισμού, με την σκέψη ότι η διεθνής απομόνωση φέρνει αποτελέσματα αντίθετα από τα επιθυμητά, τώρα μιλούν υπέρ του μποϊκοτάζ για το Εβραϊκό Κράτος, χωρίς να ενεργοποιούν την λογική τους, που θα τους έλεγε ότι κάτι τέτοιο θα οδηγήσει τον Εβραϊκό Λαό σε ακραία μέτρα. Πώς συμβαίνει τούτο; Το μίσος τους για τις Εβραίες, το μίσος τους όχι ενάντια στο Ισραήλ ως κράτος, αλλά ως την Εβραία ανάμεσα στα Κράτη, μπλοκάρει κάθε εγκεφαλική διεργασία.

* γνώριμα μας άλλωστε από την σιγή για της σφαγές οπουδήποτε στον κόσμο, και τις κραυγές για τις 1200 νεκρές των επιχειρήσεων στη Γάζα
Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες , ,


"ενα μπράβο στο antispe-gr.blogspot.com για το συγκεκριμένο άρθρο"

Από τον παγκόσμιο Εβραίο στο παγκόσμιο Γουρούνι:
- 1348: Ξεσπάει ο Μαύρος Θάνατος στην Ευρώπη με μορφή πανδημίας και περίπου 25.000.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους – περίπου το 1/3 του ευρωπαϊκού πληθυσμού. Για την εξάπλωση της ασθένειας κατηγορούνται οι Εβραίοι και αρχίζει ένα ακόμα κυνήγι μαγισσών. Χιλιάδες Εβραίοι πεθαίνουν στην πυρά και εκατοντάδες χιλιάδες βρίσκονται υπό διωγμό και κυνηγιούνται.
- 2009: Αναβιώνει η «γρίπη των χοίρων». Περισσότερα από 300.000 γουρούνια θανατώνονται στην Αίγυπτο, χωρίς να υπάρχει κανένα κρούσμα της «γρίπης» στη χώρα και γνωρίζοντας πως η νόσος δε μεταδίδεται από τα ζώα στον άνθρωπο. Επίσης δολοφονήθηκαν με αιτία την ίδια φοβία τρία αγριογούρουνα στο ζωολογικό κήπο της Βαγδάτης.

Δεν ξέρω αν το γεγονός πως τα γουρούνια που δολοφονήθηκαν εκτρέφονται από αιγυπτιακή χριστιανική μειονότητα κρύβει και αντιχριστιανικά κίνητρα, σίγουρα όμως κρύβει θρησκοληψία και μέσω αυτής, σπισισμό - οι θέσεις των Αράβων περί ακαθαρσίας των γουρουνιών είναι γνωστές. Προφανώς και οι άνθρωποι αυτοί ήξεραν καλά πως η δολοφονία των γουρουνιών στην πραγματικότητα δε συμβάλλει στο ελάχιστο στην καταπολέμηση ή στην αποτροπή εξάπλωσης της γρίπης, αλλά τα δολοφόνησαν έτσι κι αλλιώς. Ο Abdelrahman Shahine, εκπρόσωπος του αιγυπτιακού υπουργείου υγείας ανέφερε στο γαλλικό πρακτορείο τύπου πως η δολοφονία των 300.000 γουρουνιών δεν ήταν μέτρο ενάντια στη γρίπη των χοίρων, αλλά γενικό μέτρο υγείας: «Οι αρχές εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση για να λύσουν το πρόβλημα της ανώμαλης εκτροφής γουρουνιών στην Αίγυπτο». Ο Magdy Rady που μίλησε εκ μέρους του υπουργικού συμβουλίου, πριν ακόμα παρθεί η απόφαση της δολοφονίας, δήλωσε στο Reuters: «αν δείτε τις συνθήκες στις φάρμες γουρουνιών στην Αίγυπτο, δεν είναι καθόλου υγιεινές. Αποτελούν κίνδυνο από μόνες τους, ακόμα και χωρίς τη γρίπη των πτηνών. Γιαυτό ο κόσμος φοβάται πραγματικά»(1).

Πως όμως ξεκίνησε αυτή τη φορά η γρίπη των χοίρων; Από ότι όλα δείχνουν υπεύθυνη για το ξέσπασμα είναι μια από τις μεγαλύτερες εταιρίας παραγωγής χοιρινού κρέατος στο Μεξικό, η Granjas Carroll, υποκατάστημα της Smithfield Foods που εδρεύει στις ΗΠΑ (ο μεγαλύτερος παραγωγός χοιρινού κρέατος στον κόσμο). Νομοθέτες στη Βερακρούζ του Μεξικό, έχουν πει ότι οι εγκαταστάσεις εκτροφής γουρουνιών και πουλερικών, είναι περιοχές ιδανικές για την ανάπτυξη παθογόνων που αρρωσταίνουν τους ανθρώπους. Οι κάτοικοι του χωριού παραπονιούνται για τη μυρωδιά των περιττωμάτων των γουρουνιών εδώ και χρόνια, όμως η μεξικάνικη κυβέρνηση και οι εκτροφείς λένε πως δεν έχει υπάρξει κανένα ξέσπασμα της γρίπης μεταξύ των γουρουνιών. Ο ένοχος μπορεί να είναι μύγες που τρέφονται από τα περιττώματα και μετά πηγαίνουν στο χωριό και να μολύνουν τους ανθρώπους, αλλά η έρευνα για τη γρίπη των χοίρων έχει φτάσει τόσο μακριά.

Βέβαια, είτε «φταίνε» οι μύγες είτε όχι, στο ίδιο έργο θεατές είμαστε: Νόσος των τρελών αγελάδων, γρίπη των πτηνών, γρίπη των χοίρων. Πάνω σε αυτά θα μπορούσε να πει κάποιος ότι «η φύση εκδικείται» και άλλα τέτοια κλισέ, αλλά δεν υπάρχει λόγος. Όποιος έχει μια στοιχειώδη νοημοσύνη μπορεί να αντιληφθεί ποια είναι η αιτία του κακού - άσχετα αν δεν το παραδέχεται, ή αν το παραδέχεται και αδιαφορεί.

Όπως και να έχουν τα πράγματα πάντως, από ότι φαίνεται δεν είναι τόσο σημαντικά όσο θέλουν κάποιοι να τα παρουσιάζουν. Ο κίνδυνος πανδημίας στην πραγματικότητα είναι μάλλον φανταστικός. Η κατάσταση της σημερινής γρίπης προφανώς και ουδεμία σχέση έχει με τη πανδημία της γρίπης του 1918 όταν μολύνθηκε το 50% του ανθρώπινου πληθυσμού του πλανήτη και χάσανε τη ζωή τους περίπου 100.000.000 άνθρωποι. Δεν πλησιάζει καν σε μέγεθος την πιο πρόσβατη πανδημία του 1968 που σκότωσε 1.000.000 ανθρώπους. Μέσα σε αυτόν τον πανικό όμως, έχει την ευκαιρία ο Οbama να ζητήσει από το Κογκρέσο 1,5 δις δολάρια για να καταπολεμήσει «το ενδεχόμενο πανδημίας»(4). Και μέσα σε αυτόν τον πανικό, τo Tamiflu, ένα φάρμακο του οποίου οι πωλήσεις αρχικά πιάσανε πάτο (φάρμακο που παρεμπιπτόντως η παρασκευάστρια εταιρία ανήκει στον Donald Rumsfeld), αρχικά με τη γρίπη των πτηνών και τώρα με τη γρίπη των χοίρων, ξαφνικά από εμπορική αποτυχία μετατρέπεται σε κορυφαίο φάρμακο.


(1)http://www.timesonline.co.uk/tol/news/world/africa/article6193785.ece
(2)http://edition.cnn.com/2009/HEALTH/05/03/swine.flu.canada/index.html?iref=newssearch
(3)http://edition.cnn.com/2009/HEALTH/04/28/regular.flu/index.html
(4)http://www.upi.com/Top_News/2009/04/28/Obama-wants-15B-to-combat-flu-outbreak/UPI-90611240948547/
Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες , ,
Κινητοποίηση ενάντια στο ‘’Athens Summit 2009 για το κλίμα: Στον Δρόμο προς την Κοπεγχάγη’’, 12 και 13 Μαΐου στο Χίλτον

Αντικρίζοντας καθημερινά ένα πλανήτη που πλήττεται από την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή με καταστρεπτικές συνέπειες και προοπτικές για το ανθρώπινο είδος και κάθε άλλη μορφή ζωής...

Είναι προφανές πως κάτι πρέπει να αλλάξει
ριζικά και άμεσα σε αυτό τον κόσμο!

Τα κράτη και οι πολυεθνικές προσπαθούν να μεταφέρουν την τεράστια ευθύνη τους για την κλιματική αλλαγή σε όλη την κοινωνία, προβάλλοντας τους εαυτούς τους ως προστάτες της φύσης. Επιδιώκουν την περαιτέρω επέκταση της οικονομίας της αγοράς στο φυσικό περιβάλλον, δίνουν χρηματική αξία στη μόλυνση του διοξειδίου του άνθρακα, προωθούν το εμπόριο ρύπων και υποστηρίζουν ψευδώς πως η τεχνολογία θα επιλύσει το πρόβλημα. Εν τέλει προσπαθούν να πρασινίσουν ένα σύστημα που η ίδια η βάση του βρίσκεται στην εκμετάλλευση του ανθρώπου και της φύσης.

Αυτό είναι το κλίμα του πλανήτη μας
Δεν είναι άλλη μια ευκαιρία για επενδύσεις!

Η κυριαρχία αναγνωρίζει μόνο οικονομίες, αγορές και εταιρικά κέρδη, ενώ εμείς βλέπουμε τους ανθρώπους και τη φύση...

Η κυριαρχία πουλάει την ενέργεια σαν εμπόρευμα και ιδιωτικοποιεί τους φυσικούς πόρους, ενώ εμείς τα βλέπουμε σαν κοινωνικά αγαθά...

Η κυριαρχία οραματίζεται και πλασάρει τεχνολογικές λύσεις μεγάλης κλίμακας και επιστημονικής φαντασίας (όπως η δέσμευση και η αποθήκευση άνθρακα), ενώ εμείς βλέπουμε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μικρής κλίμακας, συλλογική ιδιοκτησία, αυτοδιαχείριση και μείωση της κατανάλωσης...

Η κυριαρχία οραματίζεται την παγκοσμιοποιημένη και αέναη ανάπτυξη μιας ανταγωνιστικής οικονομίας, ενώ εμείς βλέπουμε την τοπική, ισορροπημένη συνύπαρξη και την αλληλέγγυα παραγωγή...

Τη λύση δεν πρόκειται ποτέ να την φέρουν οι κυρίαρχοι, αλλά οι κοινωνικοί αγώνες...

Το κάλεσμα για κλιματική δράση
είναι αγώνας για την κοινωνική απελευθέρωση

ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ

12/5 12:00 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ στο μετρό Ευαγγελισμός

13/5 19:00 Συζήτηση με συντρόφους από την Κοπεγχάγη, σχετικά με τις κινητοποιήσεις κατά την διάρκεια της παγκόσμιας συνδιάσκεψης του ΟΗΕ για το κλίμα, τον Δεκέμβρη του 2009 στην Κοπεγχάγη, Πάρκο Ναυαρίνου και Ζωοδόχου Πηγής

Πρωτοβουλία για τη κλιματική αλλαγή
Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες ,



Image scaled down


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΚΤΗΡΙΟΥ ΠΙΚΠΑ
Με τους δρόμους ανοιχτούς για την ελεύθερη διακίνηση των προϊόντων και θορυβώδεις από τις κόρνες των οχημάτων, με τον κόσμο στη γνωστή καθημερινότητα να μετράει τις μέρες του μήνα και να μην βγάζει άκρη στις περισσότερες των περιπτώσεων, με τις τράπεζες ανακαινισμένες πλέον να διαφημίζουν τα επιτόκια των δανείων τους και να συνεχίζουν το "θεάρεστο" έργο τους, με τους μπάτσους έχοντας ως πρόσχημα την ασφάλεια των πολιτών να στραβοκοιτάνε άτομα ύποπτα για τρομοκρατία, με τα αφεντικά να απολύουν εργαζόμενους για να γλιτώσουν το τομάρι τους από αυτό που λέγεται οικονομική κρίση, αδιαφορώντας για τους απολυμένους και τις οικογένειες τους, με την τηλεόραση να προβάλει συνεχώς βουλευτές και γραβατωμένους να αρνούνται οποιαδήποτε ανάμειξη σε μεγαλοληστεία, τους μεγαλοαστέρες να στηρίζουν το μίζερο lifestyle ως το μοναδικό τρόπο ζωής και με τους μαθητές στα θρανία να περιμένουν βαριεστημένα το επόμενο διάλειμμα. Αυτή η γνώριμη βιτρίνα της κοινωνίας κατέρρευσε πριν περίπου πέντε μήνες, έστω και για λίγο, με αφορμή την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, εμπνέοντας διαφορετικό κόσμο να κατέβει στο δρόμο και να μετατρέψει την απάθεια του σε γενικευμένη εξέγερση. Σε αυτήν την εξέγερση αναπτύχθηκαν σχέσεις μεταξύ άγνωστων ανθρώπων που βοήθησαν τον καθένα ατομικά να κατανοήσει στην πράξη την έννοια της ελευθερίας, αλλά και να αντιληφθεί πως αυτή έρχεται μέσα από την ποικιλία των ανθρώπων που την επιζητούν. Πάνω σε αυτήν την αντίληψη δημιουργήθηκε μια συνέλευση που είχε σαν στόχο την κατάληψη ενός κτιρίου για να στεγάσει μόνιμα τις καινούργιες ιδέες οι οποίες θα οργανώσουν την εναντίωση σε κάθε μορφή εξουσίας, αντιϊεραρχικά, αντιεμπορευματικά. Σε αυτούς τους καταραμένους καιρούς που το κράτος προσπαθεί απεγνωσμένα και ματαία να υπνωτίσει την κοινωνία με νέα μέτρα καταστολής κατά διαδηλωτών για να μας πείσει πως το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να δουλεύουμε καλά και να καταναλώνουμε ακόμα καλύτερα, εμέις πρέπει να απαντήσουμε επιθετικά και άμεσα, χωρίς ξερόλες αντιπροσώπους, αλλά με την φωνή και τα όνειρα του καθένα να πλαισιώνουν τη λειτουργία του νέου αυτού χώρου. Πρόκειται για το κτίριο του παλιού ΠΙΚΠΑ που βρίσκεται στην γωνία των οδών Υγείας και Μεραμβέλλου. Η κατάληψη πραγματοποιήθηκε σήμερα Σαββάτο 16 μαϊου 2009 και είναι ήδη ανοιχτή σε όποιον θέλει να βοηθήσει και να συμμετέχει σε αυτήν την νέα προσπάθεια. Την κυριακή 17 Μαϊου 2009 στις 21:00 θα πραγματοποιηθεί βιντεοπροβολή στο χώρο της κατάληψης.

10, 100, 1000δες καταλήψεις ενάντια σε έναν κόσμο οργανωμένης πλήξης.
Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες ,


Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες , ,

Κλιμάκωση της καταστολής σε Τσιάπας και Οαχάκα. Επιθέσεις και συλλήψεις βάσεων στήριξης του EZLN και μελών της Άλλης Καμπάνιας στην Τσιάπας. Συλλήψεις ιθαγενών σε κοινότητες της Οαχάκα.

Η πολιτική και οικονομική εξουσία του Μεξικού με το πρόσχημα της καταπολέμησης του λαθρεμπορίου ναρκωτικών και του οργανωμένου εγκλήματος κλιμακώνει τα τελευταία χρόνια τον πόλεμο ενάντια στους Zαπατίστας, την Άλλη Καμπάνια και τις αντιστάσεις που ξεφυτρώνουν συνεχώς σε διάφορες γωνιές της χώρας.

Μόνο μέσα στο 2009 έχουν καταγραφεί δεκάδες επιθέσεις, εισβολές και εκκενώσεις αυτόνομων εξεγερμένων ζαπατιστικών κοινοτήτων, δολοφονίες, συλλήψεις, απειλές, εκτοπισμοί, βιασμοί, απαγωγές, πυροβολισμοί, καταστροφές σπιτιών, στην Τσιάπας, την Οαχάκα, το Γκερέρο, την πολιτεία του Μεξικoύ κ.λπ. Ένας «πόλεμος χαμηλής έντασης», που βέβαια μόνο χαμηλής δεν είναι.

Στις 5 Ιανουαρίου, μέλη της παραστρατιωτικής οργάνωσης ORCAO (Organización de Caficultores de Ocosingo – Οργάνωση Καφεκαλλιεργητών του Οκοσίνγκο), που πρόσκειται στο κεντροαριστερό κόμμα PRD, επιτέθηκαν σε βάσεις στήριξης του EZLN στην κατειλημμένη από το 1994 περιοχή του Μπόσκε Μπονίτο. Ακολούθησε σύγκρουση, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό δύο Ζαπατίστας και αρκετών παραστρατιωτικών, οι οποίοι τράπηκαν σε φυγή. Συνήθης τακτική της παραστρατιωτικής αυτής οργάνωσης, όπως καταγγέλλει το Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης του Καρακόλ της Μορέλια, είναι η κατάληψη γης προκειμένου να πουληθεί σε καλή τιμή.

Δύο μέρες αργότερα, το ίδιο Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης του Καρακόλ της Μορέλια καταγγέλλει μια σειρά βίαιων ενεργειών και προκλήσεων από παραστρατιωτικούς του Θεσμικού Επαναστατικού Κόμματος (PRI), φτάνοντας μέχρι και την απαγωγή τουριστών, τους οποίους θεώρησαν αλληλέγγυους στο ζαπατιστικό αγώνα, στα λουτρά Ελ Σαλβαδόρ, περιοχή που βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο του Καρακόλ. Το ίδιο βράδυ, οι παραστρατιωτικοί επιτέθηκαν με πέτρες και μπουκάλια σε συντρόφους Ζαπατίστας της περιοχής, καταγγέλλοντάς τους στην αστυνομία ως «απαγωγείς».

Στις 21 Φεβρουαρίου, καταγράφονται αυξημένες περιπολίες στρατιωτικών αεροπλάνων και ελικοπτέρων πάνω από τις κοινότητες του δήμου Σαν Αντρές Σακαμτστέν δε Λος Πόμπρες, κυρίως πάνω από το Καρακόλ του Οβεντίκ, της περιφέρειας των Λος Άλτος.

Στις 25 του ίδιου μήνα, μια ομάδα του ομοσπονδιακού στρατού, καθοδηγούμενη από ένστολους παραστρατιωτικούς του Θεσμικού Επαναστατικού Κόμματος (PRI), με πρόσχημα την έρευνα για φυτείες μαριχουάνας, κατευθύνθηκαν στην κοινότητα Τίβο, παρενοχλώντας τις βάσεις στήριξης του EZLN της περιοχής.

Το Μάρτιο, το Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης του Καρακόλ της Γκαρούτσα καταγγέλλει ότι η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Ηλεκτρισμού (CFE), σε συνεργασία με τις επίσημες δημοτικές αρχές, προχώρησαν στην διακοπή της ηλεκτροδότησης και την κλοπή καλωδίων από τις βάσεις στήριξης του EZLN της κοινότητας Μάγια Τσελτάλ, του Αυτόνομου Δήμου Φρανσίσκο Γκόμεζ.

Στον αυτόνομο δήμο Λούσιο Καμπάνιας, του Καρακόλ της Μορέλια, το τελευταίο διάστημα, μέλη της παραστρατιωτικής οργάνωσης ORCAO του κεντροαριστερού κόμματος έχουν προκαλέσει τρεις πυρκαγιές, δύο στο δάσος και μία στο νέο κέντρο του χωριού Σαν Ισίντρο, ενώ στις 27 Μαρτίου αποπειράθηκαν να κάψουν ένα συνεταιριστικό οίκημα. Παράλληλα, εμπλέκονται σε παράνομο κόψιμο και πώληση δασικής ξυλείας, ενώ η εκτόξευση απειλών αποτελεί καθημερινή τακτική τους.

Τον Απρίλιο, βάσεις στήριξης της κοινότητας Σοκόν του δήμου Σινακαντάν στην περιοχή των Άλτος δέχονται για άλλη μια φορά απειλές και επιθέσεις από Περεδίστες γειτονικής κοινότητας (οπαδούς του κεντροαριστερού κόμματος PRD). Η συγκεκριμένη κοινότητα βρέθηκε στο επίκεντρο των συγκρούσεων ήδη από το 2002, όταν οι ίδιοι παραστρατιωτικοί διέκοψαν την υδροδότηση των βάσεων στήριξης του EZLN, ενώ το 2004 επιτέθηκαν ένοπλα και με τη στήριξη των δημοτικών αρχών και της αστυνομίας, εγκλωβίζοντας μια πορεία 4000 Ζαπατίστας.

Στις 13 Απριλίου, συλλαμβάνονται 6 ιθαγενείς του εχίδο Σαν Σεμπαστιάν Μπατσαχόν, μέλη της Άλλης Καμπάνιας των Ζαπατίστας, κατηγορούμενοι για «κλοπές σε επιβαίνοντες σε διερχόμενα αυτοκίνητα και λεωφορεία».

Στις 15 Απριλίου, σύντροφοι των συλληφθέντων, κάτοικοι του εχίδο Σαν Σεμπαστιάν Μπατσαχόν, προχωρούν, παρά την προκλητική εμφάνιση του στρατού, στο κλείσιμο του αυτοκινητόδρομου στη διασταύρωση Άγουα Ασούλ, απαιτώντας την απελευθέρωση των συντρόφων τους. Στις 17 Απριλίου, 1000 αστυνομικοί της Πολιτειακής Αστυνομίας Πρόληψης (PEP), της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας Πρόληψης (PFP) και της Γενικής Εισαγγελίας κατευθύνονται προς το σημείο του μπλόκου, με ομοσπονδιακή εντολή να επιτεθούν. Οι διαταγές αλλάζουν και καταλήγουν σε γειτονική κοινότητα, όπου μετά από συνεννόηση με τους παραστρατιωτικούς Πριίστες (οπαδοί του κόμματος PRI) της περιοχής, προκαλούνται συγκρούσεις με τους Ζαπατίστας. Παράλληλα, ένα δεύτερο κομβόι από αστυνομικούς της Ειδικής Αστυνομίας (τους λεγόμενους «Σεκτοριάλες», οι οποίοι, μαζί με την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ερευνών, αποτελούν τα σκληρότερα τμήματα των μεξικανικών σωμάτων ασφαλείας), της Πολιτειακής Αστυνομίας Πρόληψης, της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ερευνών (AFI) και της Δημόσιας Ασφάλειας, επίσης κατευθυνόμενο προς το μπλόκο, εισβάλλει με τη στήριξη των παραστρατιωτικών της OPDDIC στον αυτόνομο ζαπατιστικό δήμο Σαν Χοσέ εν Ρεμπελδία (Εξεγερμένο Σαν Χοσέ). Την ίδια μέρα, δύο συντρόφισσες της Άλλης Καμπάνιας καταγγέλλουν απόπειρα βιασμού από τους αστυνομικούς στην περιοχή της Άγουα Ασούλ, οι οποίοι ευθύνονται και για την κλοπή χρημάτων.

Στις 18 Απριλίου, συλλαμβάνεται ενώ επιστρέφει στην κοινότητά του ένας Ζαπατίστας από τον αυτόνομο δήμο Κομαντάντα Ραμόνα, καθώς και ένα ακόμη μέλος της Άλλης Καμπάνιας.

Αμέσως μετά τη σύλληψη των συντρόφων, δημοσιεύονται με πληρωμένη καταχώρηση οι φωτογραφίες τους στον τύπο με σχόλια όπως «εξαρθρώθηκε σπείρα ληστών», κ.λπ. Οι κρατούμενοι, η Άλλη Καμπάνια της Τσιάπας, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δικηγόροι καταγγέλλουν τα ιδιαίτερης αγριότητας βασανιστήρια, τις απάνθρωπες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων προκειμένου να τους αποσπάσουν ομολογία, την απουσία δικηγόρων και μεταφραστών κατά τη διάρκεια της ανάκρισης (όλοι είναι ιθαγενείς τσελτάλες που δε γνωρίζουν καλά την ισπανική γλώσσα), την παραβίαση του τεκμηρίου της αθωότητας με τη δημοσίευση των φωτογραφιών τους . Μετά τις καταγγελίες, η Εισαγγελία καλεί ξανά τους συλληφθέντες σε απολογία, αυτή τη φορά με παρουσία δικηγόρου και μεταφραστή της προτίμησής τους, προκειμένου να αποφασίσει (στις 8 Μαΐου) αν θα παραπεμφθούν σε δίκη ή θα απελευθερωθούν. Κατά την απολογία τους όλοι δηλώνουν αθώοι, κατηγορούν την αστυνομία και τις δικαστικές αρχές για βασανισμούς και παραβιάσεις δικαιωμάτων, ενώ καταγγέλλουν την μεθοδευμένη προσπάθεια της ομοσπονδιακής (που πρόσκειται στο δεξιό κόμμα PAN) και της πολιτειακής κυβέρνησης (που πρόσκειται στο κεντροαριστερό PRD) να κάμψει το κίνημα αντίστασης ενάντια στα νεοφιλελεύθερα οικονομικά προγράμματα, όπως είναι η δημιουργία μεγάλου αυτοκινητόδρομου που θα ενώσει την πόλη Σαν Κριστόμπαλ με την αρχαιολογική τουριστική περιοχή του Παλένκε, η προώθηση οικοτουριστικών προγραμμάτων κ.λπ. «Το έδαφός μας είναι πλούσιο σε νερό, ζώα, φυσικούς πόρους. Για το λόγο αυτό, και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Καλδερόν και η πολιτειακή του Χουάν Σαμπίνες έχουν δηλώσει δημόσια πως θέλουν να φτιάξουν την Κανκούν (τουριστικό θέρετρο της Καραϊβικής) της Τσιάπας, αφαιρώντας από εμάς τους ιθαγενείς τη γη, που είναι η ίδια μας η ζωή, μόνο και μόνο για να πλουτίσουν οι εγχώριες και ξένες εταιρίες και τα στελέχη της κυβέρνηση. Η γη είναι η ζωή μας, από εκεί τρώμε, αυτήν δουλεύουμε, σε αυτή μεγαλώνουν τα παιδιά μας, για μας είναι κάτι ιερό. Γι’ αυτό πιστεύουμε πως η γη δεν πουλιέται. Μοναχά τη δουλεύουμε και τη φροντίζουμε».

Στις 26 Απριλίου, βάσεις στήριξης του EZLN των κοινοτήτων Άγουα Ασούλ και Άγουα Κλάρα δέχονται επίθεση με πυροβολισμούς από ομάδα της Ειδικής Αστυνομίας (Σεκτοριάλες), η οποία διαρκεί πάνω από 4 ώρες, ενώ την ίδια στιγμή, ελικόπτερο της Δημόσιας Ασφάλειας κάνει πτήσεις υπερβολικά χαμηλές, πάνω από τις στέγες των σπιτιών των βάσεων στήριξης της κοινότητας. Οι πυροβολισμοί συνεχίζονται και τη νύχτα, αυτή τη φορά από το βουνό, δημιουργώντας ένα σκηνικό ψεύτικης σύγκρουσης, στημένο από την αστυνομία και τους παραστρατιωτικούς, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα καλό άλλοθι για περαιτέρω κατασταλτικές ενέργειες.

Ωστόσο, το ίδιο σκηνικό πολέμου έχει στηθεί σε όλο το Μεξικό.

Στην Οαχάκα, στις 6 Μαΐου, 1500 αστυνομικοί της Πολιτειακής και της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας Πρόληψης, της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ερευνών και της Δικαστικής Αστυνομίας προχωρούν στη βίαιη εκκένωση της κατασκήνωσης και του μπλόκου που είχαν στήσει από τις 16 Μαρτίου κάτοικοι των κοινοτήτων Σαν Χοσέ δελ Προγκρέσο, Μαγκνταλένα Οκοτλάν, Σάντα Λουσία και Ελ Μαγκέι Λάργο, στην είσοδο των ορυχείων καναδικών και μεξικανικών συμφερόντων Κουσκατλάν, ζητώντας να ανακληθεί η άδεια λειτουργίας τους, λόγω των καταστροφικών συνεπειών που προκαλούν στο περιβάλλον. Πυροβολισμοί, δακρυγόνα, ξύλο, τραυματίες, έφοδοι σε σπίτια, πάνω από 20 συλληφθέντες και ολόκληρες κοινότητες σε αστυνομικό κλοιό, ο οποίος δεν έχει λήξει ως τη στιγμή που γράφεται το κείμενο αυτό.

Στην πόλη του Μεξικού, η κατάληψη του αμφιθεάτρου Τσε Γκεβάρα του Πανεπιστημίου του UNAM, δέχεται πρωτοφανείς απειλές εκκένωσης από τις πρυτανικές αρχές όλων των αποχρώσεων, κάποιες από τις οποίες προτρέπουν ακροδεξιές ομάδες κρούσης να επιτεθούν, ενώ σύντροφοι του αυτοδιαχειριζόμενου ραδιοφώνου δέχονται ανοιχτές απειλές για τη ζωή τους υπό μορφή προγραφών. Δυστυχώς, το φαινόμενο αυτό δεν είναι πρωτόγνωρο για την εξεγερμένη κοινότητα του UNAM. Τον Απρίλιο του 2004, ο Πάβελ Γκονσάλες, μέλος ομάδας αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας, βρίσκεται άγρια δολοφονημένος και κρεμασμένος, αφού προηγούμενα είχε βασανιστεί και βιαστεί. Είχαν προηγηθεί απειλές από την ακροδεξιά οργάνωση Yankies ενάντια σε αντιεξουσιαστικές και ζαπατιστικές ομάδες.

Παρά την άγρια καταστολή, τους αντιτρομοκρατικούς νόμους αμερικανικού τύπου, όπως ο νόμος «Γκεστάπο», και το «υγειονομικό πραξικόπημα» των τελευταίων ημερών, οι φωνές αντίστασης από τα βουνά της Τσιάπας, από την Οαχάκα, το Γκερέρο, το Ατένκο, την Πόλη του Μεξικού δεν σιγούν. Κοινότητες οικοδομούν την αυτονομία τους, δίκτυα «Αντίστασης Πολιτών» στήνονται, ενώ το κίνημα ενάντια στην πληρωμή λογαριασμών απλώνεται και πέρα από τα όρια της Τσιάπας. Το δίκτυο αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους ενισχύεται. Εργαζόμενοι στην εκπαίδευση προχωρούν σε επισχέσεις εργασίας, ενάντια στο νέο νόμο για την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, εργάτες, γυναίκες, εργαζόμενοι/ες στο σεξ αυτοοργανώνονται, μακριά από συνδικαλιστικές ηγεσίες και κόμματα.

Είναι η εξέγερση της αξιοπρέπειας των από κάτω, των αποκλεισμένων, των καταπιεσμένων, αυτών που «αγωνίζονται για να ανατρέψουν την καθεστηκυία τάξη, να σκανδαλίσουν τις καλές συνειδήσεις, να γυρίσουν τον κόσμο ανάποδα». Απαλλαγμένοι από το ρόλο του «επαίτη», για τον οποίο τους προόριζε η πολιτική και οικονομική εξουσία, προχωρούν μόνοι τους στο χτίσιμο της αυτονομίας τους, διαλύοντας τις σχέσεις εξουσίας, δημιουργώντας και όχι διακηρύττοντας την ουτοπία της εξέγερσης.

Αλληλέγγυες/οι από τον αναρχικό, αντιεξουσιαστικό και ελευθεριακό χώρο

solidaridadzapatist@gmail.com

Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες , ,
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ


Ο ιός του ρατσισμού και της ξενοφοβίας έπληξε και την περιοχή μας. Νέα παιδιά και έφηβοι από την περιοχή της Σκάλας Λακωνίας στις 22-4 επιτέθηκαν σε Πακιστανούς μετανάστες που εργάζονται στις αγροτικές καλλιέργειες της περιοχής, ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες και αμείβονται στην κυριολεξία με ένα κομμάτι ψωμί.


Το κρούσμα αυτό δυστυχώς δεν είναι μεμονωμένο. Αποτελεί κρίκο μιας μακράς αλυσίδας επιθέσεων –συχνά δολοφονικών- ενάντια σε μετανάστες από πολίτες αλλά και αστυνομικούς σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, τόσο στα μεγάλα αστικά κέντρα όσο και στις αγροτικές περιοχές.


Καταδικάζουμε απερίφραστα κάθε τέτοια ενέργεια, θεωρώντας το ρατσισμό έναν από τους μεγαλύτερους εχθρούς των εργαζομένων και των νέων, ένα από τα μεγαλύτερα όπλα που διαθέτουν οι κρατούντες για να διασπούν τους εργαζόμενους και να ψαλιδίζουν τους μισθούς και τα δικαιώματά τους.


Δεν ξεχνάμε ούτε στιγμή ότι οι οικονομικοί μετανάστες είναι άνθρωποι όπως κι εμείς, με τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες ανάγκες, που ήρθαν εδώ αναζητώντας μια καλύτερη ζωή όπως πριν μερικές δεκαετίες οι Έλληνες μετανάστες βρέθηκαν στη Γερμανία, στην Αμερική ή στην Αυστραλία και το Βέλγιο.


Δεν ξεχνάμε ούτε στιγμή ότι η εργασία τους στηρίζει ουσιαστικά πολλούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας και ειδικά της αγροτικής παραγωγής, κι ότι χωρίς αυτούς και τα φτηνά τους μεροκάματα δεν θα μαζευόντουσαν τα αγροτικά προϊόντα, δεν θα είχαν γίνει τα έργα των ολυμπιακών αγώνων ούτε θα χτίζονταν οικοδομές.


Δεν ξεχνάμε ούτε στιγμή ότι ο ρατσισμός και η ξενοφοβία έστρωνε πάντα το δρόμο για το «αβγό του φιδιού», το φασισμό και το αυταρχικό χτύπημα των δημοκρατικών δικαιωμάτων, ενώ αντίθετα η αλληλεγγύη, η ενότητα ντόπιων και ξένων εργαζομένων, ο σεβασμός των διαφορετικών πολιτισμών αποτελούσαν πανίσχυρο όπλο τους στον αγώνα για καλύτερη ζωή, μεγαλύτερα μεροκάματα, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.


Γι’ αυτό:

Καταδικάζουμε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο κάθε εκδήλωση ρατσισμού και κάθε μορφή βίας ενάντια στους μετανάστες.

Δηλώνουμε αντίθετοι σε κάθε λογική που αντιμετωπίζει τους μετανάστες ως «μιάσματα» και «παιδιά ενός κατώτερου θεού».

Ζητάμε ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης (κατοικίας, υγιεινής κ.λπ.), ανθρώπινα μεροκάματα για τους μετανάστες, πλήρη ασφάλιση και δημόσια δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.


Τασσόμαστε ενάντια σε κάθε ρατσιστική διάκριση και θεωρούμε σωστό να υπάρχουν ίσα δικαιώματα εργασιακά, κοινωνικά, πολιτικά μεταξύ Ελλήνων και μεταναστών.

ΤΑΞΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΒΑΣΗΣ


Σκάλα Λακωνίας 28-04-09

Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες
­"Εφυγε" σε ηλικία 81 ετών, ο Λεωνίδας Χρηστάκης, εκδότης του "Ιδεοδρόμιου" και πολλών αναρχικων εντυπων και βιβλιων.

Τον Λεωνιδα τον γνωρισαμε, σαν αναρχικο εκδοτη μεσα απο την εφημεριδα-"βιβλο"- "ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ" και τα περιοδικα

"ΚΟΥΡΟΣ" και "PANDERMA",που ειχε κυκλοφορησει την εποχη της στρατιωτικης χουντας.

Οξυνους και συχνα αιρετικος,ηταν για την γενια μας ο"αναρχομπαμπας" που αγαπουσαμε να μισουμε στον Α/Α χωρο.

Ο Λεωνίδας Χρηστάκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1928. Ήταν απόφοιτος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας και της Σχολής Καλών Τεχνών. Επίσης, σπούδασε μουσική και ήταν ζωγράφος. Στην Κατοχή πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και συμμετείχε σε πολλές αντιστασιακές δράσεις,ενώ με τη χούντα φυλακίστηκε.
Για πολλά χρόνια ήταν στο στόχαστρο του μεταπολεμικού εμφυλιοπολεμικού κράτους λόγω της αντιεξουσιαστικης- αναρχικής ιδεολογίας του καθώς και των θεμάτων που τον συγκινούσαν, τα οποία προέρχονταν κυρίως από το περιθώριο της κοινωνίας. Τον συγκινούσαν οι καλλιτέχνες, οι ποιητές αλλά και οι παραβάτες: ληστές, πόρνες, αλήτες, πρεζόνια, όπως δήλωνε ο ίδιος.

Από το 1958 συνεργάστηκε ως ελεύθερος ρεπόρτερ με τα "Νέα" με τον Κώστα Νίτσο και τις "Εικόνες". Ως εικαστικός καλλιτέχνης είχε φτιάξει χίλια πορτρέτα, "από την πλατεία Βάθης μέχρι τη Μονή Πετράκη", όπως έλεγε ο ίδιος.Ορισμένες από τις εκδόσεις του: "Ο Γιώργος Σεφέρης και η μουσική", "Παράβαση-Αναφορές επάνω σε θέματα παραβατικών εκφράσεων στις διάφορες μορφές συμπεριφοράς, συγγραφής και τέχνης", "Λουμίδης-Ενα αγνοημένο φυτώριο ποιητών", "Ληστές-Αναφορές ανά τον κόσμο", "Η ιστορία της αλητείας", "Τζούλιο Καΐμη-Ενας αποσιωπημένος λόγιος", "Περικλής Γιαννόπουλος - Ο "τελευταίος" των Αθηναίων", "Από το φέρετρο του Σεφέρη ... στο 1984 του Οργουελ", "Βιοπραγματική ονοματοθεσία", "Χάος και κουλτούρα", "Ληστές - Παγκόσμια ιστορία της ληστείας", "Το λεξικό της ντάγκλας".

Ο Λεωνίδας Χρηστάκης -σύμφωνα με δική του επιθυμία- κηδεύτηκε με πολιτική κηδεία στο Νεκροταφείο Ζωγράφου


απο: http://omniasuntcommunianetcollective.blogspot.com/
­
Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες


Νέα πρόκληση στους Γάλλους χρήστες του Διαδικτύου: η αμφιλεγόμενη Επιτροπή Hadopi

«Αλλη μια φορά, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απέδειξε ότι αντέχει τις πιέσεις και μπορεί να προστατεύσει τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών: η τροπολογία 138/46 υιοθετήθηκε από την Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας», ζητωκραυγάζει το Blackout Europe.


Η εν λόγω τροπολογία διασφαλίζει ότι οποιοσδήποτε περιορισμός στα στοιχειώδη δικαιώματα και ελευθερίες των χρηστών του Διαδικτύου στην Ευρώπη θα πρέπει να βασίζεται σε δικαστική απόφαση, με εξαίρεση την εθνική ασφάλεια, οπότε μπορεί να έπεται. Η τροπολογία αυτή είχε γίνει δεκτή από τον Σεπτέμβριο του 2008 από την πλειοψηφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και είχε λάβει την έγκριση από την Κομισιόν, παρά τις ρητές απαιτήσεις της γαλλικής προεδρίας να απορριφθεί. Κατόπιν των πιέσεων αυτών και με το επιχείρημα ότι έρχεται σε αντίφαση με την εθνική νομοθεσία κρατών-μελών, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο την απέρριψε.

Επόμενη κρίσιμη ημερομηνία: 5 Μάη

Ωστόσο, η αρμόδια επιτροπή ITRE (Committee on Industry, Research and Energy) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου υιοθέτησε την τροπολογία 138/46, με ισχυρή πλειοψηφία 40 «ναι» έναντι 4 «όχι». Εντούτοις, συνιστάται εγρήγορση, καθώς θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι θα περάσει και από την Ολομέλεια.

Η απόφαση αποδυναμώνει την προσπάθεια του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί να περάσει νόμο στη χώρα του,όπου οι χρήστες του Διαδικτύου θα παρακολουθούνται από μια ειδική επιτροπή (HADOPI). Όσοι εντοπίζονται να κατεβάζουν μουσική και ταινίες θα εκτοπίζονται από το Διαδίκτυο για ένα χρόνο έπειτα από τρεις προειδοποιήσεις.

Ένα ακόμα θέμα παρακολούθησης των Ευρωπαίων βρίσκεται αυτές τις ημέρες στην επικαιρότητα, με αφορμή το σύστημα Phorm που εξετάζουν να υιοθετήσουν τέσσερις ISP στη Μεγάλη Βρετανία, παρά την προειδοποίηση της Ε.Ε. να «μην παρακολουθείτε τους πολίτες σας».

Διαβάστε περισσότερα Τεχνολογικά Νέα

Το ιστορικό της τροπολογίας 138/46

H τροπολογία 138/46 διασφαλίζει θεμελιώδη δικαιώματα των χρηστών στο Διαδίκτυο, όπως αυτό της ελεύθερης πρόσβασης σε οποιοδήποτε δικτυακό τόπο και σε οποιεσδήποτε υπηρεσίες ανεξαρτήτως παρόχου πρόσβασης (ISP).

Όπως υποστηρίζεται, η πρόσβαση το Διαδίκτυο στην Ευρώπη επιχειρείται να μετατραπεί σε «μπουκέτα υπηρεσιών» από τους ISP, όπως συμβαίνει με τις εταιρείες της καλωδιακής τηλεόρασης. Δηλαδή, οι πάροχοι να έχουν το δικαίωμα να αποκλείουν ή να επιτρέπουν επιλεκτικά ποιες υπηρεσίες και site θα επισκέπτονται οι πελάτες τους -ανάλογα με τα χρήματα που είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν για κάθε πακέτο. Αυτή η πρακτική θεωρείται λύση και για να περιοριστεί η ανταλλαγή αρχείων μουσικής και ταινιών μέσω των δικτύων P2P.

Η κατάργηση της τροπολογίας 138 θεωρήθηκε σοβαρή απειλή για την ελεύθερη πρόσβαση στο Ίντερνετ και τον τρόπο που μέχρι σήμερα χρησιμοποιείται, για αυτό οι Ευρωπαίοι χρήστες συγκεντρώθηκαν στο Blackout Europe.

Διαβάστε περισσότερα Τεχνολογικά Νέα

Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες ,

συνεχίζουμε.....



Μερικά «μεμονωμένα περιστατικά»:

- Το απόγευμα της Πέμπτης 2 Απριλίου 2009, πριν από την έναρξη εκδήλωσης-προβολής για το αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο «El Forat de la Vergonya» στο κέντρο της Βαρκελώνης, μπάτσοι και ασφαλίτες παραβιάζουν την είσοδο του Ταμείου Προνοίας Νομικών, που στεγάζεται ακριβώς απέναντι από το αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο Ναυαρίνου, ανεβαίνουν στο γραφείο του διευθυντή στον 5ο όροφο και εγκαθίστανται σ΄αυτό προκειμένου να επιδοθούν στην αγαπημένη τους απασχόληση: παρακολούθηση και καταγραφή όσων συμβαίνουν στο πάρκο.

- Τα ξημερώματα της Τετάρτης 22 Απριλίου 2009, στις 5 π.μ., το πάρκο δέχεται απρόκλητη και ιδιαίτερα βίαιη επίθεση από τα ΜΑΤ. Έχει προηγηθεί, έξι ολόκληρες ώρες πριν και από σημείο εκτός πάρκου, ρίψη δύο μολότοφ στη διμοιρία που σταθμεύει μόνιμα στη Χαρ. Τρικούπη. Με το πρόσχημα αυτό, 4 διμοιρίες των ΜΑΤ περικυκλώνουν το πάρκο και ξυλοκοπούν άγρια τον κόσμο που κάθεται εκεί, με χυδαίες ύβρεις, μίσος και σαδισμό. Προσάγουν τέσσερις ανθρώπους στη ΓΑΔΑ και στέλνουν στο νοσοκομείο άλλους δύο, με σπασμένα χέρια και ανοιγμένα κεφάλια, όπου και βρίσκονται μέχρι σήμερα. Πρόκειται για μια συνήθη πρακτική: κάθε φορά που συμβαίνει κάτι στην περιοχή, τα ΜΑΤ επελαύνουν γύρω από το πάρκο τρομοκρατώντας, βρίζοντας και προκαλώντας.

- Την Τετάρτη 29 Απριλίου 2009, διακόπτεται η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στο πάρκο. Όπως διαπιστώνεται, έχει παραβιαστεί από «αγνώστους» το κουτί της ΔΕΗ που βρίσκεται επί της Ζωοδόχου Πηγής, έχουν αφαιρεθεί ο μετρητής και η ασφάλεια και έχουν κοπεί τα καλώδια. Κάτι ανάλογο έχει συμβεί εξάλλου και στο πάρκο Κύπρου και Πατησίων, όπου έχει διακοπεί δύο φορές η παροχή νερού: στις 26 Ιανουαρίου 2009, όταν καταστράφηκε όλο το ποτιστικό σύστημα, και στις 22 Απριλίου, όταν αποσυνδέθηκε η παροχή με δολιοφθορά.

- Τα ξημερώματα της Κυριακής 3 Μαΐου 2009, «άγνωστοι» και πάλι αφαιρούν το ζωγραφισμένο πανό με το σύνθημα «Έξω τα ΜΑΤ από τον πλανήτη», που είχε τοποθετηθεί το Σάββατο 25 Απριλίου στο ταμπλό επί της Χαριλάου Τρικούπη, στη διάρκεια εκδήλωσης διαμαρτυρίας για την έφοδο και τους ξυλοδαρμούς από τα ΜΑΤ τρεις μέρες πριν.

Η αστυνομία και οι κάθε λογής συνεργάτες της (φασίστες, παρακρατικοί και «αγανακτισμένοι πολίτες») κάνουν με συνέπεια τη δουλειά τους: αποτελώντας το μακρύ χέρι της εξουσίας, εξαπολύουν «εκκαθαριστικές επιχειρήσεις», καταστρέφουν με κάθε μέσο δημιουργικά και αδιαμεσολάβητα εγχειρήματα και καταδιώκουν όσες και όσους συμμετέχουν σε αυτά στη βάση της ελευθερίας, της αυτοοργάνωσης και της έμπρακτης αλληλεγγύης.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στόχος της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας δεν είναι μόνο η ανυπότακτη ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων. Οι νέοι κατασταλτικοί νόμοι, οι στρατιωτικοποιημένες αστυνομικές δυνάμεις και τα πογκρόμ κατά των μεταναστών και των αγωνιζόμενων ανθρώπων, η συνεχιζόμενη ομηρία των συλληφθέντων του Δεκέμβρη, οι κάμερες και οι μεθοδεύσεις για την κατάργηση του κοινωνικού χαρακτήρα του πανεπιστημιακού ασύλου, οι απειλές κατά των αυτοδιαχειριζόμενων κατειλημμένων χώρων (κτιρίων και πάρκων) και των διαδικτυακών ιστότοπων αντιπληροφόρησης είναι μέρος της ίδιας εκστρατείας εξόντωσης κάθε κοινωνικής αντίδρασης, αμφισβήτησης και συλλογικού αγώνα των «από κάτω».

Όμως, γνωρίζουμε επίσης πολύ καλά ότι «η εξουσία είναι της Ιστορίας η ευκοιλιότητα». Εμείς πού αληθεύουμε; Στο εδώ και τώρα, στην ανυπάκουη καθημερινότητα, καλλιεργώντας τους δεσμούς συντροφικότητας και στεριώνοντας τις εξεγερμένες επιθυμίες και τις αντιστάσεις μας.

Ενάντια στο τίποτα της εξουσίας, έχουμε να αγωνιστούμε για τα πάντα!

Αυτοδιαχειριζόμενο Πάρκο Ναυαρίνου, Ζωοδόχου Πηγής και Χαρ. Τρικούπη

parkingparko.blogspot.com/

Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες , , ,

http://tsakthan.blogspot.com/2009/01/blog-post_20.html

Η Σχολή της Φρανκφούρτης και η κριτική θεωρία

του Θανάση Τσακίρη


Η «Σχολή της Φρανκφούρτης» πήρε το όνομά της από την ομώνυμη πόλη καθώς στο Πανεπιστήμιο της πόλης στεγαζόταν το Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών, που είχαν ιδρύσει το 1923 οι Felix Weil (ο πλούσιος πατέρας του οποίου πρόσφερε τα κεφάλαια ίδρυσης και λειτουργίας του), Max Horkheimer, Theodore Adorno, Herbert Marcuse και Erich Fromm. Οι αναλύσεις της σχολής οφείλουν πολλά στα γραπτά του Μαρξ, ιδιαίτερα της πρώτης Χεγκελιανής περιόδου του και, κυρίως, την έννοια της «αλλοτρίωσης». Επιπλέον ενδιαφέρονταν για την ψυχανάλυση, την οποία προσπάθησαν να συνδέσουν με το Μαρξισμός, κάτι που οι δογματικοί Μαρξιστές απέρριπταν μετά βδελυγμίας. Αυτές οι επιρροές είναι φανερές στην άποψή τους για τις κοινωνικές επιστήμες, στην κριτική τους για την μαζική κουλτούρα και τη θέση της τελευταίας στα πλαίσια μιας «διευθυνόμενης κοινωνίας».
Το πρώτο μεγάλο πρόγραμμα που έφερε σε πέρας η σχολή αφορούσε τη μελέτη της εξουσίας με αναφορά στα άτομα που πρόθυμα αλλά χωρίς λογική υποτάσσονται στα αυταρχικά καθεστώτα και τις ηγεσίες τους. Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύθηκαν το 1936 σε ένα δίτομο έργο με τίτλο «Μελέτη της εξουσίας και της οικογένειας» και σε μια σειρά μελέτες για το ναζισμό και το φασισμό.
Ένα νέο στοιχείο που έφεραν στην επιφάνεια από το έργο του Μαρξ ήταν ότι οι θεωρίες του για το χρήμα, την αξία, την ανταλλαγή και το φετιχισμό του εμπορεύματος δεν ισχύουν μόνο στο πεδίο της οικονομία αλλά επεκτείνονται σε ολόκληρο το πεδίο των κοινωνικών σχέσεων, δηλαδή θεωρούν ότι οι ανθρώπινες σχέσεις, ιδιωτικές και δημόσιες, κυριαρχούνται από ανταλλακτικές αξίες και εμπορευματικές μορφές. Τόνισαν ότι η κοινωνία και ο κόσμος βαδίζουν προς τη δημιουργία μιας «ολοκληρωτικά διευθυνόμενης οικονομίας με την εξέλιξη του καπιταλισμού σε μονοπωλιακό και με την ανάπτυξη του νέου βιομηχανικού κράτους. Σ’ αυτή την πορεία, σημαντικό θεωρούσαν το ρόλο που παίζει η τεχνολογία, οι τεράστιες επιχειρήσεις και τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και ενημέρωσης. Άνοιγε έτσι ο δρόμος για την παρακμή της δημοκρατίας και τη διάβρωση ως ολική απώλεια της ηθικής υπευθυνότητας των ατόμων. Η ταυτόχρονη ανάπτυξη του καπιταλισμού και της γραφειοκρατίας οδηγούσαν στην εγκαθίδρυση νέων μορφών ελέγχου.
Η κριτική και η παραδοσιακή θεωρία, σύμφωνα με τον Χορκχάιμερ διέφεραν σημαντικά. Από τον Καρτέσιο και ύστερα η νεωτερική φιλοσοφία και επιστήμη αντιμετώπιζαν το πρόβλημα της αφαιρετικότητας και του αντικειμενισμού. Το αποτέλεσμα ήταν να αποκοπούν από την κοινωνική πρακτική. Σε αντίθεση με αυτή την κατάσταση και τη νεώτερη εκδοχή του θετικισμού, η κριτική θεωρία στηρίζεται στην κοινωνική θεωρία και την μαρξική πολιτική οικονομία. Η συστηματική κριτική της υπάρχουσας κοινωνίας μπορεί να συμβάλει στη συγκρότηση ενός εναλλακτικού τύπου κοινωνίας στη θέση του καπιταλισμού και της τερατώδους εκδοχής του που ήταν ο ναζισμός και ο φασισμός. Ο Χορκχάιμερ θεωρούσε πως η κριτική θεωρία μπορούσε να δείξει ότι ο καπιταλισμός μετατρέπει τις έννοιες στο ακριβώς αντίθετό τους: η δίκαια ανταλλαγή μετατρέπεται σε ακραία ανισότητα και κοινωνικές αδικίες, η ελεύθερη οικονομία σε κυριαρχία του μονοπωλίου, η διατήρηση της κοινωνικής ζωής στην πτώχευση των ανθρώπων. Η κριτική θεωρία θα δημιουργούσε αναλύσεις του μετασχηματισμού του ανταγωνιστικού καπιταλισμό σε μονοπωλιακό καπιταλισμό και φασισμό και αποσκοπούσε να αποτελέσει μέρος της ιστορικής διεργασίας με την οποία ο σοσιαλισμός θα αντικαθιστούσε τον καπιταλισμό.
Οι θεωρίες της «πολιτιστικής βιομηχανίας» ή «βιομηχανίας της κουλτούρας» τόνιζαν τις διαδικασίες της βιομηχανοποίησης της κουλτούρας και της επιβολής των υπαγορεύσεων της μαζικής παραγωγής και κατανάλωσης που την καθορίζουν. Οι βιομηχανίες της κουλτούρας ήταν, στην πραγματικότητα, επιφορτισμένες με το καθήκον της επιτέλεσης της ειδικής λειτουργίας της ιδεολογικής νομιμοποίησης του καπιταλισμού και της ενσωμάτωσης των ατόμων στον τρόπο ζωής του. Οι θεωρητικοί της κουλτούρας, μέλη της Σχολής, εξέτασαν πρώτοι αυτοί την επίδραση της καταναλωτικής κοινωνίας στις κοινωνικές τάξεις που υποτίθεται ότι στον παραδοσιακό μαρξισμό είναι οι φορείς της σοσιαλιστικής επανάστασης. Αναζητήθηκαν, επομένως, νέοι φορείς της επανάστασης και της πολιτικής και κοινωνικής χειραφέτησης. Δύο ήταν οι σημαντικότεροι εκπρόσωποι της κριτικής θεωρίας για το θέμα της βιομηχανίας της κουλτούρας: ο Θίοντορ Αντόρνο και ο Βάλτερ Μπένγιαμιν (δεν ήταν επισήμως μέλος της σχολής αλλά συμφωνούσε σε πολλά σημεία με τη φιλοσοφία της και το επιστημονικό πρόγραμμά της).

Βάλτερ Μπένγιαμιν: η μαζική κουλτούρα και η διάλυση της «αύρας»

Ο Βάλτερ Μπένγιαμιν είναι ο πρώτος από τους εκπροσώπους της κριτικής θεωρίας αλλά και των ριζοσπαστών διανοουμένων γενικώς, που ασχολήθηκε με τις ανερχόμενες νέες τεχνολογίες της πολιτισμικής παραγωγής. Ήταν. επίσης, ο πρώτος που διείδε ότι υπάρχουν δυνατότητες των νέων τεχνολογιών που μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη χειραφέτηση για την ανθρώπινη χειραφέτηση. Στο έργο του «Το έργο τέχνης της εποχή της μηχανικής αναπαραγωγής» , στο οποίο ανατρέχει στην αρχαία ελληνική ιστορία και φτάνει ως τις μέρες του μονοπωλιακού καπιταλισμού για να μελετήσει την εξέλιξή των μέσων επικοινωνίας, ο Μπένγιαμιν τόνισε πως τα νέα μέσα μαζικής ενημέρωσης και επικοινωνίας αντικαθιστούσαν τις παλιότερες μορφές κουλτούρας. Χρησιμοποίησε τη λέξη «αύρα» για να τονίσει την αίσθηση του δέους και του σεβασμού που υποτίθεται ότι νοιώθει κανείς όταν βλέπει ή ακούει μοναδικά έργα τέχνης και μουσικής. Αυτή η αύρα δεν είναι αναπόσπαστο μέρος του ίδιου του αντικειμένου αλλά των εξωτερικών χαρακτηριστικών του (ποιος είναι ο κάτοχος και ιδιοκτήτης του, ο περιορισμένος χρόνος έκθεσής του, η δημοσιοποιημένη αυθεντικότητά του ή η πολιτιστική αξία του). Άρα, η αύρα είναι ενδεικτική της παραδοσιακής σχέσης της τέχνης με τις πρωτόγονες, τις φεουδαρχικές και τις αστικές δομές εξουσίας και της περαιτέρω σχέσης της με τις μαγικές, θρησκευτικές και κοσμικές τελετουργίες. Με την ανάπτυξη των συστημάτων τεχνικής αναπαραγωγής των έργων τέχνης και με την εφεύρεση μορφών τέχνης χωρίς ύπαρξη «πρωτοτύπων» (π.χ. κινηματογράφος) μπορούν όλοι/ες να βιώσουν ως μαζικό κοινό την εμπειρία της τέχνης που έχει απελευθερωθεί από τα δεσμά του χώρου και της τελετουργίας με αποτέλεσμα την διάλυση της «αύρας». Ο Μπένγιαμιν, κατ’ αυτό τον τρόπο, δείχνει ότι δε συμμερίζεται την άποψη άλλων μελών της Σχολής, όπως ο Theodor Adorno που ανησυχούσε για την συνεπαγόμενη από τη μαζική παραγωγή και κατανάλωση διαταραχή της σχέσης της τέχνης με τις δυνατότητες κοινωνικής χειραφέτησης, απελευθερωτικού στοχασμού και επαναστατικής φαντασίας. Ο Μπένγιαμιν θεωρούσε ότι η σχέση τέχνης και πραγματικότητας ήταν πολύ πιο σύνθετη και η διάλυση της «αύρας» εμπεριέχει τις δυνατότητες της κοινωνικής απελευθέρωσης και της πολιτικοποίησης της τέχνης σε επαναστατική κατεύθυνση σε αντίθεση με τον φασισμό και το ναζισμό της εποχής τους που αισθητικοποιούσαν την πολιτική με σκοπό τον κοινωνικό έλεγχο των μαζών. Αναλύοντας τον κινηματογραφικό τομέα συγκεκριμένα, έδειξε πώς μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία ενεργών υποκειμένων, που να μπορούν να αντιληφθούν και να αναλύσουν τις εμπειρίες από την υπό διαρκή μεταβολή και αναταραχή βιομηχανική αστική κοινωνία των μεγαλουπόλεων. Δεν έπαψε, βέβαια, να επικρίνει τα προϊόντα και τις λειτουργίες της βιομηχανίας της κουλτούρας. Ο Μπένγιαμιν πιστός στις απόψεις του, τις οποίες συμμεριζόταν ο μεγάλος θεατρικός σκηνοθέτης Μπέρτολντ Μπρεχτ, καταπιάστηκε με τη συγγραφή κινηματογραφικών και θεατρικών σεναρίων.

Theodore Adorno και Max Horkheimer: Η διαλεκτική του διαφωτισμού

Επί της ουσίας, στις απόψεις του Μπένγιαμιν απάντησαν οι Αντόρνο και Χορχάιμερ με το έργο τους για τη διαλεκτική του διαφωτισμού. Υποστήριξαν ότι το σύστημα της πολιτιστικής παραγωγής (κινηματογραφικές ταινίες, ραδιοφωνικές εκπομπές, εφημερίδες και περιοδικά) ελεγχόταν από τις διαφημιστικές και εμπορικές επιταγές, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να ενσταλάζεται στους ανθρώπους η νοοτροπία της υποτέλειας στον καταναλωτικό καπιταλισμό. Υπό την πίεση του σύγχρονου κοινωνικού συστήματος οι λέξεις απέκτησαν αρνητικές έννοιες: ο Λόγος και ο Διαφωτισμός μετατράπηκαν από εργαλεία αλήθειας και απελευθέρωσης μετατράπηκαν σε εργαλεία κυριαρχίας. Ο Λόγος έγινε «εργαλειακός» και μείωσε τις ανθρώπινες υπάρξεις και τη φύση σε αντικειμενοποιημένα πράγματα και σε μετρήσιμες αριθμητικές ποσότητες. Διευκολύνθηκε η επιτάχυνση των εξελίξεων και ανακαλύψεων στην επιστήμη και την τεχνολογία αλλά, ταυτόχρονα, δημιουργήθηκε τεράστιο ηθικό κενό που οδήγησε στην κοινωνική ψύχωση κι αυτή με τη σειρά της στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζιστικών και φασιστικών καθεστώτων καθώς και στα γκουλάγκ της Σταλινικής ΕΣΣΔ. Η κουλτούρα μετατράπηκε σε μαζική διασκέδαση και η δημοκρατία παρήκμασε προς όφελος της κυριαρχίας των λαοπλάνων χαρισματικών ηγετών τύπου Μουσολίνι και Χίτλερ πάνω στις ανθρώπινες μάζες. Οι άνθρωποι, ουσιαστικά αποκήρυξαν τις ενδότερες επιθυμίες τους για να αφομοιωθούν από ένα τερατώδες διαστροφικό σύστημα που τους κατέστησε παθητικούς φορείς πολέμου και καταδίωξης.
Οι Αντόρνο και Χορκχάιμερ κατηγορήθηκαν ότι εστίασαν υπερβολικά στην ιδέα της χειραγώγησης και της μαζικής εξαπάτησης. Όμως, παρά την κριτική που τους ασκήθηκε, αυτοί επέμειναν σθεναρά υποστηρίζοντας ότι η θεωρία τους διορθώνει εκείνες τις απόψεις που υποβαθμίζουν τους τρόπους με τους οποίους οι βιομηχανίες των ΜΜΕ ασκούν εξουσία πάνω στο κοινό τους επιβάλλοντάς τους να συμπεριφέρονται με κομφορμιστική λογική και να υποτάσσονται στις επιταγές της διαφημιστικής και εμπορικής αγοράς.

Ο Jürgen Habermas και η δημόσια σφαίρα

Ο Γιούρκεν Χάμπερμας είναι νεότερο μέλος της Σχολής και φοιτητής των Αντόρνο και Χορκχάιμερ. Το 1962 στο σημαντικότερο βιβλίο της πρώιμης μαρξιστικής δουλειάς του ο Χάμπερμας εξετάζει τους τρόπους με τους οποίους διαμορφώθηκε ιστορικά η πολιτιστική βιομηχανία για την οποία μίλησαν οι δάσκαλοί του. Η αστική κοινωνία του 18ο και 19ου αιώνα διαμόρφωσε μια «δημόσια σφαίρα» που παρεμβαλλόταν ανάμεσα στην κοινωνία πολιτών και στο κράτος και μεσολαβούσε μεταξύ δημοσίων και ιδιωτικών συμφερόντων . Η αστική δημόσια σφαίρα συνέβαλε στην εδραίωση και εμβάθυνση του πεδίου δημοκρατικής συζήτησης και γνώμης που αντιτασσόταν στην κρατική εξουσία και στα πανίσχυρα συμφέροντα που διαμόρφωναν την κοινωνία. Βρήκε την έκφρασή της στα σαλόνια και στα καφέ, στις εφημερίδες και στα περιοδικά και τους εκδοτικούς οίκους που άνθιζαν στην Ευρώπη του 18ου και του 19ου αιώνα. Η μετάβαση από τη φιλελεύθερη δημόσια σφαίρα του Διαφωτισμού, που οδήγησε στις αστικές επαναστάσεις της Γαλλίας και της Αμερικής, στην κυριαρχούμενη από τα ΜΜΕ σφαίρα στη φάση του «προνοιακού κρατικού καπιταλισμού» και της «μαζικής δημοκρατίας» συνοδευόταν από την επικράτηση των γιγαντιαίων εθνικών -και αργότερα πολυεθνικών- επιχειρήσεων που μετέτρεψαν την ορθολογική δημόσια συζήτηση της δημόσιας σφαίρας από μηχανισμό συναίνεσης δια του κριτικού διαλόγου σε μηχανισμό συναίνεσης δια της χειραγώγησης. Οι πολίτες από σκεπτόμενα ορθολογικά άτομα μετατράπηκαν σε άβουλους καταναλωτές διασκεδαστικών εκπομπών και ειδήσεων.
Στον Χάμπερμας ασκήθηκε κριτική γιατί τείνει να εκθειάζει και να εξιδανικεύει αυτή τη δημόσια σφαίρα του 18ου αιώνα ξεχνώντας ότι από αυτήν αποκλείονταν οι πληβείοι εργάτες, οι γυναίκες κ.α. Παρ’ όλα αυτά ο Χάμπερμας επέμενε ότι μια δημόσια σφαίρα, πράγματι, αναδύθηκε επιτρέποντας σε ορισμένα μέλη της κοινωνίας να συμμετέχουν στη δημόσια συζήτηση και ταυτόχρονα να αντιστέκονται στην αυθαιρεσία της αυταρχικής κρατικής εξουσίας.

Ο Herbert Marcuse και ο μονοδιάστατος άνθρωπος

Ο Χ. Μαρκούζε παρέμεινε στις ΗΠΑ μετά την επιστροφή των υπόλοιπων εξόριστων μελών της Σχολής στη Γερμανία και αναδείχθηκε σε ιδεολογικό γκουρού των φοιτητικών κινημάτων της Βόρειας Αμερικής στη δεκαετία του ’60 των αντιπολεμικών και αντιρατσιστικών κινητοποιήσεων. Με το πρώτο βιβλίο του εισήγαγε στις ΗΠΑ τη συζήτηση για τον Hegel προσπαθώντας να αναθεωρήσει τις παραδοσιακές οπτικές για τη μεθοδολογία του. Επανεισάγει τη διαλεκτική σε μια πανεπιστημιακή κοινωνία που κυριαρχείται από το μεθοδολογικό εμπειρισμό. Μελετά και το είναι και το δέον των πραγμάτων προσπαθώντας να εξηγήσει τις εντάσεις ανάμεσα στο δεδομένο και στο δυνατό, ανάμεσα στο άμεσο φαινόμενο και στην τελική πραγματικότητα. Αρνείται να προσδώσει κύρος και αυθεντία στο υπάρχον δείχνοντας ότι έχει τη δυνατότητα να αλλαχθεί. Κάθε υπάρχον εμπεριέχει και την άρνησή του. Η «άρνηση της άρνησης» είναι το στοιχείο εκείνο που συγκροτεί την «κριτική θεωρία».

Προσπάθησε επίσης να συνδυάσει το Μαρξισμό και την Ψυχανάλυση. Στο έργο του για το «μονοδιάστατο άνθρωπο» θεωρητικοποίησε την παρακμή των επαναστατικών δυνατοτήτων στις καπιταλιστικές κοινωνίες αποδίδοντάς την στη ανάπτυξη των νέων μορφών κοινωνικού ελέγχου. Η «αναπτυγμένη βιομηχανική κοινωνία» δημιουργεί ψευδείς ανάγκες που δένουν το άτομο με την υπάρχουσα οργάνωση της παραγωγής και κατανάλωσης την οποία αναπαράγουν με τη διαρκή παρέμβασή τους η κουλτούρα των ΜΜΕ, η διαφήμιση, η βιομηχανική διαχείριση και ο φιλελεύθερος λόγος με την συνεχή προσπάθεια εξάλειψης της κριτικής και της ριζικής αντιπολίτευσης. Το αποτέλεσμα είναι η επικράτηση ενός «μονοδιάστατου» τρόπου σκέψης και συμπεριφοράς. Έτσι, ο Μαρκούζε έθεσε υπό ριζική αμφισβήτηση δύο βασικές θέσεις του παραδοσιακού Μαρξισμού. Κατά πρώτον, την ιδέα του προλεταριάτου ως αξιόπιστου φορέα επαναστατικής αντιπολίτευσης και, κατά δεύτερον, την ιδέα της αναπόφευκτης κατάρρευσης του καπιταλιστικού συστήματος. Αντί να αναζητά την αποκλειστικότητα της επανάστασης στην εργατική τάξη, τόνισε ότι εν δυνάμει επαναστατικοί φορείς ήταν οι μη ενσωματωμένες στο σύστημα μειονότητες, οι παρείσακτοι και η ριζοσπαστική διανόηση μέσω της διαμόρφωσης της «μεγάλης άρνησης». Απέναντι στο δογματικό σοβιετικό Μαρξισμό και τη δικτατορία του κόμματος ο Μαρκούζε ενέπνευσε τις δυνάμεις μιας Νέας Αριστεράς που συνδύασε με κριτικό τρόπο το Μαρξισμό και τις ιδέες της συμμετοχικής δημοκρατίας και του ανοίγματος σε μια σειρά πλουραλιστικών συμμαχιών, που περιλαμβάνουν κοινωνικά κινήματα και ομάδες σχετικά με θέματα όπως το κοινωνικό φύλο, η φυλή, η σεξουαλικότητα, η ειρήνη και το περιβάλλον. Ο Μαρκούζε συνέχισε ακατάπαυστα να ασκεί σκληρή κριτική στην αναπτυγμένη καπιταλιστική βιομηχανική κοινωνία, εκτός των άλλων και για το μιλιταρισμό, το ρατσισμό, το σεξισμό, τον ιμπεριαλισμό και την βίαιη αποικιακού χαρακτήρα παρέμβασή της στις αναπτυσσόμενες χώρες του λεγόμενου «Τρίτου Κόσμου».

Κριτική της «κριτικής θεωρίας»

Μια αρκετά ισχυρή κριτική που ασκήθηκε στη Σχολή της Φρανκφούρτης είναι ότι η νοοτροπία που επηρεάζει μεγάλο μέρος των απόψεων, ιδιαίτερα των κλασικών της, οδηγεί ουσιαστικά σε μια ρομαντική και ελιτίστικη κριτική της μαζικής κουλτούρας καλυπτόμενη από ένα «νεομαρξιστικό» μανδύα. Πολλοί εξ αριστερών επικριτές τονίζουν πως η «κριτική θεωρία» δεν είναι τίποτε άλλο από μορφή αστικού ιδεαλισμού που δεν σχετίζεται με πολιτική πρακτική και δεν συνδέεται με τα ριζοσπαστικά επαναστατικά κινήματα. Επιπλέον, ο πεσιμισμός πολλών μελών της Σχολής θα μπορούσε να θεωρηθεί ως προάγγελος της μεταμοντέρνας μελαγχολίας του τέλους του 20ού αιώνα που είχε ως αποτέλεσμα την εγκατάλειψη της διεκδίκησης μιας άλλης κοινωνίας, κάτι που άρχισε να ξεπερνιέται όταν τα νέα κοινωνικά κινήματα διακήρυξαν ότι «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός».


Σημειώσεις - παραπομπές
Benjamin, W. (1936) The Work of Art in the Age of Mechanical Reproduction (http://www.marxists.org/reference/subject/philosophy/works/ge/benjamin.htm)
Αντόρνο, Θ. και Χορκχάιμερ Μ. (1996) Διαλεκτική του διαφωτισμού: Φιλοσοφικά αποσπάσματα. Αθήνα: Εκδ. Νήσος. «Το γεγονός ότι ο υγειονολογικά καθαρός χώρος του εργοστασίου και τα συναφή, Φόλκσβάγκεν και παλαί ντε σπορ, εξοντώνουν στην αμβλύνοιά τους τη μεταφυσική θα μας άφηνε ακόμη αδιάφορους, ότι αυτά όμως μέσα στο κοινωνικό όλον γίνονται τα ίδια μεταφυσική, μεταβάλλονται σε ιδεολογικό παραπέτασμα, πίσω από το οποίο συγκεντρώνεται η πραγματική συμφορά, αυτό δεν αδιάφορο. Από εδώ ξεκινούν τα αποσπάσματά μας».
Βλ. Habermas, J. (1962/1989) The Structural Transformation of the Public Sphere: An Inquiry into a Category of Bourgeois Society. Cambridge, MA:MIT Press (αποσπάσματα στην ιστοσελίδα http://www.users.muohio.edu/mandellc/myhab.htm)
Σε γενικές γραμμές η «κοινωνία των πολιτών» είναι δημόσιος χώρος μεταξύ του κράτους και της ιδιωτικής κοινωνίας (οικογένεια, επιχειρήσεις) όπου οι πολίτες οργανώνονται και δραστηριοποιούνται για να προωθήσουν κοινούς κοινωνικούς, πολιτικούς και οικονομικούς στόχους και ιδέες και να προστατέψουν τα συμφέροντά τους ή άλλων κοινωνικών ομάδων.
Βλ. Μαρκούζε, Χ. (1982) Λογική και Επανάσταση. Αθήνα: Εκδ. Ύψιλον.
Βλ. Μαρκούζε Χ. (1981) Έρως και Πολιτισμός. Αθήνα: Εκδ. Κάλβος.
Βλ. Μαρκούζε Χ. (1971) Ο Μονοδιάστατος Άνθρωπος, Αθήνα: Εκδ. Παπαζήσης.
Μαρκούζε, Χ. (1985) Αρνήσεις. Αθήνα: Εκδ. Ύψιλον.
Για το έργο και τη βιογραφία του Μαρκούζε βλ. Μανιάτης, Γ.Ι. Σαγκριώτης, Γ. και Χρύσης, Α.Α (επιμ) (1999) Herbert Marcuse: Κριτική, Ουτοπία, Απελευθέρωση. Αθήνα: Εκδ. Στάχυ καθώς και την ηλεκτρονική έκδοση της Théoriques Dialectiques (www.chez.com/patder/marcuse.htm)
Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες
Saturday, May 2, 2009 στις 7:55 AM | 0 σχόλια  


Μαζικές Διαδηλώσεις και στο Μπαγκλαντές που διοργάνωσε το BKF και το BKS , δύο από τις πιο Μαζικές οργανώσεις στην χώρα . Δημοσιεύω και κάποιες φωτογραφίες


Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες

Και φέτος οι επισφαλής εργαζόμενοι δίνουν το παρόν σε ολόκληρο τον Πλανήτη.Διαβάζοντας την mailing list του euromayday! Έχουν ήδη ανακοινωθεί διαδηλώσεις , reclaim the streets parties σε πάρα πολλά μέρη του κόσμου , όπως το Ελσίνκι , το Βερολίνο , η Βαρκελώνη , το Τόκυο , η Λουμπιάνα και πάρα πολλά άλλα μέρη της Ευρώπης.

Στο Βερολίνο και φέτος έχουμε δυναμικές διαδήλώσεις όπως την Επαναστατική διαδήλωση , το μπλοκ του euromayday , αλλά και το αντιφασιστικό.

Περισσότερα τις επόμενες μέρες (φωτό , βίντεο)
Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες
Visit the Site
MARVEL and SPIDER-MAN: TM & 2007 Marvel Characters, Inc. Motion Picture © 2007 Columbia Pictures Industries, Inc. All Rights Reserved. 2007 Sony Pictures Digital Inc. All rights reserved. blogger templates