PEOPLES GLOBAL ACTION προπαρασκευαστική συνάντηση Θεσσαλονίκη κατάληψη ΔΕΛΤΑ 19 - 21 οκτώβρη 2007

agenda της συνάντησης

1η ημέρα (εισαγωγική συνέλευση)

- ξεκινάμε με παρουσίαση των ομάδων κα

- παρουσίαση της agenda και γενικές πληροφορίες για τους στόχους της συνάντησης

- εισαγωγή στις θεμματικές και καταμερισμός εργασιών (για τις τρεις μερες - κουζίνα , καθαριότητα)

2η ημέρα (κεντρική συνέλευση)

- συζήτηση για το βαλκανικό δίκτυο και τις δυνατότητες που άνοιξε το infotour

- συζήτηση για την παραπέρα οργάνωση του δικτύου και την ευρωπαϊκή συνάντηση του PGA (τοποθεσία - θεματικές της συνάντησης , καταμερισμός ευθυνών , ημερομηνίες της συνάντησης)

- συζήτηση για την 2η προπαρασκευαστική και την πρόταση να γίνει στην Ρουμανία κατά την διάρκεια της συνάντησης του ΝΑΤΟ , καθώς και εκδοση αφίσας και άλλου έντυπου υλικού ενάντια στο ΝΑΤΟ και τον μιλιταρισμό

- συζήτηση για την προοπτική του δικτύου μετά το PGA conference ( θεμματικές , συντονισμός , αλληλοενημέρωση )

3η ημέρα (ομάδες εργασίας)

- ψηφιακά εργαλεία : δημιουργία της ιστοσελίδας του βαλκανικού infoshop , pgabalkan list

- ομάδα για τις visas

- ομάδα τοποθεσίας και logistics (coordination working group)

- ομάδα έκδοσης εντύπων και διανομής

-- κλείσιμο με μια απολογιστική συνέλευση


Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες
Saturday, September 29, 2007 στις 2:05 AM | 0 σχόλια  

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ

Κάλεσμα για τη διοργάνωση

- μιας σειράς εκδηλώσεων ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική επίθεση απέναντι στο φυσικό περιβάλλον και τις ανθρώπινες κοινωνίες

- και πορείας στην Πάρνηθα ενάντια στο Καζίνο

Η Ανοιχτή Συνέλευση από το Λόφο του Στρέφη δημιουργήθηκε μετά από ανοιχτό κάλεσμα το καλοκαίρι που μας πέρασε, από ανθρώπους που συναντήθηκαν με αφορμή το ολοκαύτωμα της Πάρνηθας. Σήμερα συνεχίζει να αποτελεί σημείο συνάντησης και ζύμωσης στα πλαίσια μιας ανοιχτής, αντι-ιεραρχικής και αυτοοργανωμένης συλλογικής διαδικασίας. Από την πρώτη στιγμή, θελήσαμε να μιλήσουμε για το βουνό, για αυτό που χάθηκε, για το τι σηματοδοτούσε μια τέτοια καταστροφή, κυρίως όμως να αγωνιστούμε. Να αντιπαραθέσουμε δηλαδή την αντίσταση σε μια διάχυτη μεν αλλά ανώδυνη θλίψη, εύκολα χειραγωγήσιμη από τα ΜΜΕ και τους μηχανισμούς πολιτικής διαμεσολάβησης οι οποίοι διαχέουν τη σύγχυση γύρω από τους πραγματικούς υπεύθυνους της καταστροφής και τη συνολικότητα των σχεδιασμών τους, ώστε να επιβληθεί η σιωπή και η συναίνεση. Μια συναίνεση που θα προσφέρει το μανδύα της «οικολογικής ευαισθησίας» σε μια πολιτική διαχείριση του ζητήματος με βασικές συνιστώσες το εξουσιαστικό πρόταγμα της ανάπτυξης, τον κοινωνικό έλεγχο και την καταστολή.

Καλώντας στην πορεία αντίστασης από την πόλη στο βουνό, που πραγματοποιήθηκε στις 27 Ιούλη, θέσαμε στο στόχαστρο το Καζίνο Μον Παρνές, αποκλείοντας για κάποιες ώρες την πρόσβαση σε αυτό το τερατούργημα που σήμερα δεσπόζει μέσα στα αποκαΐδια του δρυμού της Πάρνηθας -η οποία αφέθηκε να γίνει στάχτη για να σωθεί ο ναός του τζόγου, καταδεικνύοντας με τον πιο εύγλωττο τρόπο τη συνενοχή της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας στη λεηλασία της άγριας φύσης (Μια συνενοχή άλλωστε που έγινε περισσότερο από ορατή με την κατασταλτική επιχείρηση της 29ης Ιούλη, όπου συνελήφθησαν στο βουνό 27 αγωνιστές μετά από συμβολική επίθεση με μπογιές στο Καζίνο).

Έχοντας ως βάση την κινητοποίησή μας για την Πάρνηθα και τη διάθεση να συνεχίσουμε αυτό τον αγώνα, δεν μπορούσαμε παρά να διευρύνουμε το λόγο και την προοπτική δράσης αυτής της συνέλευσης. Να συνδέσουμε την καταστροφή της Πάρνηθας με μια ευρύτερη συνθήκη επίθεσης στο φυσικό περιβάλλον με τη μορφή μεγάλων αναπτυξιακών έργων, για την υλοποίηση των οποίων η καταστροφή, όπως οι φωτιές, αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση. Δεν μπορούσαμε παρά να αναζητήσουμε έναν τρόπο να συναντηθούμε με όσους αγωνίζονται, είτε στην ύπαιθρο ενάντια σε τέτοιους σχεδιασμούς, είτε μέσα στις πόλεις, όπου οι δημόσιοι χώροι αναπλάθονται και εμπορευματοποιούνται με στόχο την κερδοσκοπική εκμετάλλευση τους και τον κοινωνικό έλεγχο.

Σε αυτά τα πλαίσια καλούμε σε μια σειρά εκδηλώσεων με στόχο την αντιπληροφόρηση, την κοινωνική απεύθυνση, την ενημέρωση γύρω από μέτωπα που ανοίγει η αναπτυξιακή λαίλαπα και την προώθηση της επικοινωνίας και της αλληλεγγύης μεταξύ των αγώνων που αναπτύσσονται.

Η σκέψη μας είναι η πρώτη μέρα αυτών των εκδηλώσεων (Παρασκευή 19 Οκτώβρη) να είναι αφιερωμένη στα δάση και τα βουνά που χτυπήθηκαν το καλοκαίρι με πυρκαγιές, στο τι συνετέλεσε σε αυτή την καταστροφή, στις συνέπειές της και στα αναπτυξιακά σχέδια που αποτελούν τη συνέχειά της. Ως Ανοιχτή συνέλευση από το λόφο του Στρέφη, έχοντας μια άμεση σχέση με την Πάρνηθα, θέλουμε να μοιραστούμε τις σκέψεις, τις συζητήσεις και τις εμπειρίες μας, να μιλήσουμε για τη ζωή του βουνού που πλήγηκε, για την πυρκαγιά, για το ρόλο του Καζίνο και ευρύτερα για τους επενδυτικούς, αναπτυξιακούς και οικοδομικούς σχεδιασμούς στην καρδιά και τις παρυφές της Πάρνηθας, καθώς επίσης για τις αντιστάσεις που εκδηλώθηκαν και τη συνέχισή τους. Αναζητώντας παράλληλα την επέκταση της ανάλυσής μας στις υπόλοιπες πυρκαγιές του καλοκαιριού, με αποκορύφωμα το ολοκαύτωμα στην Πελοπόννησο. Εκεί δηλαδή που η καταστροφή πήρε εφιαλτικές διαστάσεις, καταβροχθίζοντας δάση, ζώα και ανθρώπους, αποκαλύπτοντας το πιο αδηφάγο πρόσωπο της καπιταλιστικής ανάπτυξης και ταυτόχρονα τον κρατικό ολοκληρωτισμό (τόσο με την επιβολή ενός αστυνομικού καθεστώτος ελέγχου στο όνομα της προστασίας των δασών όσο και με την γκαιμπελική προπαγάνδα περί «ασύμμετρων απειλών» ώστε να στοχοποιηθούν όσοι αντιστέκονται στους εξουσιαστικούς σχεδιασμούς.

Η εκδήλωση της δεύτερης μέρας (Σάββατο 20 Οκτώβρη) θα κινηθεί γύρω από τρεις άξονες:

- την κρατική και καπιταλιστική επίθεση στη φύση (τα βουνά, τα ποτάμια, τις λίμνες, τα νησιά και τις ακτές) με αιχμή τους αγώνες που ξεσπούν ενάντια στα αναπτυξιακά σχέδια και έργα, όπως, για παράδειγμα, ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη Β.Α. Χαλκιδική, την εκτροπή του ποταμού Αχελώου, τη δημιουργία νέου φράγματος στον Άραχθο, τη λειτουργία μεταλλείων στην Οίτη, τη δημιουργία γιγαντιαίου λιμανιού στη Νάξο κ.α.

- κριτική στο ιδεολόγημα της ανάπτυξης

- δυνατότητες συνάντησης και τρόποι δράσης.

Σε αυτά τα πλαίσια, καλούμε όσες συλλογικότητες ή πρωτοβουλίες συμμετέχουν σε τέτοιους αγώνες να έρθουν και να αναλάβουν εκείνοι μια παρουσίαση του ζητήματος με το οποίο ασχολούνται και να μοιραστούν εμπειρίες αγώνα.

Το διήμερο των συζητήσεων θέλουμε να ολοκληρωθεί με μια μεγάλη κινητοποίηση. Με μια συγκέντρωση και πορεία που, μετά τα γεγονότα του καλοκαιριού, θα επιστρέψει με συλλογικούς και δυναμικούς όρους στον τόπο του εγκλήματος, το βουνό της Πάρνηθας, επιμένοντας στην ανάδειξη του Καζίνο ως βασικού πυλώνα στην καταστροφή του βουνού. Η πορεία θα γίνει την Κυριακή 21 Οκτώβρη, θα ξεκινήσει από την Αγία Τριάδα -όπου θα μεταβούμε με πούλμαν- και από εκεί θα κατευθυνθεί, κινούμενη στον ασφαλτόδρομο και μέσα από τις καμένες εκτάσεις, προς το Καζίνο Μον Παρνές, για να επιστρέψει τελικά και πάλι στην Αγία Τριάδα όπου και θα ολοκληρωθεί.

Τέλος, υπάρχει από μεριάς μας η διάθεση για ένα ακόμα διήμερο εκδηλώσεων με θέμα την καταπάτηση, τον αποκλεισμό, την ανάπλαση, την εμπορευματοποίηση των ελεύθερων χώρων στην πόλη, και τις κοινωνικές αντιστάσεις για την προάσπιση και την επανοικειοποίησή τους. Τέτοια παραδείγματα είναι η ανάπλαση στην πλατεία Εξαρχείων, η καταπάτηση του Πεδίου του Άρεως από τα αυθαίρετα κτίσματα του Πανελληνίου, οι περιπτώσεις των ρεμάτων Χαλανδρίου και Πικροδάφνης, η περίφραξη του Λόφου Φιλοπάππου, ο πευκώνας στους Άγιους Ανάργυρους κ.α.

Ως συνέλευση από το λόφο του Στρέφη, ξεκινώντας από την Πάρνηθα, αναγνωρίζουμε ότι η καταστροφή της αποτελεί μέρος της συνολικότερης επίθεσης στο φυσικό περιβάλλον. Αλλά και η επέλαση για την καπιταλιστική ανάπτυξη και τον έλεγχο των δημόσιων χώρων είναι η άλλη πλευρά αυτής της επίθεσης, μέσα στον αστικό χώρο. Από αυτή την άποψη θέλουμε να ανοίξουμε αυτή τη συζήτηση, στην οποία κρίνουμε ως απαραίτητη τη συμμετοχή αγωνιστών από τοπικές πρωτοβουλίες και επιτροπές αγώνα, από καταλήψεις και αυτοδιαχειριζόμενα στέκια, αναζητώντας και πάλι έναν κοινό τόπο στην αυτοοργάνωση και την αντίσταση.

Ενδεικτικά τοποθετούμε την ημερομηνία πραγματοποίησης της εκδήλωσης στα τέλη Νοέμβρη - αρχές Δεκέμβρη, πράγμα που θα εξαρτηθεί τόσο από τις δικές μας συζητήσεις για το θέμα όσο και από τις διαθεσιμότητες όσων ανταποκριθούν σε αυτό το κάλεσμα.

Πιστεύουμε, όσον αφορά στις εκδηλώσεις, ότι πέρα από τις συζητήσεις θα βοηθούσε στην παρουσίαση η προβολή οπτικοακουστικού υλικού, η έκθεση φωτογραφιών και έντυπου υλικού που τυχόν υπάρχει γύρω από κάθε ζήτημα. Έτσι προσκαλούμε όσους και όσες συμμετάσχουν να συμβάλουν και με αυτό τον τρόπο στην πραγματοποίηση των εκδηλώσεων.

Ανοιχτή συνέλευση από το λόφο του Στρέφη

20 Σεπτέμβρη '07

Για επικοινωνία: SyneleysiStrefi@riseup.net

Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΘΕ ΠΕΜΠΤΗ, ΣΤΙΣ 7 μμ, ΣΤΟ ΛΟΦΟ ΤΟΥ ΣΤΡΕΦΗ

(Σε περίπτωση κακοκαιρίας μεταφέρεται στο Πολυτεχνείο)

Αναρτήθηκε από Autonome Bird






Αυτό είναι ένα κείμενο από την γερμανική αντιφασιστική ομάδα TOP-Berlin
(Θεωρία-Οργάνωση-Πρακτική). Αφορά το θέμα του Αντισημιτισμού και έχει
μεταφραστεί σε πολλές γλώσσεις, κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων
ενάντια στη σύνοδο των G8. Θα βρείτε επισυναπτόμενη την ελληνική
μετάφραση. Χαιρετισμούς από το Βερολίνο

-----------------------------------


Ο καπιταλισμος δεν ειναι συνωμοσια και η Χαμας δεν ειναι η Rebel Alliance
Εναντια στον αντισημιτισμο του αντικαπιταλιστικου χωρου

Θεωρεις τον εαυτο σου ακτιβιστη, ριζοσπαστη, ισως και αναρχικο, σε
καθε περιπτωση εισαι ενας ξεκαθαρος επικριτης του καπιταλισμου που
θελει να σταματησει την αδικια και την καταπιεση, οπως αλλωστε θελει
και η αριστερα σε ολοκληρο τον κοσμο.

Σε ολοκληρο τον κοσμο ειναι ομως και ο αντισημιτισμος σε εξαρση.
Παιρνει πολλες μορφες, με καποιες απο αυτες να ειναι βιαιες, π.χ.
φραστικες και σωματικες επιθεσεις, και καποιες απο αυτες να ειναι πιο
δυσδιακριτες. Ο αντισημιτισμος εχει μια μακρια και αποτροπαια ιστορια:
απο το Μεσαιωνα ο Χριστιανισμος υποστηριξε πογκρομ εναντια στους
Εβραιους, αργοτερα οι φυσικες επιστημες διατυπωσαν τη θεωρια περι μιας
κατωτερης εβραικης „ρατσας“, και γενικα οι Εβραιοι κατηγορηθηκαν λιγο
πολυ για ολα τα κακα του κοσμου. Η αποκορυφωση του ηταν οι θαλαμοι
αεριων του Auschwitz και των αλλων στρατοπεδων συγκεντρωσης στα οποια
δολοφονηθηκαν 6.000.000 Εβραιοι.

Παρολα αυτα ο αντικαπιταλιστικος χωρος φαινεται να αγνοει αυτη την
ιστορια, οπως επισης και το γεγονος οτι οι Εβραιοι ειναι ακομα σε
κινδυνο. Αντι να αναγνωριζει τον αντισημιτισμο σαν μια ακομη μορφη
καταπιεσης που πρεπει να καταπολεμηθει, οπως κανει π.χ. με το ρατσισμο
και το σεξισμο, αρκετα απο τα μελη του συμμετεχουν ενεργα στην
προωθηση αντισημιτικων συμπεριφορων.

Αυτες οι συμπεριφορες εμφανιζονται τις περισσοτερες φορες σαν μισος
εναντια στο Ισραηλ. Φυσικα δε σημαινει καθε κριτικη εναντια στο Ισραηλ
αυτοματα και αντισημιτισμο, υπαρχουν ομως καποια κριτηρια που
αποκαλυπτουν τη διαχωριστικη γραμμη μεταξυ αντισιωνισμου και
αντισημιτισμου: η ιδρυση του ισραηλινου κρατους ηταν αμεσο αποτελεσμα
του Ολοκαυτωματος. Ειναι το μονο σημειο του πλανητη οπου αυτοι που
υποκεινται σε αντισημιτικες επιθεσεις μπορουν να υπερασπιστουν τους
εαυτους τους αποτελεσματικα, με αλλα λογια ενα απαραιτητο καταφυγιο
για ανθρωπους εβραικης καταγωγης. Μια κριτικη του εθνους-κρατους
πρεπει σιγουρα να αποτελει μερος του αντικαπιταλιστικου λογου, αλλα το
Ισραηλ δεν μπορει να αντιμετωμιζεται σαν ενα οποιοδηποτε „κανονικο“
κρατος. Ζητωντας την καταστροφη του μεσω συνθηματων οπως „η Παλαιστινη
πρεπει να ειναι ελευθερη απο το ποταμι ως τη θαλασσα“
(Palestine shall be free, from the river to the sea)
ζηταει κανεις τον ενδεχομενο θανατο των 5.000.000 Εβραιων κατοικων του.

Εχεις ποτε παρατηρησει οτι το Ισραηλ ειναι συνεχεια στην επικαιροτητα,
ενω σχεδον κανενας δεν ασχολειται με αυτα που συμβαινουν σε περιοχες
οπως το Νταρφουρ, το Ιραν, το Κασμιρ, η Μπουρμα, το Κουρδισταν η η
Δυτικη Σαχαρα; Απομονωνοντας και δαιμονοποιωντας το Ισραηλ απο τη μια
μερια, ενω απο την αλλη αγνοουμε πολυ χειροτερες ενεργειες αλλων
χωρων, ειναι κατι που εμεις θα ονομαζαμε αντισημιτισμο.

Παρομοιαζοντας το Ισραηλ με τη ναζιστικη Γερμανια (π.χ. πανο με το
αστρο του Δαβιδ τροποποιημενο σε αγκιλωτο σταυρο) η με παραδοσιακες
αντιεβραικες στερεοτυπικες συμπεριφορες (το Ισραηλ σαν κρατος
αιμοδιψες και πεινασμενο για εξουσια) ειναι ενα ακομη δειγμα
αντισημιτισμου, μεταβαλλωντας τα θυματα του Ολοκαυτωματος σε
φερομενους θυτες.

Οντας ανθρωποι που αγωνιζομαστε για τη χειραφετηση πρεπει να
προσεχουμε σε ποιον δειχνουμε την αλληλεγγυη μας: η Χαμας π.χ.
επιθυμει ανοιχτα την καταστροφη του κρατους των επιζωντων του
Ολοκαυτωματος. Στο καταστατικο της „οι Εβραιοι“ κατηγορουνται σχεδον
για τα παντα: „ηταν πισω απο τον Α Παγκοσμιο Πολεμο... ηταν πισω και
απο τον Β Παγκοσμιο Πολεμο... επηρεασαν τα Ηνωμενα Εθνη και το
Συμβουλειο Ασφαλειας... ωστε να κυριαρχησουν στον κοσμο... Δεν υπηρχε
πουθενα ουτε ενας πολεμος που να ξεκινησε χωρις να εχουν βαλει το χερι
τους“.

Η τυφλη αλληλεγγυη με τον Παλαιστινιακο αγωνα τεινει να αγνοει αυτα
και αλλα αντιδραστικα στοιχεια στην παλαιστινιακη κοινωνια. Το να
ανατιναζεις ανθρωπους ζωσμενος με δυναμιτη δεν ειναι μια
απελευθερωτικη επαναστατικη πραξη. Εξηγωντας το απλα με την ισραηλινη
κατοχη αγνοει κανεις τις ιδεολογικεςς παραμετρους, οπως ο διαδεδομενος
αντισημιτισμος στην παλαιστινιακη κοινωνια-εξαλλου σχεδον πουθενα
αλλου δεν ανατιναζουν καταπιεσμενοι ανθρωποι αλλα ανθρωπινα οντα
αναλογα με την εθνικοτητα. Εννοειται πως τα δεινα των ανθρωπων που
ζουν στην Παλαιστινη πρεπει να ληφθουν υποψη και λυσεις πρεπει να
βρεθουν για αυτα, αλλα πρεπει να επιλεγουμε με προσοχη αυτους με τους
οποιους δουλευουμε μαζι.

Παρολα αυτα ο αντισημιτισμος δεν εναι απλα μισος για τους Εβραιους και
η αρνηση του δικαιωματος τους για ενα ασφαλες κρατος. Η αντισημιτικη
ιδεολογια λειτουργει πιο „υπογεια“ και ειναι συνηθως εμφυτευμενη σε
μια συγκεκριμενη κοσμοθεωρηση που „εξηγει“ τα δεινα της μοντερνας
καπιταλιστικης κοινωνιας. Αναδυθηκε σε ολη την Ευρωπη κατα τη διαρκεια
του 19ου αιωνα σαν μια αντιδραση εναντια στη γρηγορη εξαπλωση της
καπιταλιστικης κοινωνιας και στις κοινωνικες ανακαταταξεις που αυτη
πυροδοτησε. Ο καπιταλισμος, συμφωνα με την αντισημιτικη κοσμοθεωρηση,
δεν θεωρειται σαν μια διαδικασια που εκτυλισσεται απο μονη της εν τη
απουσια ενος συγκεκριμενου υποκειμενου, αλλα αντιθετα σαν ενα
οργανωμενο σχεδιο εκμεταλλευσης που πραγματοποιειται απο κακους
ανθρωπους, οπως η „αρχουσα ταξη“ η „τα αφεντικα“. Ετσι, η αντισημιτικη
κοσμοθεωρηση αποτελειται απο μια προσωποποιηση και βασιζεται στην
εικονα του „Εβραιου καπιταλιστη“, η οποια ειναι βαθια ριζωμενη στο
δυτικο πολιτισμο, ο οποιος για αιωνες συνεδεε τους Εβραιους με τα
χρηματα. Μπορει να εμφανιστει σαν αναφορα „στους εξουσιαστες“ η
„στους καπιταλιστες“ οι οποιοι „κινουν τα νηματα“, „κυριαρχουν στον
κοσμο“ και ποτε δεν χορταινουν με την „απληστια“ τους. Ο καπιταλισμος
βεβαια δεν ειναι μια συνωμοσια των λιγων – ουτε των Εβραιων, ουτε των
G8 η αλλων „ηγετων“. Δεν ειναι τοσο τρομερος οσο ειναι εξαιτιας
καποιων σχεδιων λιγων καπιταλιστων η λογω των επιτοκιων και της ροης
του διεθνους κεφαλαιου. Ο καπιταλισμος λειτουργει με την εμφυτη λογικη
ενος συστηματος που δεν ειναι προσανατολισμενο στις αναγκες των
ανθρωπων αλλα στην πραγματοποιηση του κεφαλαιου – ειναι ενα παιχνιδι
που ακομη και οι καπιταλιστες πρεπει να παιξουν. Αν θελουμε να
επιτεθουμε αληθινα στις ριζες της καπιταλιστικης κοινωνιας πρεπει να
καταλαβουμε αυτον τον τροπο παραγωγης που μετατρεπει σε προιον καθε
τομεα της ζωης μας κατω απο τον ανηλεη νομο της αξιας. Ενας
αντικαπιταλισμος που φτανει στις ριζες μπορει και να προλαβει
αντισημιτικες προκαταληψεις.

Αν ο αντικαπιταλιστικος χωρος αρχισει να αμφισβητει την λογικη
„ασπρου-μαυρου“ που αντιπαραθετει καλους „λαους“ με το κακο οικονομικο
κεφαλαιο, μπορει να συνειδητοποιησει οτι, οπως π.χ. στο μεσανατολικο
ζητημα, καποιες φορες δεν υπαρχει μια απλη διχοτομηση αναμεσα σε
καταπιεστες και καταπιεζομενους στον αγωνα για απελευθερωση και
χειραφετηση και οτι πρεπει να βρουμε καινουριους τροπους ωστε να μην
πολεμουμε τους παιχτες αλλα ολοκληρο το γαμημενο παιχνιδι!


Καποιες προτασεις για περαιτερω αναγνωση
• “Anti-Semitism and National Socialism”, a classic essay by Moishe
Postone which explores some links between antisemitism and
anti-capitalism: http://www.autodidactproject.org/other/postone1.html
• Antisemitism in the Middle East in the past and present:
http://www.matthiaskuentzel.de/contents/hitlers-legacy-islamic-antisemitism-in-the-middle-east
• A Review of the book “Anti-Semitism on the Left” by Thomas Haury:
http://www.workersliberty.org/node/6705

This flyer has been brought to you by XXX
antisemitismus-g8@riseup.net
Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες ,



Παλιό αλλά καλό. Μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες φαρμάκων και βιοτεχνολογίας στην Ελλάδα, η Genesis Pharma, διοργάνωσε στα τέλη του περασμένου Ιούνη μια γιορτή στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με κύριο θέμα την βιοτεχνολογία ώστε να αναδείξει με…εικαστικό τρόπο τα χαρακτηριστικά της Εταιρείας “..που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της βιοτεχνολογίας και της κοινωνικής προσφοράς..”

Συγκεκριμένα, στις 21 Ιουνίου και με την ευκαιρία της συμπλήρωσης δέκα ετών επιχειρηματικής δράσης της, δόθηκε στην διαφημιστική εταιρεία Le Spot productions (γνωστή από διαφημιστικές δουλείες στη τηλεόραση) η ανάθεση μιας γιορτής που αναδεικνύει, όπως το παρουσίασαν σε καταχωρήσεις στον τύπο, το τι πρεσβεύει η εταιρεία: ”...DNA, γέννηση, άνθρωπος, αλληλεγγύη, ελπίδα και ζωή...” Το πρόγραμμα περιείχε live performance από τη βιρτουόζο του βιολιού Linzi Stoppard και η προβολή ενός ειδικά σκηνοθετημένου video μιας tailor made χορευτικής δράσης από την ομάδα «Λύδια Λίθος», που προέβαλαν τη βιολογική και τεχνολογική εξέλιξη του ανθρώπου. Στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο, όπως αχνοφαίνεται κι από τη φωτογραφία υπήρχανε τραπέζια τοποθετημένα σε μορφή νυχτερινού κέντρου διασκέδασης όπου προφανώς φίλοι, πελάτες και στελέχη της εταιρείας και της βιοτεχνολογίας παρακολούθησαν το εντυπωσιακό πρόγραμμα και τα πολλά highlights εκείνης της βραδιάς…

Πέρα από οποιεσδήποτε σκέψεις για το κόστος μιας τέτοιας βραδιάς-όπου μισθώνεται μεγάλη διαφημιστική να κλείσει το Μέγαρο με βιρτουόζους βιολιστές, video art και χορευτικές ομάδες, μόνο και μόνο για να γιορτάσει τα 10 χρόνια στην αγορά και με αμφίβολο τρόπο να συνδέσει το τεχνοκρατικό και εμπορικό κόσμο της βιοτεχνολογίας με ελπίδα, ζωή, αλληλεγγύη και ότι άλλο εύπεπτο, κρύβονται κάποια βαθύτερα νοήματα.

Η Genesis Pharma είναι από τους κατεξοχήν θιασώτες της βιοτεχνολογίας στην Ελλάδα μη χάνοντας την ευκαιρία να προπαγανδίζουν υπέρ της. Υπήρξε κύριος σπόνσορας στα γνωστά συνέδρια των αντιπροσώπων του βιοτεχνολογικού λόμπι ΕuropaBio Hellas με ατζέντα που περιελάμβανε, τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς, την πατεντοποίηση εμβίου υλικού, τις μονοπωλιακές γονιδιακές θεραπείες και φτάνει μέχρι και την κλωνοποίηση κι άλλες νέες εξευγενισμένες μορφές ευγονικής.

Η βιοτεχνολογία θεωρείται πια η νέα βιομηχανική επανάσταση. Τα λεφτά είναι πολλά, το ίδιο και οι δυνατότητες χειραγώγησης. Έτσι οι πάμπολλες αντιρρήσεις και κακές εντυπώσεις που καταδείχνουν τις αρνητικές προεκτάσεις πρέπει να ..διασκεδάζονται με εμπορικά ελπιδοφόρα μηνύματα ανάτασης. Και γι’ αυτό φαίνεται ότι εταιρείες όπως η Genesis Pharma είναι έτοιμες να ξοδέψουν αρκετά, με τον ίδιο τρόπο που ξοδεύτηκαν και για αντίστοιχες “επαναστάσεις” όπως τη Πυρηνική και τη Πράσινη και να θάβονται οι κριτικές κάτω από τόνους ακριβοθώρητων μηνυμάτων. Όπως και να έχει πάντως, η αλήθεια είναι πως τέτοιος μεταμοντέρνος τρόπος εξεζητημένης βιοτεχνολογικής κουλτούρας δεν ήταν αναμενόμενος..


Για το λόμπι της βιοτεχνολογίας στην Ελλάδα:
- http://www.ecocrete.gr/index.php?option=content&task=view&id=2384

Για το συνέδριο του βιοτεχνολογικού λόμπι ΕuropaBio Hellas:
- http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=587202
- http://order81.blogspot.com/2006/12/blog-post_649.html
- http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=15.10.2006,id=37873172

Παρουσίαση στο τύπο για την εκδήλωση της Genesis Pharma:
εδώ
εδώ
Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες
Friday, September 7, 2007 στις 2:15 AM | 0 σχόλια  

II συνάντηση των ζαπατιστικών λαών με τους λαούς του κόσμου, Τσιάπας, Μεξικό

Δεν είναι εύκολο να ονειρευόμαστε αλλά αξίζει πολύ τον κόπο”, ανακοίνωσαν οι ζαπατίστας στη δεύτερη συνάντηση των ζαπατιστικών λαών με τους λαούς του κόσμου που πραγματοποιήθηκε στην Τσιάπας τις 10 τελευταίες μέρες του περασμένου Ιούλη. Χοροί, τραγούδια, θεατρικές παραστάσεις, ο ζαπατιστικός και εθνικός ύμνος και φυσικά η μουσική της μαρίμπα συνόδευσαν τις πολιτικές και πολιτιστικές δραστηριοτήτες που πραγματοποιήθηκαν στα τρία καρακόλες του Οβεντίκ, της Μορέλια και της Ρεαλιδάδ. “Είμαστε εδώ για να συναντηθούμε μαζί σας. Με ειλικρίνεια στην καρδιά αισθανόμαστε μεγάλη συγκίνηση. Για να είμαστε εδώ κάτι μας ενώνει, μας ενώνει η κατασκευή μιας νέας κοινωνίας όπου θα ζήσουμε με αξιοπρέπεια πέρνοντας την ιστορία στα δικά μας χέρια”.

“Εδώ συναντιόμαστε ένα πλήθος με διαφορετικές γλώσσες, χρώματα και πολιτισμούς. Αυτός είναι ο λόγος που βγαίνει από την καρδιά μας, τα φρούτα της δουλειάς μας, της θυσίας των συντρόφων μας, των συντροφισσών μας πριν από το 1994. Εδώ είμαστε, εδώ συνεχίζουμε, δεν παραδωθήκαμε, δεν ξεπουληθήκαμε, συνεχίζουμε να αντιστεκόμαστε. Είναι δύσκολο, μας κοστίζει πολύ να εξηγήσουμε, να αφηγηθούμε μια ζωή στην οποία μας συμπεριφέρονταν σαν ζώα. Συνεχίζουμε με το πρόσωπο καλυμμένο. Εμείς οι ζαπατίστας το μόνο που θέλουμε είναι μια δίκαιη ζωή που πριν δεν υπήρχε εδώ στην Τσιάπας”.

Για τους ζαπατιστικούς λαούς στην Τσιάπας υπάρχει ένα πριν και ένα μετά στην ιστορία του αγώνα τους. Ένα πριν από το 1994 και ένα μετά από αυτό τον χρόνο. Ένα πριν εκμετάλλευσης, ταπείνωσης, άνισης μεταχείρισης, περιφρόνησης, σκλαβιάς, φυλάκισης, απειλών, εξαπάτησης, καταστολής. Και ένα μετά. Ένα μετά αντίστασης, δημιουργίας, οργάνωσης, εξέλιξης, ελευθερίας, δικαιωμάτων, αυτονομίας, αξιοπρέπειας.

“Στις καρδιές μας κρατάμε φυλαγμένα πολλά βάσανα, πολύ πόνο. Οι πρόγονοί μας έκλαιγαν πικρά, δεν είχαν δικαίωμα στη ζωή. Πριν βαδίζαμε στο σκοτάδι. Αλλά όχι πια. Με νόμο ή χωρίς νόμο εκπληρώνουμε τα αιτήματα των λαών μας”. Και έτσι, στη διάρκεια της συνάντησης, μέλη της Παράνομης Ιθαγενικής Επαναστατικής Επιτροπής του EZLN, αυτόνομες αρχές, Συμβούλια Καλής Διακυβέρνησης, βάσεις υποστήριξης του EZLN από τους 38 αυτόνομους δήμους των πέντε Καρακόλες μας πρόσφεραν μια ολοκληρωμένη παρουσίαση της δουλειάς τους για την αυτονομία και για τον τρόπο οργάνωσής τους σε επίπεδο κοινότητας, αυτόνομων δήμων και καρακόλες.

Αυτό που ήταν ένα όνειρο σήμερα για τους ζαπατιστικούς λαούς είναι πραγματικότητα. Οι συμμετέχοντες σε αυτή τη συνάντηση είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε πως δουλεύουν οι ζαπατιστικοί λαοί στους τομείς της εκπαίδευσης και της υγείας, την οργανωτική δουλειά των αρχών των αυτόνομων δήμων και των Συμβουλίων Καλής Διακυβέρνησης, την οργάνωση των γυναικών μέσα στο κίνημα, τις συλλογικές εργασίες που αναπτύσουν στις περιοχές τους, τα προβλήματα σε σχέση με την γη και πως επιλύνονται.

“Μαζί περπατάμε οι ηλικιωμένοι και οι ηλικιωμένες, τα παιδιά και οι νέες, όπως οι πρόγονοί μας, οι πολεμιστές, έτσι συνεχίζουμε τον αγώνα για να γράψουμε την αξιοπρεπή ιστορία μας χωρίς να μας νοιάζει το αίμα και η κούραση. Βαδίζουμε σταθερά για την Ανθρωπότητα και Ενάντια στον Νεοφιλελευθερισμό. Εμείς δουλεύουμε ενάντια στην νεοφιλελεύθερη πολιτική δημιουργώντας την αυτονομία μας χωρίς να ζητήσουμε άδεια. Η οργάνωση είναι αυτό που αξίζει, δεν καταστρέφεται ούτε στη φυλακή ούτε με τον θάνατο. Εδώ δεν υπάρχει τελειότητα, τα λάθη σημαίνουν ότι δημιουργούμε”.

Στη συνάντηση συμμετείχαν – σαν ειδικοί καλεσμένοι – οργανώσεις μέλη της Vía Campesina. Αντιπρόσωποι του Αγροτικού Συνδέσμου από τη Νότιο Κορέα; της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συνδικάτων από την Ινδονησία; της Συνέλευσης των Φτωχών από την Ταϋλάνδη; της Εθνικής Επιτροπής Αγροτικού Συντονισμού από την Ινδία; του Κινήματος Χωρίς Γη από τη Βραζιλία; της Αγροτικής Ένωσης από το Κεμπέκ, Καναδά; Του Εθνικού Συνασπισμού Αγροτών από τις Ηνωμένες Πολιτείες μεταξύ άλλων, που άκουσαν με προσοχή την παρουσίαση της οργανωτικής δουλειάς των ζαπατίστας και μοιράστηκαν επίσης μέρος από τους δικούς τους αγώνες.

“Για εμάς το ζαπατιστικό κίνημα είναι ένα παράδειγμα ότι ναι είναι δυνατόν να δημιουργήσουμε μια ζωή διαφορετική”, είπε στη συνάντηση η αντιπρόσωπος του Κινήματος Χωρίς Γη της Βραζιλίας. Σε εκείνη την χώρα το 46% της γης βρίσκεται στα χέρια του 1% των κατοίκων. Η ιστορία της Νότιας Κορέας θα μπορούσε να είναι η ιστορία μιας λατινοαμερικάνικης χώρας: εισβολές, εκδιώξεις και πάντα αυτοί που περισσότερα χάνουν είναι οι φτωχοί αγρότες. “Όταν ονειρευόμαστε μόνοι”, παρατήρησε ο κορεάνος αντιπρόσωπος, “μένει μόνο σαν όνειρο. Μόνο όταν ονειρευόμαστε μαζί γίνονται τα όνειρα πραγματικότητα”. Στην Ινδία οι αγρότες επίσης υποφέρουν εκδιώξεις, οι γη πουλιέται σε πολυεθνικές και από το 1992 αυτοκτόνησαν περίπου 150 χιλιάδες αγρότες λόγω των συνθηκών ζωής.

Για τους ζαπατιστικούς λαούς η γη είναι το πιο σημαντικό. “Οι ρίζες μας και η ιστορία μας ζει σε αυτή τη γη. Η γη είναι η πολιτιστική κληρονομιά των προγόνων μας. Της ζητάμε το απαραίτητο για να ζήσουμε και την προσέχουμε. Μας έδιωξαν από τα εδάφη μας, οι ισπανοί εισβολείς προσπάθησαν να μας εξαφανίσουν. Σήμερα είναι τα παιδιά και τα εγγόνια των κατακτητών που συνεχίζουν το έργο τους. Δεν τα κατάφεραν. Εδώ συνεχίζουμε τον αγώνα. Ο στρατηγός μας ο Εμιλιάνο Ζαπάτα αγωνίστηκε ενάντια στον Πορφίριο Δίας και έκανε την μεξικανική επανάσταση. Έτσι μοιράστηκε η γη στους φτωχούς αγρότες και έγινε το Άρθρο 27 του Συντάγματος μας που λέει ότι αυτή η γη είναι του λαού και δεν μπορεί να πουληθεί. Και τώρα η τροποποίηση αυτού του Άρθρου γίνεται για να ιδιωτικοποιήσουν την γη, για να μας ξεγελάσουν και για να έρθουν οι πολυεθνικές με τα μεταλλαγμένα τους. Δεν θα το επιτρέψουμε και δεν δεχόμαστε τις απειλές εκτοπισμού από τη μεριά της κυβέρνησης. Έτσι θέλουν να μας χωρίσουν εμάς τους ιθαγενικούς λαούς και να καταστρέψουν την συνύπαρξη και την κοινοτική αρμονία. Το πνεύμα του Ζαπάτα ζει στις καρδιές των κοινοτήτων μας. Η συνέλευση είναι το μέγιστο όργανο των κοινοτήτων, ο φύλακας της γης μας”.

Στην Ινδονησία οι αγρότισσες έχουν μια ζωή σκληρή όπως οι συντρόφισσες ζαπατίστας. Ξυπνάνε νωρίς το πρωί, κουβαλάνε ξύλα για την κουζίνα, δουλεύουν στον κάμπο μαζί με τους άντρες. Όμως αφαιρούν την γη από τους φτωχούς αγρότες μέσω νεοφιλελεύθερων σχεδίων και με την είσοδο των μεταλλαγμένων στη χώρα από τις 3 χιλιάδες 500 ποικιλίες ρυζιού που υπήρχαν σήμερα απομένουν μόνο 10. “Χωρίς τις γυναίκες ο αγώνας μένει στη μέση και δεν έχει ποιότητα”, είπε η αντιπρόσωπος του Κινήματος Χωρίς Γη. “Εμείς είμαστε στο πλευρό των συντροφισσών ζαπατίστας ενάντια στην διπλή καταπίεση του κεφαλαίου και της φαλλοκρατίας. Πλέον δεν είμαστε αόρατες, περπατάμε σταθερά και δυνατά στον αγώνα”.

“Αργά”, είπαν οι ζαπατίστας, “αλλά στα σίγουρα βαδίζουμε. Σας ευχαριστούμε για την αλληλέγγυα υποστήριξή σας και ήδη σας είπαμε τι δημιουργήσαμε με αυτή τη βοήθεια. Σαφές είναι ότι όπως και να έχει εμείς θα το κάναμε. Εδώ πλεον δεν διατάζει η κυβέρνηση, είναι οι λαοί που διατάζουν. Μην μας ξεχνάτε, μην μας χάνετε από τα μάτια σας, εσείς είσαστε οι φύλακές μας. Περάστε το μήνυμα στον κόσμο που δεν είναι εδώ. Πρέπει να καταστρέψουμε το σύστημα για να δημιουργήσουμε. Εμείς εμπιστευόμαστε τους φτωχούς λαούς”.

Η κούραση συγκεντρώνεται στο κλείσιμο της μακράς συνάντησης. Η επόμενη συνάντηση ανακοινώνεται. Η τρίτη συνάντηση των ζαπατιστικών λαών με τους λαούς του κόσμου “η Comandanta Ραμόνα και ο αγώνας των γυναικών ζαπατίστας” που θα πραγματοποιηθεί τις τελευταίες μέρες του Δεκέμβρη που έρχεται στο καρακόλ της Γκαρούτσα.

“Πλέον ανοίξαμε τα μάτια”, διαβεβαιώνουν οι συντρόφισσες ζαπατίστας. “Η ενότητα είναι το πιο δυνατό όπλο μας. Με στρατούς προσπάθησαν να μας καταστρέψουν αλλα δεν κατάφεραν να διαλύσουν την καρδιά μας. Δεν φοβηθήκαμε ποτέ τους στρατούς τους, εκείνοι μας φοβούνται για την δουλειά που κάνουμε με σταθερή την καρδιά για το καλό των κοινοτήτων μας. Ακόμα ντρεπόμαστε να μιλήσουμε γιατί έτσι έχουμε μάθει. Για μας δεν είναι σημαντικό να ξέρουμε να γράφουμε και να διαβάζουμε καλά αλλά να μιλάμε ναι είναι σημαντικό για να μπορούμε να εκφραστούμε. Οι γυναίκες σε όλο τον κόσμο υποφέρουν φυλακές και βασανιστήρια γιατί αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους. Πλέον δεν θα αφεθούμε να μας μεταχειρίζονται όπως εκείνοι θέλουν, σαν να μην υπήρχαμε οι γυναίκες σε αυτό τον κόσμο. Τώρα ζούμε νέες εποχές και απαιτούνται νέες προσπάθειες”.
Col 01

Στην Ταϋλάνδη, όπως σε ολόκληρο τον κόσμο, ο κόσμος υποφέρει από τα προβλήματα που προκαλούν τα προγράμματα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Όμως ο κόσμος δεν παραμένει σιωπηλός, οι φτωχοί οργανώνονται και γι’ αυτό δημιούργησαν την Συνέλευση των Φτωχών. Η Συνέλευση αυτή είναι μια λαϊκή οργάνωση που αποτελείται από επτά εθνικά και περιφερειακά δίκτυα με παρουσία στον κάμπο και στις πόλεις και με την συμμετοχή αγροτών εκτοπισμένων από τη γη τους, ιθαγενικές κοινότητες, παραδοσιακούς ψαράδες, εργάτες θύματα από τις κακές συνθήκες στον εργασιακό τους χώρο και απλούς κάτοικους πόλεων. Το αντικείμενο της Συνέλευσης είναι να δημιουργήσει λαϊκή εξουσία για να πιέσει την κυβέρνηση για το καλό των φτωχών χρησιμοποιώντας διάφορους τρόπους αγώνα και δημιουργώντας συνασπισμούς με το φοιτητικό κίνημα, τους δασκάλους και άλλους κοινωνικούς τομείς με ανεξαρτησία από τα πολιτικά κόμματα και τους δημόσιους λειτουργούς.

Η φωνή ενός ιθαγενή αγρότη από την Ταϋλάνδη ενώθηκε με τις εξεγερμένες φωνές των ζαπατίστας σε αυτή τη συνάντηση.

“Δεν είμαι μεγάλος ηγέτης, δεν γνωρίζω πολλά αλλά είμαι περήφανος που είμαι αγρότης. Ήρθα εδώ για να μάθω από το ζαπατιστικό αγώνα. Εμείς ζούμε στα δάση, καλλιεργούμε ρύζι, φρούτα και λαχανικά. Επίσης έχουμε ζώα. Καλλιεργούμε την γη με τον δικό μας παραδοσιακό τρόπο. Περιφρονώντας η κυβέρνηση το ονομάζει: “καθάρισμα, κόψιμο και κάψιμο”. Εμείς είμαστε πεπεισμένοι ότι ο δικός μας τρόπος καλλιέργειας είναι ο πιο κατάλληλος για την περιοχή μας, με σεβασμό στη μάνα γη, αφήνοντας το έδαφος να ξεκουραστεί μέχρι και πέντε ή δέκα χρόνια. Δουλεύουμε συλλογικά τη γη, χωρίς να χρησιμοποιούμε χημικές ουσίες, όλα γίνονται με φυσικό τρόπο. Το δάσος είναι η ζωή μας. Η κυβέρνηση μας διώχνει από τη γη μας με άμεσες επιθέσεις. Καίει τα σπίτια μας, μας απειλεί. Με έμμεσο τρόπο μας διώχνει από τη γη μας με τη εκπαίδευση του επίσημου σχολείου. Εγώ πήγα στο επίσημο σχολείο της κυβέρνησης, πρόδωσα τον λαό μου αλλά έφυγα από αυτό το σχολείο γιατί γινόμουν ηλίθιος. Λόγω αυτού του σχολείου έχουμε χάσει την ιστορία μας, τις πίστες μας, τους τρόπους παραδοσιακής καλλιέργειας. Εξασθένησαν την αδελφότητα μεταξύ των ιθαγενικών λαών. Έχουμε τα χέρια αδειανά και τα πόδια ξεπόλυτα αλλα συνεχίζουμε μέχρι την τελική νίκη. Μόνο αν ενωθούμε οι φτωχοί θα κατορθώσουμε μια λύση”.

Και αφιέρωσε ένα ποίημα σε αυτή την συνάντηση και στους εξεγερμένους ζαπατιστικούς λαούς:

Δεν υπάρχει μόνιμη εξουσία σε αυτό τον κόσμο

οι ηγέτες πάνε και έρχονται

Αν επιμείνουμε να αντιστεκόμαστε στον καταπιεστή

θα πετύχουμε μια νέα ζωή

Όταν θα βγει ο νέος ήλιος

εμείς οι λαοί θα επικρατήσουμε πάνω στη γη



Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες

Θα ξεχάσω - δε θα ξεχάσω


Ο αποστολέας του email είναι εθελοντής δασοπυροσβέστης και το κείμενο που ακολουθεί είναι γραμμένο από έναν από τους συναδέλφους του.

"ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΜΟΥ ΝΙΚΟ ΦΙΛΙΠΠΟΠΟΥΛΟ ΟΠΟΥ ΠΛΑΪ - ΠΛΑΪ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΔΙΝΑΜΕ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ"

"Σημειώνεται ότι δεν υπήρξαν σοβαροί τραυματισμοί λόγω της πυρκαγιάς πλην ενός πυροσβέστη ο οποίος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο «Σισμανόγλειο» με αναπνευστικά προβλήματα."

Είναι πολύ παράξενο να διαβάζεις τη ζωή σου μέσα από την αποστειρωμένη λογική της δημοσιογραφίας..

Θα ήθελα να ξεχάσω τα 3-4 πρόβατα που δεν πρόλαβαμε να βγάλουμε από το μαντρί και τα ακούγαμε να σκούζουν καθώς μας πλησίαζε η φωτιά, και εκείνο το σκυλάκι που παρέμεινε σιωπηλό και δεμένο μέχρι τη στιγμή που πανικόβλητο κατάλαβε οτι δεν υπάρχει σωτηρία.. τα αφεντικά του λείπαν διακοπές και κανείς δεν μας ειδοποίησε για αυτό..

Θα ήθελα να ξεχάσω τα πουλιά που δεν προλάβανε να φύγουν απο τα πεύκα καθώς γινόντουσαν παρανάλωμα του πυρός και τα είδα στον αέρα να φτερουγίζουν για λίγο και ύστερα να πέφτουν σαν φθινοπωρινά φύλλα..

Θα ήθελα να ξεχάσω τα τρομαγμένα πρόσωπα των συναδέλφων μου όταν είδαμε τις 50μετρες φλόγες να μας ζώνουν από παντού Θα ήθελα να ξεχάσω τις αγωνιώδεις εκκλήσεις των ιδιοκτητών όλων των σπιτιών τριγύρω μας όταν άρχισαν να γλύφουν τα σπίτια τους οι φλόγες.

Θα ήθελα να ξεχάσω όλους αυτούς που ήρθαν με τζιπάκια κάνοντας χειρόφρενα και πατώντας γκάζι μόνο και μόνο για να απολαύσουν το θέαμα, χωρίς να μας βοηθάνε όταν τα ρουθούνια μας τρέχαν κατράμι και μασούσαμε στάχτη. Θα ήθελα να τους ξεχάσω όταν προσπαθούσαμε να φύγουμε κόβωντας μάνικες και δεν μπορούσαμε επειδή είχαν δημιουργήσει κυκλοφοριακό κομφούζιο μπροστά μας.

Θα ήθελα επίσης να ξεχάσω όλους αυτούς που πίναν καφέ και μας ειρωνεύονταν την ώρα που δίναμε και ίσα που κρατούσαμε την ψυχή μας. Θα ήθελα να ξεχάσω αυτούς που τραβούσαν πανικόβλητοι τις εγκαταστάσεις μας και μας άφηναν εκτεθειμένους στις φλόγες.

Θα ήθελα να ξεχάσω τις πανικόβλητες φωνές συναδέλφων στον ασύρματο όταν τους κύκλωνε η φωτιά. Θα ήθελα να ξεχάσω αυτή τη λαίλαπα που δεν υπήρχε τρόπο να φρενάρεις και λαίμαργα κατάπιε τις όμορφες περιοχές που κάποτε χαρήκαμε ώς παιδιά και τα παιδιά μας δεν θα ξέρουν οτι υπήρχαν.


Μα δεν θα ξεχάσω εκείνους τους χειριστές των ελικοπτέρων που τελευταία στιγμή μας δημιούργησαν δίοδο διαφυγής μέσα από τους θεόρατους τοίχους φωτιάς που μας περιτριγύρισαν.

Μα δεν θα ξεχάσω τους συνάδελφους από Αταλάντη που ήρθαν να μας βοηθήσουν σε μια ξένη για αυτούς περιοχή. Μα δεν θα ξεχάσω όλες τις κυβερνήσεις έως τώρα που επιτρέπουν σε οικοπεδοφάγους να χτίζουν, που αντιμετωπίζουν με αναλγησία τους εμπρησμούς και κοροϊδεύουν τους Εθελοντές.

Μα δεν θα ξεχάσω το κράτος που ούτε γάντια δεν μας έδωσε, πόσο μάλλον ενα ευχαριστώ, για να μήν θίξει την επιτηδευμένη ανικανότητα του μπροστά στα συμφέροντα.

Μα δεν θα ξεχάσω ότι καταφέραμε 4 παιδιά με 1 όχημα να σταματήσουμε ενα μέτωπο 500 μέτρων, να σώσουμε 5 σπίτια και μερικά πρόβατα.. Θα βοηθήσει να μπορέσω να κοιμηθώ όταν θα γυρίζουν οι εικόνες φρίκης στο μυαλό μου.

Μα δεν θα ξεχάσω την όμορφη τραυματιοφορέα που μου συμπαραστάθηκε όταν δεν είχα αναπνοή, τους έμπειρους γιατρούς που πέσαν πάνω μου και μου ξαναδώσαν μέλλον, καθώς και το νοσηλευτικό προσωπικό που ξεχείλιζε απο ανθρωπιά και καλοσύνη. Σας ευχαριστώ.

Και δεν θα ξεχάσω να λέγομαι ακόμα άνθρωπος και να χρωστάω στη φύση ενα μεγάλο συγνώμη για όλες τις καταστροφές που της έχει προξενήσει το είδος μου.

Η απορία μου είναι οι βίλες που θα χτίσετε θα έχουν νόημα εαν δεν υπάρχει πια πράσινο γύρω σας; Όταν ο αέρας θα μυρίζει στάχτη και θα σου καίει τους πνεύμονες; Πώς διάολο θα αναπνέετε εσείς κει πάνω και εμείς εδώ κάτω; Πώς περιμένω απο ενα κράτος με στημένες εκλογές και προκάτ κόμματα να δημιουργήσει ενα καλύτερο μέλλον απο τις στάχτες που έχουν γεμίσει τα πνευμόνια μου...

Λίγη στάχτη στα μαλλιά...
Δολοφόνοι...

από το blog http://micgr.blogspot.com/
Αναρτήθηκε από Autonome Bird Ετικέτες
Visit the Site
MARVEL and SPIDER-MAN: TM & 2007 Marvel Characters, Inc. Motion Picture © 2007 Columbia Pictures Industries, Inc. All Rights Reserved. 2007 Sony Pictures Digital Inc. All rights reserved. blogger templates