Αυτό είναι ένα κείμενο από την γερμανική αντιφασιστική ομάδα TOP-Berlin
(Θεωρία-Οργάνωση-Πρακτική). Αφορά το θέμα του Αντισημιτισμού και έχει
μεταφραστεί σε πολλές γλώσσεις, κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων
ενάντια στη σύνοδο των G8. Θα βρείτε επισυναπτόμενη την ελληνική
μετάφραση. Χαιρετισμούς από το Βερολίνο

-----------------------------------


Ο καπιταλισμος δεν ειναι συνωμοσια και η Χαμας δεν ειναι η Rebel Alliance
Εναντια στον αντισημιτισμο του αντικαπιταλιστικου χωρου

Θεωρεις τον εαυτο σου ακτιβιστη, ριζοσπαστη, ισως και αναρχικο, σε
καθε περιπτωση εισαι ενας ξεκαθαρος επικριτης του καπιταλισμου που
θελει να σταματησει την αδικια και την καταπιεση, οπως αλλωστε θελει
και η αριστερα σε ολοκληρο τον κοσμο.

Σε ολοκληρο τον κοσμο ειναι ομως και ο αντισημιτισμος σε εξαρση.
Παιρνει πολλες μορφες, με καποιες απο αυτες να ειναι βιαιες, π.χ.
φραστικες και σωματικες επιθεσεις, και καποιες απο αυτες να ειναι πιο
δυσδιακριτες. Ο αντισημιτισμος εχει μια μακρια και αποτροπαια ιστορια:
απο το Μεσαιωνα ο Χριστιανισμος υποστηριξε πογκρομ εναντια στους
Εβραιους, αργοτερα οι φυσικες επιστημες διατυπωσαν τη θεωρια περι μιας
κατωτερης εβραικης „ρατσας“, και γενικα οι Εβραιοι κατηγορηθηκαν λιγο
πολυ για ολα τα κακα του κοσμου. Η αποκορυφωση του ηταν οι θαλαμοι
αεριων του Auschwitz και των αλλων στρατοπεδων συγκεντρωσης στα οποια
δολοφονηθηκαν 6.000.000 Εβραιοι.

Παρολα αυτα ο αντικαπιταλιστικος χωρος φαινεται να αγνοει αυτη την
ιστορια, οπως επισης και το γεγονος οτι οι Εβραιοι ειναι ακομα σε
κινδυνο. Αντι να αναγνωριζει τον αντισημιτισμο σαν μια ακομη μορφη
καταπιεσης που πρεπει να καταπολεμηθει, οπως κανει π.χ. με το ρατσισμο
και το σεξισμο, αρκετα απο τα μελη του συμμετεχουν ενεργα στην
προωθηση αντισημιτικων συμπεριφορων.

Αυτες οι συμπεριφορες εμφανιζονται τις περισσοτερες φορες σαν μισος
εναντια στο Ισραηλ. Φυσικα δε σημαινει καθε κριτικη εναντια στο Ισραηλ
αυτοματα και αντισημιτισμο, υπαρχουν ομως καποια κριτηρια που
αποκαλυπτουν τη διαχωριστικη γραμμη μεταξυ αντισιωνισμου και
αντισημιτισμου: η ιδρυση του ισραηλινου κρατους ηταν αμεσο αποτελεσμα
του Ολοκαυτωματος. Ειναι το μονο σημειο του πλανητη οπου αυτοι που
υποκεινται σε αντισημιτικες επιθεσεις μπορουν να υπερασπιστουν τους
εαυτους τους αποτελεσματικα, με αλλα λογια ενα απαραιτητο καταφυγιο
για ανθρωπους εβραικης καταγωγης. Μια κριτικη του εθνους-κρατους
πρεπει σιγουρα να αποτελει μερος του αντικαπιταλιστικου λογου, αλλα το
Ισραηλ δεν μπορει να αντιμετωμιζεται σαν ενα οποιοδηποτε „κανονικο“
κρατος. Ζητωντας την καταστροφη του μεσω συνθηματων οπως „η Παλαιστινη
πρεπει να ειναι ελευθερη απο το ποταμι ως τη θαλασσα“
(Palestine shall be free, from the river to the sea)
ζηταει κανεις τον ενδεχομενο θανατο των 5.000.000 Εβραιων κατοικων του.

Εχεις ποτε παρατηρησει οτι το Ισραηλ ειναι συνεχεια στην επικαιροτητα,
ενω σχεδον κανενας δεν ασχολειται με αυτα που συμβαινουν σε περιοχες
οπως το Νταρφουρ, το Ιραν, το Κασμιρ, η Μπουρμα, το Κουρδισταν η η
Δυτικη Σαχαρα; Απομονωνοντας και δαιμονοποιωντας το Ισραηλ απο τη μια
μερια, ενω απο την αλλη αγνοουμε πολυ χειροτερες ενεργειες αλλων
χωρων, ειναι κατι που εμεις θα ονομαζαμε αντισημιτισμο.

Παρομοιαζοντας το Ισραηλ με τη ναζιστικη Γερμανια (π.χ. πανο με το
αστρο του Δαβιδ τροποποιημενο σε αγκιλωτο σταυρο) η με παραδοσιακες
αντιεβραικες στερεοτυπικες συμπεριφορες (το Ισραηλ σαν κρατος
αιμοδιψες και πεινασμενο για εξουσια) ειναι ενα ακομη δειγμα
αντισημιτισμου, μεταβαλλωντας τα θυματα του Ολοκαυτωματος σε
φερομενους θυτες.

Οντας ανθρωποι που αγωνιζομαστε για τη χειραφετηση πρεπει να
προσεχουμε σε ποιον δειχνουμε την αλληλεγγυη μας: η Χαμας π.χ.
επιθυμει ανοιχτα την καταστροφη του κρατους των επιζωντων του
Ολοκαυτωματος. Στο καταστατικο της „οι Εβραιοι“ κατηγορουνται σχεδον
για τα παντα: „ηταν πισω απο τον Α Παγκοσμιο Πολεμο... ηταν πισω και
απο τον Β Παγκοσμιο Πολεμο... επηρεασαν τα Ηνωμενα Εθνη και το
Συμβουλειο Ασφαλειας... ωστε να κυριαρχησουν στον κοσμο... Δεν υπηρχε
πουθενα ουτε ενας πολεμος που να ξεκινησε χωρις να εχουν βαλει το χερι
τους“.

Η τυφλη αλληλεγγυη με τον Παλαιστινιακο αγωνα τεινει να αγνοει αυτα
και αλλα αντιδραστικα στοιχεια στην παλαιστινιακη κοινωνια. Το να
ανατιναζεις ανθρωπους ζωσμενος με δυναμιτη δεν ειναι μια
απελευθερωτικη επαναστατικη πραξη. Εξηγωντας το απλα με την ισραηλινη
κατοχη αγνοει κανεις τις ιδεολογικεςς παραμετρους, οπως ο διαδεδομενος
αντισημιτισμος στην παλαιστινιακη κοινωνια-εξαλλου σχεδον πουθενα
αλλου δεν ανατιναζουν καταπιεσμενοι ανθρωποι αλλα ανθρωπινα οντα
αναλογα με την εθνικοτητα. Εννοειται πως τα δεινα των ανθρωπων που
ζουν στην Παλαιστινη πρεπει να ληφθουν υποψη και λυσεις πρεπει να
βρεθουν για αυτα, αλλα πρεπει να επιλεγουμε με προσοχη αυτους με τους
οποιους δουλευουμε μαζι.

Παρολα αυτα ο αντισημιτισμος δεν εναι απλα μισος για τους Εβραιους και
η αρνηση του δικαιωματος τους για ενα ασφαλες κρατος. Η αντισημιτικη
ιδεολογια λειτουργει πιο „υπογεια“ και ειναι συνηθως εμφυτευμενη σε
μια συγκεκριμενη κοσμοθεωρηση που „εξηγει“ τα δεινα της μοντερνας
καπιταλιστικης κοινωνιας. Αναδυθηκε σε ολη την Ευρωπη κατα τη διαρκεια
του 19ου αιωνα σαν μια αντιδραση εναντια στη γρηγορη εξαπλωση της
καπιταλιστικης κοινωνιας και στις κοινωνικες ανακαταταξεις που αυτη
πυροδοτησε. Ο καπιταλισμος, συμφωνα με την αντισημιτικη κοσμοθεωρηση,
δεν θεωρειται σαν μια διαδικασια που εκτυλισσεται απο μονη της εν τη
απουσια ενος συγκεκριμενου υποκειμενου, αλλα αντιθετα σαν ενα
οργανωμενο σχεδιο εκμεταλλευσης που πραγματοποιειται απο κακους
ανθρωπους, οπως η „αρχουσα ταξη“ η „τα αφεντικα“. Ετσι, η αντισημιτικη
κοσμοθεωρηση αποτελειται απο μια προσωποποιηση και βασιζεται στην
εικονα του „Εβραιου καπιταλιστη“, η οποια ειναι βαθια ριζωμενη στο
δυτικο πολιτισμο, ο οποιος για αιωνες συνεδεε τους Εβραιους με τα
χρηματα. Μπορει να εμφανιστει σαν αναφορα „στους εξουσιαστες“ η
„στους καπιταλιστες“ οι οποιοι „κινουν τα νηματα“, „κυριαρχουν στον
κοσμο“ και ποτε δεν χορταινουν με την „απληστια“ τους. Ο καπιταλισμος
βεβαια δεν ειναι μια συνωμοσια των λιγων – ουτε των Εβραιων, ουτε των
G8 η αλλων „ηγετων“. Δεν ειναι τοσο τρομερος οσο ειναι εξαιτιας
καποιων σχεδιων λιγων καπιταλιστων η λογω των επιτοκιων και της ροης
του διεθνους κεφαλαιου. Ο καπιταλισμος λειτουργει με την εμφυτη λογικη
ενος συστηματος που δεν ειναι προσανατολισμενο στις αναγκες των
ανθρωπων αλλα στην πραγματοποιηση του κεφαλαιου – ειναι ενα παιχνιδι
που ακομη και οι καπιταλιστες πρεπει να παιξουν. Αν θελουμε να
επιτεθουμε αληθινα στις ριζες της καπιταλιστικης κοινωνιας πρεπει να
καταλαβουμε αυτον τον τροπο παραγωγης που μετατρεπει σε προιον καθε
τομεα της ζωης μας κατω απο τον ανηλεη νομο της αξιας. Ενας
αντικαπιταλισμος που φτανει στις ριζες μπορει και να προλαβει
αντισημιτικες προκαταληψεις.

Αν ο αντικαπιταλιστικος χωρος αρχισει να αμφισβητει την λογικη
„ασπρου-μαυρου“ που αντιπαραθετει καλους „λαους“ με το κακο οικονομικο
κεφαλαιο, μπορει να συνειδητοποιησει οτι, οπως π.χ. στο μεσανατολικο
ζητημα, καποιες φορες δεν υπαρχει μια απλη διχοτομηση αναμεσα σε
καταπιεστες και καταπιεζομενους στον αγωνα για απελευθερωση και
χειραφετηση και οτι πρεπει να βρουμε καινουριους τροπους ωστε να μην
πολεμουμε τους παιχτες αλλα ολοκληρο το γαμημενο παιχνιδι!


Καποιες προτασεις για περαιτερω αναγνωση
• “Anti-Semitism and National Socialism”, a classic essay by Moishe
Postone which explores some links between antisemitism and

anti-capitalism: http://www.autodidactproject.org/other/postone1.html
•        Antisemitism in the Middle East in the past and present:
http://www.matthiaskuentzel.de/contents/hitlers-legacy-islamic-antisemitism-in-the-middle-east
•        A Review of the book “Anti-Semitism on the Left” by Thomas Haury:
http://www.workersliberty.org/node/6705

This flyer has been brought to you by XXX
antisemitismus-g8@riseup.net