Sunday, February 15, 2009
στις
4:57 AM
|
Τώρα πλέον είναι ξεκάθαρο στον καθένα: η δραματική οικονομική και πιστωτική κρίση διαχειρίζεται από τις μεγαλοβιομηχανίες και την κυβέρνηση σε συνεργασία με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις CISL, UIL και UGL, με τις συνέπειες να πέφτουν στις πλάτες των εργαζομένων, της νεολαίας και των συνταξιούχων. Η κρίση αυτή αποκαλύπτει σε όλο της το μεγαλείο την υποκρισία στην οποία στηρίχθηκαν οι πλούσιοι για να υπονομεύσουν τα δικαιώματα και τους μισθούς μας, στην εξάρτηση και την επέκταση της κοινωνικής επισφάλειας ως λειτουργικού μοντέλου για τη βιομηχανία και την κοινωνία κατ’ επέκταση.
Γι’ αυτό σημειώνεται αύξηση της κοινωνικής ανισότητας ενώ ο πλούτος που παράγεται από την εργασία διοχετεύεται σε παχυλούς μισθούς και κέρδη. Οι περικοπές στον δημόσιο και κοινωνικό τομέα (εκπαίδευση, έρευνα, υγεία, συντάξεις) στοχεύουν στη διαίρεση των εργαζομένων, σπρώχνοντας τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό με αυτούς στο δημόσιο τομέα σε διαμάχες μεταξύ τους και χτυπώντας τις γυναίκες με την επιμήκυνση της συντάξιμης ηλικίας τους. Το σύστημα της δημόσιας εκπαίδευσης κατακερματίζεται μέσω μιας συνολικής καταστροφής η οποία το μόνο που μπορεί να προκαλέσει είναι περαιτέρω ανισότητα και επισφάλεια στο μέλλον. Οι συνθήκες ασφαλείας στους εργασιακούς χώρους συνήθως αγνοούνται με αποτέλεσμα οι θάνατοι και οι τραυματισμοί να αυξάνονται.
Ο κυβερνητικός προϋπολογισμός και το όλο νομοθετικό πλέγμα κατά της κρίσης το μόνο που επιβεβαιώνουν είναι η επιθυμία να αποτελέσει αντικείμενο κοροϊδίας ο κόσμος της εργασίας διαμέσου της εισαγωγής των μπόνους και της “κοινωνικής κάρτας”. Ενώ τεράστια ποσά δημόσιου χρήματος ξοδεύονται με απίστευτη ευκολία για να επιβοηθηθεί το πιστωτικό σύστημα, από την άλλη δεν υπάρχει τίποτε για να υποστηρίξει τις υλικές συνθήκες των εργαζομένων καθώς και των ημιαπασχολούμενων.
Αλλά όλα αυτά δεν είναι αρκετά: ήρθαν τώρα και οι απαράδεκτες συνφωνίες μεταξύ κυβέρνησης, βιομηχανιών και συνδικάτων όπως τα CISL, UIL και UGL. Η νέα συμφωνία για τις διαπραγματεύσεις οδηγεί σε περαιτέρω ελάττωση της αγοραστικής δύναμης των μισθών μέσω των εθνικών μισθοδοτικών συμφωνιών και το σύστημα του δευτέρου βαθμού διαπραγματεύσεων που εξαρτάται από την κερδοφόρο ικανότητα μιας εταιρίας και, βέβαια, την εντατική εκμετάλλευση της παραγωγικότητας των εργαζομένων. Οι Διμερείς Δομές, μια νέα μορφή συνεργασίας μεταξύ συνδικάτων και εργοδοτών, θα εξασφαλίσει μια πιο αναλογική μορφή εκμετάλλευσης χωρίς διαμάχες ή υποβολή αιτημάτων.
Με την αυξανόμενη χρήση των πλεονασματικών ποσών, χιλιάδες εργαζόμενοι θα χάσουν τις δουλειές τους, αρκετές βιομηχανικές μονάδες θα κλείσουν κάτι που θα βαθύνει τη κρίση με – το ήδη ορατό - επακόλουθο τον μαρασμό της κοινωνίας.
Για ν’ απαντήσουμε σε όλα αυτά είναι σημαντικό να εντείνουμε και να συνεχίσουμε τις κοινωνικές κινητοποιήσεις σε κάθε κλάδο και κάθε εργασιακό χώρο.
Η FdCA λοιπόν, υποστηρίζει την απεργία που καλέστηκε για τις 13 Φλεβάρη από τις FIOM και FP-CGIL καθώς και από τις Uni-Cobas στον εκπαιδευτικό τομέα.
Επιθυμούμε ακόμα να δούμε να συμμετέχουν στην απεργία αυτή και εκείνα τα τμήματα της CGIL που είναι ακόμα αναποφάσιστα, άλλα συνδικάτα βάσης, το εκπαιδευτικό κίνημα και όλα τα αυτοδιευθυνόμενα τοπικά κινήματα.
Χρειαζόμαστε τη συγκρότηση μιας μαχητικής συνδικαλιστικής πλατφόρμας με στόχο την ενοποίηση των εργαζομένων στη βάση των παρακάτω:
* Σταμάτημα των απωλειών θέσεων εργασίας, με αποζημιώσεις για όλους
* Αύξηση και επιμήμυνση των επιδομάτων ανεργίας
* Κατάργηση του νόμου Bossi-Fini για όλους τους μετανάστες εργάτες που χάνουν τις δουλειές τους
* Αύξηση μισθών μη συνδεμένη με την παραγωγικότητα και διευθέτηση των δημοσιονομικών μέτρων
* Κατάργηση του νόμου Gelmini για την εκπαίδευση καθώς και του νόμου Brunetta για τους δημόσιους υπαλλήλους
* Πλήρη συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες στους εργασιακούς χώρους για την εργατική αυτοοργάνωση
* Όχι στις κυρώσεις και την καταστολή ενάντια στους αυτόνομους εργατικούς αγώνες και αιτήματα.
Εργατική Επιτροπή της Federazion dei Comunisti Anarchici (FdCA – Ομοσπονδία των Κομμουνιστών Αναρχικών)
10 Φλεβάρη 2009
http://fdca-ellinika.blogspot.com/
* Δημοσιεύτηκε στα http://www.anarkismo.net και http://www.ainfos.ca Ελληνική μετάφραση “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης”, 12 Φλεβάρη 2009
Γι’ αυτό σημειώνεται αύξηση της κοινωνικής ανισότητας ενώ ο πλούτος που παράγεται από την εργασία διοχετεύεται σε παχυλούς μισθούς και κέρδη. Οι περικοπές στον δημόσιο και κοινωνικό τομέα (εκπαίδευση, έρευνα, υγεία, συντάξεις) στοχεύουν στη διαίρεση των εργαζομένων, σπρώχνοντας τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό με αυτούς στο δημόσιο τομέα σε διαμάχες μεταξύ τους και χτυπώντας τις γυναίκες με την επιμήκυνση της συντάξιμης ηλικίας τους. Το σύστημα της δημόσιας εκπαίδευσης κατακερματίζεται μέσω μιας συνολικής καταστροφής η οποία το μόνο που μπορεί να προκαλέσει είναι περαιτέρω ανισότητα και επισφάλεια στο μέλλον. Οι συνθήκες ασφαλείας στους εργασιακούς χώρους συνήθως αγνοούνται με αποτέλεσμα οι θάνατοι και οι τραυματισμοί να αυξάνονται.
Ο κυβερνητικός προϋπολογισμός και το όλο νομοθετικό πλέγμα κατά της κρίσης το μόνο που επιβεβαιώνουν είναι η επιθυμία να αποτελέσει αντικείμενο κοροϊδίας ο κόσμος της εργασίας διαμέσου της εισαγωγής των μπόνους και της “κοινωνικής κάρτας”. Ενώ τεράστια ποσά δημόσιου χρήματος ξοδεύονται με απίστευτη ευκολία για να επιβοηθηθεί το πιστωτικό σύστημα, από την άλλη δεν υπάρχει τίποτε για να υποστηρίξει τις υλικές συνθήκες των εργαζομένων καθώς και των ημιαπασχολούμενων.
Αλλά όλα αυτά δεν είναι αρκετά: ήρθαν τώρα και οι απαράδεκτες συνφωνίες μεταξύ κυβέρνησης, βιομηχανιών και συνδικάτων όπως τα CISL, UIL και UGL. Η νέα συμφωνία για τις διαπραγματεύσεις οδηγεί σε περαιτέρω ελάττωση της αγοραστικής δύναμης των μισθών μέσω των εθνικών μισθοδοτικών συμφωνιών και το σύστημα του δευτέρου βαθμού διαπραγματεύσεων που εξαρτάται από την κερδοφόρο ικανότητα μιας εταιρίας και, βέβαια, την εντατική εκμετάλλευση της παραγωγικότητας των εργαζομένων. Οι Διμερείς Δομές, μια νέα μορφή συνεργασίας μεταξύ συνδικάτων και εργοδοτών, θα εξασφαλίσει μια πιο αναλογική μορφή εκμετάλλευσης χωρίς διαμάχες ή υποβολή αιτημάτων.
Με την αυξανόμενη χρήση των πλεονασματικών ποσών, χιλιάδες εργαζόμενοι θα χάσουν τις δουλειές τους, αρκετές βιομηχανικές μονάδες θα κλείσουν κάτι που θα βαθύνει τη κρίση με – το ήδη ορατό - επακόλουθο τον μαρασμό της κοινωνίας.
Για ν’ απαντήσουμε σε όλα αυτά είναι σημαντικό να εντείνουμε και να συνεχίσουμε τις κοινωνικές κινητοποιήσεις σε κάθε κλάδο και κάθε εργασιακό χώρο.
Η FdCA λοιπόν, υποστηρίζει την απεργία που καλέστηκε για τις 13 Φλεβάρη από τις FIOM και FP-CGIL καθώς και από τις Uni-Cobas στον εκπαιδευτικό τομέα.
Επιθυμούμε ακόμα να δούμε να συμμετέχουν στην απεργία αυτή και εκείνα τα τμήματα της CGIL που είναι ακόμα αναποφάσιστα, άλλα συνδικάτα βάσης, το εκπαιδευτικό κίνημα και όλα τα αυτοδιευθυνόμενα τοπικά κινήματα.
Χρειαζόμαστε τη συγκρότηση μιας μαχητικής συνδικαλιστικής πλατφόρμας με στόχο την ενοποίηση των εργαζομένων στη βάση των παρακάτω:
* Σταμάτημα των απωλειών θέσεων εργασίας, με αποζημιώσεις για όλους
* Αύξηση και επιμήμυνση των επιδομάτων ανεργίας
* Κατάργηση του νόμου Bossi-Fini για όλους τους μετανάστες εργάτες που χάνουν τις δουλειές τους
* Αύξηση μισθών μη συνδεμένη με την παραγωγικότητα και διευθέτηση των δημοσιονομικών μέτρων
* Κατάργηση του νόμου Gelmini για την εκπαίδευση καθώς και του νόμου Brunetta για τους δημόσιους υπαλλήλους
* Πλήρη συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες στους εργασιακούς χώρους για την εργατική αυτοοργάνωση
* Όχι στις κυρώσεις και την καταστολή ενάντια στους αυτόνομους εργατικούς αγώνες και αιτήματα.
Εργατική Επιτροπή της Federazion dei Comunisti Anarchici (FdCA – Ομοσπονδία των Κομμουνιστών Αναρχικών)
10 Φλεβάρη 2009
http://fdca-ellinika.blogspot.com/
* Δημοσιεύτηκε στα http://www.anarkismo.net και http://www.ainfos.ca Ελληνική μετάφραση “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης”, 12 Φλεβάρη 2009
0 σχόλια:
Post a Comment